Άρθρο στην εφημερίδα “ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ”
Λίγοι μόνο μήνες χρειάστηκαν για να αποκαλυφθεί η υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ και οι σκοπιμότητες που ώθησαν τις διάφορες συνιστώσες του να εναρμονιστούν, δήθεν διαφωνώντας, με τη νέα πολιτική που ακολουθεί ο Αλέξης Τσίπρας σε σχέση με το μνημόνιο. Γιατί, τόσο ο πρωθυπουργός όσο και οι ακραίες πτέρυγες του κόμματος του όχι μόνο εξαπάτησαν τον ελληνικό λαό, υποσχόμενοι από κοινού «αξιοπρέπεια» και «ένα καλύτερο αύριο για τους Έλληνες», αλλά σταδιακά μετατράπηκαν σε ένα φθηνό αντίγραφο του Αντώνη Σαμαρά και της πατριδοκάπηλης παράταξης του.
Το πραγματικό περιεχόμενο της 20ης Φεβρουαρίου και της 11ης Μαΐου ναι μεν παραμένει κρυφό, η ρητορική, όμως, που ακολουθήθηκε από πολλούς κυβερνητικούς αποδεικνύει πως το ξεπούλημα των ελληνικών συμφερόντων στους διεθνείς τοκογλυφικούς «θεσμούς» ήταν πλέον γεγονός. Κι όσο περνάει ο καιρός άλλο τόσο μετατρέπει ο Τσίπρας τον εαυτό του σε κλώνο του Σαμαρά, με τη διαφορά ότι ο Τσίπρας είναι αριστερός και στο όνομα της (πρώτη φορά) Αριστεράς κυβερνάει τη χώρα.
Απόδειξη επ’ αυτού αποτελεί η θεωρία των κόκκινων γραμμών, η απροθυμία δηλαδή της κυβέρνησης να εντάξει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το εργασιακό και το ασφαλιστικό. Μια σύγκριση με την αντίστοιχη πρακτική του Σαμαρά κατά την διαπραγμάτευση του με τους ευρωτοκογλύφους και την διαδοχική επιβολή των μνημονίων οδηγεί σε χρήσιμα συμπεράσματα. Οι κόκκινες γραμμές του Σαμαρά, όταν ήταν ακόμα πρωθυπουργός, αποκαλούνταν 13ος και 14ος μισθός και όλες οι διαπραγματεύσεις του σκόπευαν, υποτίθεται, στην με κάθε τρόπο προστασία των μισθολογικών δικαιωμάτων των Ελλήνων. Λίγους μήνες μετά οι κόκκινες γραμμές του Σαμαρά ξεθώριασαν οριστικά και οι τοκογλύφοι επέβαλλαν επαίσχυντα φορολογικά μέτρα, που οδήγησαν στην μισθολογική σφαγή όλων όσων είχαν ακόμα το προνόμιο να δουλεύουν. Η συνέχεια είναι γνωστή, οι κόκκινες γραμμές έγιναν νομοσχέδια και τροπολογίες που οδηγούσαν τους Έλληνες σε περαιτέρω φτωχοποίηση. Την ίδια αρχή κάνει και ο Αλέξης Τσίπρας, θέλοντας να αποφύγει την δικαιολογημένη κατακραυγή των εξαπατημένων Ελλήνων που πίστεψαν στα προεκλογικά του ψέματα. Βαφτίζει κόκκινες γραμμές όλα όσα θα κληθεί στο μέλλον να ξεπουλήσει, δίνοντας του προσωρινά το άλλοθι να παρουσιάζει την κυβέρνηση του ως μια κυβέρνηση μαχόμενη στα σαλόνια των Βρυξελλών αλλά που για κάποιο ανεξήγητο λόγο θα υποχωρεί άτακτα, στο όνομα του πατριωτικού συμφέροντος.
