Παλαιότερα, εκτιμούσα ιδιαίτερα τον κ. Ν. Μιχαλολιάκο, εξαιτίας κυρίως των θαυμαστών οργανωτικών του ικανοτήτων. Ολόκληρη η πορεία της Χρυσής Αυγής, από μία παντελώς άγνωστη περιθωριακή εθνικιστική οργάνωση ως την ανάδυση ενός ρωμαλέου εθνικιστικού κινήματος, που βρίσκει μιμητές και στην αμερικανική και στην ευρωπαϊκή ήπειρο, αποτελεί ένα αριστούργημα πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού σχεδιασμού.
Με ελάχιστα μέσα, οργανώθηκε μία “κάθοδος των μυρίων“, η οποία κατόρθωσε να διέλθει ανάμεσα στις συμπληγάδες του καθεστώτος και να ταρακουνήσει τα αφεντικά της οικουμένης, σε βαθμό ώστε να κινηθούν εναντίον της οι πιο αμείλικτες, οι πιο ισχυρές δυνάμεις του παγκοσμιοποιημένου σκότους.
Η τραγωδία [ή η προβοκάτσια] Φύσα, χρησιμοποιήθηκε ως αφορμή για να ανασχέσει την “κάθοδο” του Λαϊκού Συνδέσμου προς τον πάσχοντα Ελληνικό λαό, απομονώνοντας σε μεγάλο βαθμό την ηγετική ομάδα της Χρυσής Αυγής από τα λαϊκά στρώματα τα οποία είχαν ήδη αρχίσει να αφυπνίζονται και να οργανώνονται πίσω από τα λάβαρα της.
Όλη η δύναμη πυρός του καθεστώτος, μυστικές υπηρεσίες, ρουφιάνοι, πράκτορες, παπαγαλάκια, κουκουλοφόροι, μπράβοι, φονιάδες, έπεσαν απάνω σε μια χούφτα ανθρώπων, που δεν ειχαν άλλο μέσον για να αμυνθούν, παρά τη δύναμη της αλήθειας…
Αν στη θέση της Χρυσής Αυγής ήταν ένα οποιοδήποτε συμβατικό κόμμα, σήμερα δεν θα μιλούσαμε καν γι αυτό. Θα είχε εξαφανιστεί.
Ωστοσο, στις πρόσφατες ευρωεκλογές η Χρυσή Αυγή έλαβε περίπου το 10% των ψήφων, χρησιμοποιώντας ως μοναδικό επικοινωνιακό μέσον για την προεκλογική εκστρατεία της, ένα καρτοτηλέφωνο που βρίσκεται στον διάδρομο των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού!
Ε λοιπον δεν χρειάζεται και τίποτε παραπάνω για να καταλάβεις το οργανωτικό θαύμα που έχει πετύχει αυτή η πολιτική οργάνωση και που χρωστιέται κατά κύριο λόγο στον Αρχηγό της.
Τελευταία όμως αρχίζω να θαυμάζω τον κ. Μιχαλολιάκο και για κάτι ακόμα, εξόν από τις αναντίρρητες οργανωτικές του ικανότητες… Για τη συνταρακτική απλότητα του πολιτικού του λόγου!
Χωρίς υπερβολή και προπαντός χωρίς να έχω διάθεση να κολακέψω κανέναν, αφού ούτε στέλεχος του κόμματος είμαι, ούτε προσδοκώ σε διορισμό, διαπιστώνω ότι ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής, έχει περάσει σε ένα άλλο στάδιο της πολιτικής του ωρίμανσης,
Δεν περιορίζεται πλέον να χαράζει μια πολιτική πορεία ή να συνεγείρει τα πλήθη στοχεύοντας κυρίως στα εθνικά τους αντανακλαστικά, όπως έπραττε κατά κανόνα στις δημόσιες ομιλίες του, μέχρι τον αχαρακτήριστο εγκλεισμό του στις φυλακές.
Προχωρά ένα βήμα παραπέρα, ερμηνεύοντας το γιατί και το πως, οι Έλληνες πρέπει να συνειδητοποιήσουν και να δράσουν, προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, προς ένα δύσβατο μονοπάτι, που είναι όμως το μαναδικό για να βγουν από τα αδιέξοδα της τωρινής τους φυλετικής, οικονομικής και πολιτισμικής παρακμής.
Δεν στοχεύει στο θυμικό των μαζών, όπως κάμουν άπαντες οι λαοπλάνοι ηγετίσκοι, αλλά αντίθετα στοχεύει στο Νου και στην αίσθηση του Ορθού Λόγου, καθενός από τους ακροατές του. Δεν απευθυνεται στο πόπολο, αλλά στον πολίτη. Και δη στον συνειδητοποιημένο πολίτη.
