Το πρόσφατο αιματηρό περιστατικό στο Τσάρλεστον της Νότιας Καρολίνας, όπου ένας εμφανώς «πειραγμένος» τύπος, με σχέση με τα ναρκωτικά, με αλλόκοτη συμπεριφορά και με έντονα προσωπικά προβλήματα δολοφόνησε εννέα μαύρους συνανθρώπους του, έδωσε την αφορμή να «δικαστεί» και «καταδικαστεί» η σημαία του αμερικανικού Νότου από τους ιεροεξεταστές της επιβεβλημένης «πολιτικής ορθότητας».
Την απαγόρευση (!) της Σημαίας στις Νότιες Πολιτείες των ΗΠΑ ακολούθησε μια νέα ακατανόητη και ασόβαρη πρόταση. Αυτή, του να «αποσυρθεί» οριστικά η κλασική ταινία του 1939 «Όσα παίρνει ο άνεμος», επειδή χαρακτηρίζεται ως «ρατσιστική». Για την ακρίβεια, «αδιαμφισβήτητα ρατσιστική» χαρακτήρισε την επική ιστορική ρομαντική ταινία του 1939 «Όσα παίρνει ο άνεμος» ο Λου Λιούμενικ, κριτικός κινηματογράφου στη New York Post. Και υποστήριξε πως θα έπρεπε να μην ξαναπροβληθεί ποτέ σε σινεμά. Τι κι αν βραβεύτηκε με οκτώ Όσκαρ, τι κι αν διατήρησε αυτό το ρεκόρ για είκοσι χρόνια, τι κι αν κατατάχθηκε τέταρτη στη λίστα του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου με τις 100 καλύτερες αμερικανικές ταινίες όλων των εποχών. Για τον Λιούμενικ το ζήτημα είναι απλό: «Αν η Σημαία της Συνομοσπονδίας του Νότου επιτέλους θα εκτίθεται στα μουσεία ως ένα άσχημο, ρατσιστικό σύμβολο, γιατί να μη γίνει το ίδιο και με το «Όσα παίρνει ο άνεμος», ένα αγαπημένο φιλμ στο οποίο ωστόσο η εν λόγω σημαία έχει την τιμητική της;».
Ο Λιούμενικ αναφερόταν στη σημαία της Συνομοσπονδίας του Νότου, η οποία «αποσύρθηκε» από τις πινακίδες αυτοκινήτων, όπου ακόμα υπήρχε, μετά τη σχετική έγκριση που έδωσε στους κυβερνήτες Πολιτειών του Νότου το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, πριν από μία εβδομάδα. Συνακόλουθα, πολλές αμερικανικές επιχειρήσεις (Walmart κ.α.), αλλά και ο κινεζικός κολοσσός διαδικτυακού εμπορίου Alibaba Group Holding Ltd., ανακοίνωσαν χθες ότι αποσύρουν από την αγορά προϊόντα που φέρουν τη σημαία της Συνομοσπονδίας του Νότου, χαρακτηρίζοντάς τη «διχαστικό σύμβολο». Ακόμη και η Χίλαρι Κλίντον υπερασπίστηκε αυτή τους τη θέση. Αφορμή στάθηκε η σφαγή με εννέα νεκρούς μέσα σε ιστορική εκκλησία της κοινότητας των μαύρων στο Τσάρλεστον της Νότιας Καρολίνας, πριν από λίγες ημέρες, με δράστη έναν 21χρονο λευκό άνδρα, ο οποίος εμφανίζεται σε φωτογραφίες να κρατά τη σημαία της Συνομοσπονδίας.
Ήταν, λοιπόν, φυσικό, έπειτα από όλα αυτά να μπει στο στόχαστρο και το «Όσα παίρνει ο άνεμος» του Βίκτορ Φλέμιγκ, ειδικά τώρα που πρόκειται να προβληθεί στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Νέας Υόρκης, στο πλαίσιο του εορτασμού των εκατό χρόνων του. Το φιλμ, που ακόμη και σήμερα είναι από τα πλέον προσοδοφόρα όλων των εποχών, «ίσως τελικά εκεί ανήκει και μόνο», είπε ο Λιούμενικ, ανάγοντάς το σε «μουσειακό» έκθεμα.
Να θυμίσουμε ότι η εμβληματική αυτή ταινία, με πρωταγωνιστές τη Βίβιαν Λι και τον Κλαρκ Γκέιμπλ, είναι η κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος της βραβευμένης με Πούλιτζερ, Μάργκαρετ Μίτσελ. Διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφυλίου σε μια οικογενειακή φυτεία βαμβακιού στην Τζόρτζια και είναι ιδωμένη από τη ματιά των λευκών Νοτίων. Ωστόσο, είναι και η ταινία για την οποία πρώτη φορά δόθηκε σε μαύρη ηθοποιό Όσκαρ (στη Χάτι ΜακΝτάνιελ, Β΄ Γυναικείου Ρόλου). «Στην ταινία, οι Γιάνκις και οι υποστηρικτές τους φαίνονται ως φαύλοι και αχρείοι», διατείνεται ο Λιούμενικ. «Στ΄αλήθεια, πόσο περήφανοι μπορούμε να είμαστε ως έθνος, όταν αγκαλιάζουμε μια ταινία που ρομαντικοποιεί τον εμφύλιο, αποσιωπώντας τις αληθινές του αιτίες και, εν τέλει, υποστηρίζει ό,τι ακριβώς και η Σημαία της Συνομοσπονδίας;», καταλήγει.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι η επιδημία της «πολιτικής ορθότητας» δεν σταματά πουθενά, έχοντας βεβαίως επιλεκτική διάθεση και μνήμη απέναντι σε πρόσωπα και γεγονότα. Χθες, ήταν η Σημαία του Νότου. Σήμερα, το «Όσα παίρνει ο άνεμος». Αύριο, ποιος μπορεί να φανταστεί τι…
Γιώργος Μάστορας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/meta-thn-apagoreush-th-shmaias-twn-notiwn-twra-epizhteitai-h-aposursh-ws-ra#ixzz3eCqlNjpJ
