Αφού η λεκτική επανάσταση των Συριζαίων ενάντια στο κεφάλαιο και τον καπιταλισμό κράτησε κάτι λιγότερο από έναν μήνα, όσο και η προεκλογική περίοδος και έλαβε χώρα μονάχα στα τηλεοπτικά στούντιο, τώρα οι «αγωνιστές» της αριστεράς προσπαθούν να εκτονώσουν τα καταπιεσμένα απωθημένα τους εις βάρος οποιουδήποτε κι οτιδήποτε τους προκαλεί αποστροφή.
Πριν, όμως, αναπτύξω το εν λόγω ζήτημα και γίνω πιο συγκεκριμένος, θα ήθελα να επισημάνω κάποια βασικά πράγματα, γνωρίζοντας πως ο επιχειρούμενος σχολιασμός δια του παρόντος κειμένου θα δώσει λαβή σε κακοθελητές να χαρακτηρίσουν, εμένα και το κόμμα στο οποίο ανήκω, ως «υμνητές του ολοκληρωτισμού», «φασίστες» κι άλλα παρόμοια. Προκαταβολικά, λοιπόν, ξεκαθαρίζω και υπογραμμίζω με τη μεγαλύτερη ειλικρίνεια, ότι το παρόν κείμενο δεν αποτελεί ύμνο σε παλαιότερα καθεστώτα και σε καμία περίπτωση δεν επιχειρεί να απολογηθεί για τα λάθη τους. Στόχος του είναι να αναδειχθεί η σταλινικού τύπου επαναδιατύπωση της ιστορίας από τους κατ’ επίφαση δημοκράτες, χωρίς όμως την παράθεση στοιχείων ή επιχειρημάτων, παρά μόνο με την παραποίηση και την απαλοιφή ιστορικών λεπτομερειών και προσώπων, που τους είναι δυσάρεστα.
Κατά τη χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβούλιου Θεσσαλονίκης, το 1ο θέμα της ημερήσιας διάταξης αφορούσε την «Λήψη απόφασης για τους κανόνες δεοντολογίας σχετικά με την ανάρτηση των πορτρέτων των διατελεσάντων Δημάρχων της πόλης της Θεσσαλονίκης, στον προθάλαμο της Αίθουσας Συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβούλιου». Πρακτικά, η απόφαση αυτή αφορούσε την αποκαθήλωση πορτρέτων που απεικονίζουν πρόσωπα που διετέλεσαν δήμαρχοι της Θεσσαλονίκης κατά την περίοδο της Κατοχής και της Χούντας. Κι επαναλαμβάνω: δεν προτίθεμαι να υπερασπίσω τα εν λόγω πρόσωπα ούτε να κρίνω τις πράξεις τους, ως εκλεγμένα θεσμικά όργανα, ασχέτως εάν η συμμετοχή τους στα αντίστοιχα καθεστώτα ήταν μικρή ή μεγάλη.
Προτίθεμαι όμως να ρωτήσω τους «δημοκράτες» του ΣΥΡΙΖΑ, με ποιο δικαίωμα προβαίνουν σε επαναδιατύπωση της Ιστορίας, με την ωμή απαλοιφή ονομάτων και την αποκαθήλωση των κάδρων τους από ένα δημόσιο κτίριο; Σύμφωνα με αυτή τη λογική θα πρέπει να απαγορευτούν και να απομονωθούν από την νεότερη ελληνική ιστορία και οι Έλληνες ποιητές, οι αρχαίοι φιλόσοφοι, οι Ήρωες της επανάστασης του 1821, ο εθνικός ύμνος, οι εθνομάρτυρες της Κύπρου, οι νεκροί από τους 4 αιώνες τουρκικής σκλαβιάς, οι Μητροπολίτες του Μακεδονικού Αγώνα κ.ο.κ. μόνο και μόνο επειδή όλοι αυτοί διαδραμάτισαν φιλοσοφικό, πολιτιστικό, πολιτικό ή θρησκευτικό ρόλο κατά περιόδους, που για τους αριστερούς, είναι «μη αποδεκτές». Επιπλέον, ποια, εν τέλει, ιστορική περίοδος είναι αποδεκτή από τους αριστερούς;
Προφανώς μόνο αυτή κατά την οποία εντολοδόχοι των σοβιετικών ή των κομιτατζήδων έπνιξαν στο αίμα τους Έλληνες, σφάζοντας τους με κονσερβοκούτια. Για τον ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή ιστορία οφείλει να είναι μόνο το ΕΑΜ, ο Βελουχιώτης, ο Μάο, ο Στάλιν, ο Μαρξ και άλλες «κορυφαίες» προσωπικότητες… Αν προτίθενται να ανοίξουν διάλογο για το όλο θέμα, ας μην αρχίσουν να μηρυκάζουν τα γνωστά επιχειρήματα, ότι οι εν λόγω πολιτικοί για τους οποίους πήρε απόφαση το Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης αντιπροσωπεύουν τον μεταξικό ολοκληρωτισμό, την ναζιστική ιδεολογία και την βαρβαρότητα της χούντας, γιατί πολύ απλά, ό,τι κι αν ήταν, αποτελούν μέρος της ελληνικής ιστορίας και πρέπει ο καθένας με ελεύθερη κρίση να τους κατατάξει εκεί που πιστεύει καλύτερα.
Εξάλλου, όταν μελετάς την Ιστορία δε μπορείς να απομονώσεις πρόσωπα και καταστάσεις. Η Ιστορία είναι Ιστορία και απαρτίζεται ταυτόχρονα από ήρωες και προδότες. Αυτό που απομένει, κλείνοντας το παρόν άρθρο, είναι να κάνω δύο τελικές επισημάνεις. Πρώτον, οι σταλινικού τύπου πρακτικές του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο το ίδιο το κόμμα και αυτό διότι η εποχή των μνημονίων δεν θα έχει ως πρωταγωνιστές της μόνο τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο, αλλά οσονούπω και τον Τσίπρα, που προετοιμάζεται για την υπογραφή της νέας αιματηρής συμφωνίας. Εάν, λοιπόν, ακολουθηθεί η πρακτική των Συριζαίων ο πρωθυπουργός και όλοι όσοι τον πλαισιώνουν, ανεξαρτήτου θέσεως, θα πρέπει να διαγραφούν από την νεότερη ιστορία και να αποκαθηλωθούν οι φωτογραφίες τους από τα δημόσια κτίρια, να καούν τα πρακτικά από τις ομιλίες τους στη βουλή, να διαγραφούν από τα αρχεία οι συνεντεύξεις τους κ.ο.κ. Δεύτερον, οφείλουμε να καταλογίσουμε στον ΣΥΡΙΖΑ την ειλικρίνεια και την προσήλωση του στην αείμνηστη κομμουνιστική πρακτική: αυτή της «αποκοπής» προσώπων που έπεσαν σε δυσμένεια από τις φωτογραφίες με τον πατερούλη Στάλιν, όταν ο τελευταίος τους έστειλε εξορία στα γκουλάγκ για να σπάνε πάγο για τη βότκα του ή όταν «εξαφανίστηκαν» μυστηριωδώς αφού χαρακτηρίστηκαν από το καθεστώς προδότες του κομμουνισμού. Το Κ.Κ. της Σοβιετικής Ένωσης, λοιπόν, αποτελεί φάρο για τους «δημοκράτες» της άσπιλης αριστεράς.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/me-stalinikes-methodous-prospathoun-na-paracharajoun-thn-istoria-oi-dhmokra#ixzz3csFO2NAI