Σας κοτσάρω εδώ από κατου το βιντεάκι με την τελευταία του ομιλία στη Βο[υ]λή ώστε να βγάνετε και τη δική σας γνώμη, για να μην μου λέτε μετά, ότι αυτά που θα σας γράψω παρακάτου, αναλύοντας κάποιες παραμέτρους της ομιλίας, είναι επειδή θέλω να αρχίσω το γλείψιμο…
Δεν είμαστε ρε παιδιά όλοι της κρατικοδίαιτης σπάτουλας, για να κολακεύουμε τους πολιτικούς.
Μην κρίνετε από τον εαυτό σας…
Το βίντεο με την τελευταία ομιλία του κ. Μιχαλολιάκου στη Βουλή [22/7/2015]
Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον το ότι, αν και αρχηγός κοινοβουλευτικού κόμματος,
δεν συνθηματολογεί ούτε ένα λεπτό.
Αντιθέτως…
Προσπαθεί να δώσει στον Έλληνα να καταλάβει το πως φτάσαμε ως εδώ και το ποια είναι η μοναδική μας διέξοδος…
Στην πραγματικότητα θυμίζει πιο πολύ τα λόγια που θα έλεγε ένας δάσκαλος του παλιού καιρού στους μαθητές του, παρά τις παρλαπίπες ενός συμβατικού πολιτικού που αποσκοπούν απλώς στο να παραπλανήσουν το πόπολο…
Με πολύ αδρές γραμμές, ο Αρχηγός επικεντρώθηκε σε τρεις βασικούς άξονες:
α] στη θλιβερή πορεία της κοινωνικής, πολιτισμικής, οικονομικής και ηθικής παρακμής του Ελληνισμού, από τον καιρό της μεταπολίτευσης ως τις μέρες μας…
β] στη συνεχή κηδεμόνευση της Ελλάδος, από τις ΗΠΑ, που άνθρωπος τους είναι ο πολύς Ντοναλντ Τουσκ και
γ] στο κυρίαρχο πρόταγμα για επιστροφή στην εθνική παραγωγή, το οποίο είναι και η μόνη ρεαλιστική λύση, ώστε να βγούμε από τα σημερινά μας αδιέξοδα…
Η ομιλία διαρκεί μόλις 15 λεπτά αλλά περιγράφει με απλές φράσεις γιομάτες αλήθεια, το νεοελληνικό δράμα, από την τεχνητή ευμάρεια μέσω δανεικών, στη σκληρή πραγματικότητα του ότι τα δανεικά δεν είναι κι αγύριστα.
Δεν τον άκουσα ούτε μια στιγμή να θέλει να κολακεύσει τον νεοέλληνα, δεν βρήκα ούτε μία τελεία του λόγου του να είναι περιττή, δεν παρατήρησα ούτε μια τόση δα προσπάθεια να στρογγυλέψει καπως την κατάσταση.
Τα λόγια του ήταν πελεκημένα σαν τις παλιές μαστόρικες πέτρες.
Και μ’ αυτές τις πέτρινες φράσεις έχτιζε λιθαράκι-λιθαράκι την Αλήθεια.
Ούτε λίγο πιο καλλωπισμένη, ούτε ελαφρώς πιο διογκωμένη, ούτε κάπως πιο συμμαζεμένη.
Την αλήθεια, ακατέργαστη, γυμνη, αδιαπραγμάτευτη, τέτοια που είναι.
Δυστυχώς, το αυτί του νεοέλληνα έχει συνηθίσει να ακούει απο τους πολιτικούς μοναχά αυτό που κολακεύει τις φαντασιώσεις του.
Οι συριζαίοι έπεσαν από τα σύννεφα όταν άρχισαν να καταλαβαίνουν ότι οι ηγέτες τους τους παραπλανούσαν όλα αυτά τα χρονια των μνημονιων, πως δήθεν αυτοί θα τα έσχιζαν όταν θα τους έφερναν στην εξουσία.
Το ίδιο είχαν εκπλαγεί και οι συντηρητικοι, όταν διαπίστωσαν ότι τα 18 σημεία του Ζαππείου, δεν ήσαν παρά το “δόλωμα” για την άνοδο της γαλαζοπράσινης συμμορίας στην εξουσία.
Σε αντίθεση με τους κάπο ντι τούτι κάπι των καθεστωτικών συμμοριών, ο κ. Μιχαλολιάκος βγαίνει και λέει τα πράγματα με το όνομα τους.
Πρώτον, το ζήτημα του αν θα έχουμε εβρώ ή δραχμή, είναι δευτερεύον. Εκείνο που πρέπει να έχουμε είναι εθνική παραγωγή.
“Η χώρα αυτή, λέει ο κ. Μιχαλολιάκος, επί 3.000 χρόνια ήταν αγροτική και κτηνοτροφική. Έτσι επιβίωσε ο Ελληνισμός… Μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα, είμαστε αυτάρκεις σε τρόφιμα και παράλληλα διαθέταμε βιοτεχνία, ορυκτά και βιομηχανία… Όλα αυτά καταστράφηκαν!”
