Οι διάφοροι κυβερνητικοί παράγοντες, όσο κι αν θέλουν να θολώσουν τα νερά γύρω από τις πραγματικές κινήσεις τους, προδίδονται τελικά από τα ίδια τα λεγόμενα τους. Ένας απ΄αυτούς, από τους πιο σημαντικούς μάλιστα, είναι αναμφίβολα ο Γιάννης Δραγασάκης, ο οποίος πριν λίγες μέρες έδωσε μια συνέντευξη στην ανεπίσημη έντυπη έκφραση του ΣΥΡΙΖΑ, την “Εφημερίδα των Συντακτών”.
Παρά τον χαρακτήρα «αγιογραφίας» που είχε το ερωτηματολόγιο, μιας και η συντάκτρια που έθετε τις ερωτήσεις «ξέχασε» να του θυμίσει τις προεκλογικές δηλώσεις τόσο του ίδιου όσο και των υπολοίπων συριζαίων πάνω σε σημαντικά ζητήματα (όπως π.χ. ότι θα άλλαζαν τον τρόπο λειτουργίας των τραπεζών, έτσι ώστε να υπηρετούν την κοινωνία), ο Δραγασάκης “έβγαλε ειδήσεις”: «Το δεύτερο είναι να πετύχουμε ένα χρέος βιώσιμο για την κοινωνία, όχι αριθμητικά βιώσιμο, άρα κι εδώ το κριτήριο είναι τι θα πληρώνουμε για το χρέος, για να δούμε τι μπορούμε να επενδύσουμε μετά την ανάπτυξη και στο μέλλον».
Είναι ολοφάνερο, ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης έχει αποβάλλει από το πολιτικό λεξιλόγιο του το αίτημα για «διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους», το οποίο τόσο ο ίδιος όσο και οι υπόλοιποι στον ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι τις τελευταίες εκλογές, παρουσίαζαν ως «εκ των ουκ των άνευ» για να ορθοποδήσει η Ελλάδα, κατακεραυνώνοντας ταυτόχρονα τους Σαμαρά- Βενιζέλο και Στουρνάρα-Χαρδούβελη για την θεωρία της αναδιάρθρωσης του χρέους που υποστήριζαν. Αυτό το οποίο υποστηρίζει τώρα ο Δραγασάκης, είναι ότι σημασία δεν έχει το ύφος του χρέους, αλλά η δόση που θα πληρώσει το Ελληνικό κράτος. Όταν, όμως, το χρέος δεν σβήνεται, αλλά απλώς πάει παραπίσω, τότε υποχρεώνονται και οι επόμενες γενιές («στο διηνεκές», όπως θα έλεγε «το νούμερο» και άσπονδος φίλος του Βαρουφάκης), με τον Ελληνικό Λαό να καταδικάζεται στο να αποπληρώνει εσαεί τους διεθνείς τοκογλύφους.
Επί της ουσίας, ο Δραγασάκης περιγράφει μετεκλογικά ως ζητούμενο την ύπαρξη μιας υπερχρεωμένης Χώρας, η οποία εκλιπαρεί τους δανειστές της να μεταθέσουν τις λήξεις των τοκοχρεωλυτικών δόσεων, δίνοντας τους φυσικά και αυτά που ζητούν για να δεχθούν την αναδιάρθρωση. Δηλαδή, τον πλήρη οικονομικό έλεγχο της Χώρας. Η νέα συγκυβέρνηση, επομένως, δεν κάνει τίποτε άλλο από το να παίρνει «επάξια» την σκυτάλη της εξάρτησης και της υποτέλειας από την προηγούμενη.
Γιώργος Μάστορας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-nea-sugkubernhsh-sunechizei-thn-ejarthsh-kai-thn-upoteleia#ixzz3aWu87KpU