Σε πέντε γραμμές, όλη η τραγωδία της Ελλάδας…
Δεύτερον, είμαστε υπό την κηδεμονία των Αμερικανών.
Ποιο Γερμανοί και ποια Μέρκελ;
“…Ο ανθρωπος των Αμερικανων Πολωνός Ντοναλντ Τουσκ, επισημαίνει ο Αρχηγός της Χρυσής Αυγής, δήλωσε ότι αυτός ο ίδιος απαίτησε από την καγκελάριο της Γερμανίας και τον Έλληνα πρωθυπουργό, να τα βρουν στην 17ωρη διαπραγματευση τους, πράγμα που τελικά συνέβη, έστω κι αν χρειάστηκε να εγκλειστούν οι δυο τους για 17 ώρες σε ένα δωμάτιο! Για ποια ηγέτιδα της Ευρώπης μιλάμε το λοιπόν; Γι αυτό και αμέσως μετά ο κ. Δραγασάκης ευχαρίστησε για άλλη μια φορά τους επικυριάρχους μας…”
Απ’ όσο γνωρίζω μοναχά ο κ. Μιχαλολιάκος μίλησε με τέτοια σαφήνεια για το ποιοι πραγματικά κάμουν κουμάντο εδώ και για το τι πρεπει να εχει υποψιν του, οποιος αποφασισει να καμει τον μαγκα στις διεθνεις σχεσεις της χωρας…
Και τρίτον, ο Αρχηγός χάραξε με μνημειώδη λακωνικότητα, τον μοναδικό δρομο, που ανοίγεται για τους Έλληνες.
Επιστροφή στις παραδοσιακές μας αξίες.
Επιστροφή στον Ελληνισμό.
Για να το πω με άλλα λόγια, ο κ. Μιχαλολιάκος μου θύμισε τον περίφημο λόγο του Τσώρτσιλ, όταν η Αγγλία έμπαινε στον Β΄παγκόσμιο πόλεμο.
“Δεν έχω να σας τάξω αλλο παρά αίμα, δάκρυα και ιδρωτα”
Κατά τον κ. Μιχαλολιάκο λοιπον, δεν υπάρχει βασιλική οδός για να προκόψουμε στο τραχύ περιβάλλον της παγκοσμιοποίησης και του βουλιμαίου καπιταλισμού. Πρέπει να σηκώσουμε τον ωραίο κώλο μας από τον καναπέ και να ξαναπιάσουμε τη δουλειά στο χωράφι, στη φάμπρικα, στον τορνο, στο εμπορικο, στο καραβι, στον σταβλο.
Πρεπει να παραγουμε την τροφη μας και οχι να δινουμε τη γη μας να τη δουλευουνε ξενοι.
Αλλιως θα ειμαστε μαι ζωη αναγκασμενοι να παρακαλαμε τους δανειστες μας και να εισπρατουμε τα ψιχουλα της ελεημοσυνης τους.
Τοσο απλα!
Θα μου πεις, οτι ετσι δεν κερδιζονται εκλογες, τουλαχιστον στην εκφυλισμενη Ελλαδα. Ο νεοελληνας γουσταρει να του ταξεις τον ουρανο με τ’ αστρα κι ας ειναι να τον πεταξεις στα σκουπιδια την επομενη μερα.
Σωστο…
Αλλα δεν νομιζω οτι ο Αρχηγος της Χρυσης Αυγης γνοιαζεται για τα ψηφαλακια – ή τουλαχιστον για τα ψηφαλακια των μαζων που δεν συνειδητοποιουν τι σημαινει να δωκεις ψηφο στη Χρυση Αυγη.
Εχω μαλιστα την αισθηση οτι κι ο ιδιος πιστευει πως δεν ηρθε ακομα η ωρα της δημιουργιας μιας αμιγους εθνικης συνειδησης, που θα σπασει τα φραγματα του λαϊκισμου και θα αναζητησει τη γλωσσα της αληθειας…
Οι αληθινοί ηγέτες όμως δεν προσαρμόζουν τον πολιτικό τους λόγο στις φαντασιώσεις του πλήθους.
Αντιθέτως, διευρύνουν τα όρια της κατανόησης της πραγματικότητας, με μοναδικό όπλο τους τη δύναμη της αλήθειας.
Αυτό είναι και το όπλο που φαίνεται να επέλεξε ο αρχηγος της Χρυσής Αυγής, για να απευθυνθεί στους Έλληνες, σε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές της νεώτερης ιστορίας τους.
Το πέτρινο όπλο της αλήθειας.
Το αν θα το σηκώσουμε για να αγωνιστούμε μ’αυτό, ενάντια στα λυγκόρνια της παγκοσμιοποίησης, εναπόκειται στον πατριωτισμό αλλά και στο μυαλό των Ελλήνων…
