Βράδυ του Ιουλίου του 1974 και γύρω από μια φωτιά έξω από την αγγλική πρεσβεία στο κέντρο των Αθηνών κάποια νέα παιδιά τραγουδούν: “Την ημέρα καρτερούμε που καράβια ελληνικά στ’ ακρογιάλια θε να ‘ρθούνε να μας φέρουν λευτεριά”… Έχουν περάσει από το βράδυ εκείνο 41 ολόκληρα χρόνια και αλίμονο, τα καράβια τα ελληνικά ποτέ δεν πήγαν στ’ ακρογιάλια της Κύπρου και συνεχίζεται μια κατοχή του 40% της ελληνικής μεγαλονήσου από τα τουρκικά στρατεύματα και όχι μόνον…
Όλοι έχουν λησμονήσει ακόμη και κάποιοι που σαν νεαροί δικηγόροι υπερασπιζόντουσαν στα δικαστήρια τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ Β’ και σήμερα με πάσα άνεση λένε ότι πρέπει να κοπούν οι δεσμοί με την μητέρα πατρίδα, την Ελλάδα, και καλλιεργούν μία νεοκυπριακή συνείδηση ενάντια στην χιλιάδων χρόνων Ελληνική ιστορία της Κύπρου μας!
Στα τέλη του Ιουλίου κάθε χρόνο γίνονται δύο τελετές. Μία εορτή για την επάνοδο της δημοκρατίας, για τον ερχομό της μεταπολίτευσης, και ένα μνημόσυνο γι’ αυτούς που έπεσαν προδομένοι και εγκαταλελειμμένοι από την μητέρα πατρίδα στ’ αγιασμένα χώματα της Κύπρου. Μοιραία το ένα έφερε το άλλο και όταν πριν χρόνια ο Ετσεβίτ ο πρωθυπουργός που διέταξε την εισβολή στην Κύπρο είχε δηλώσει ότι εμείς φέραμε την δημοκρατία στην Ελλάδα κανένας δεν του απήντησε. Όπως και καμμία δίκη δεν έγινε ποτέ για την προδοσία της Κύπρου μας, για τα υποβρύχια που γύρισαν πίσω, για τα αεροπλάνα που δεν πήγαν ποτέ και για πολλά άλλα….
Μετά την τραγωδία της Κύπρου είχαμε τα εφτά χρόνια της νεοδημοκρατικής αποχουντοποίησης όταν εδιώχθησαν, απολύθηκαν, φυλακίστηκαν, δολοφονήθηκαν αρκετοί Έλληνες πατριώτες ως χουντικοί στην εποχή που όλοι ξαφνικά μετά από τα εφτά χρόνια του στρατιωτικού καθεστώτος έγιναν από την μια ημέρα στην άλλη “αντιστασιακοί”!
Εκείνα τα χρόνια ήταν που κτίστηκε και η αρχή της κυριαρχίας της αριστεράς σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο και αυτό έγινε με την πλήρη ανοχή των ψευτοεθνικοφρόνων της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι το μόνο που ήθελαν πάντοτε και χθες και σήμερα και στο μέλλον ήταν καρέκλες και εξουσία και δεν τους ενδιέφερε η οποιαδήποτε ιδέα.
Στην συνέχεια, ως γνωστόν, η χώρα μας μπήκε στην τότε ΕΟΚ, που σήμερα λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση και όλοι πανηγύριζαν γιατί δήθεν με την ένταξη αυτή της χώρας μας στον διεθνή αυτόν οργανισμό, θα εξαφανιζόταν ως δια μαγείας η τουρκική απειλή και επίσης θα γνωρίζαμε ημέρες αφθονίας και πλούτου. Όμως, η τουρκική απειλή εξακολουθεί να υπάρχει και τα τουρκικά πολεμικά πλοία να φθάνουν μέχρι το Σούνιο και όσο για τον πλούτο αποδείχθηκε μια παρένθεση, που ήταν όνειρο και σήμερα στις ημέρες μας έχει εξελιχθεί σε έναν φρικτό εφιάλτη.
Ακολούθησε στα επόμενα χρόνια η περίοδος του ΠΑΣΟΚ με τα άφθονα χρήματα από τους Φράγκους, οι οποίοι όμως δεν τα έδιναν με το αζημίωτο. Τότε δεν τους ενδιέφερε η… δημοσιονομική κατάσταση της χώρας μας, αφού τα λεφτά που έδιναν επέστρεφαν σ’ αυτούς μέσα από την κατανάλωση και τις αλόγιστες αγορές, που ένας λαός ανέμελος χωρίς να γνωρίζει τι του συνέβαινε πραγματοποιούσε. Τότε στα χρόνια της “αφθονίας” ήταν που καταστράφηκε συστηματικά η ελληνική γεωργία, η ελληνική κτηνοτροφία, η ελληνική βιομηχανία και ασφαλώς και η βιοτεχνία. Και όλα αυτά με κονδύλια που ερχόντουσαν σαν… αποζημίωση (επιδότηση!) από την Ευρώπη, από τους κουτόφραγκους όπως τους θεωρούσαν ορισμένοι, οι οποίοι ήξεραν πολύ καλά τι έκαναν και που θα καταλήξουν τα πράγματα.
Ήταν Ιανουάριος του 1996 όταν ξέσπασε η ελληνοτουρκική κρίση στα Ίμια τότε που ο πρωθυπουργός της χώρας Κωνσταντίνος Σημίτης μέσα στο κλίμα μιας εθνικής ντροπής είπε το περίφημο “Ευχαριστούμε τους αμερικάνους”. Όμως και πάλι ο λαός σιώπησε και όχι μόνον. Λίγους μήνες μετά στις εκλογές εξέλεγε πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Σημίτη, ξεχνώντας πολύ σύντομα την υποστολή της Ελληνικής Σημαίας από εθνικό έδαφος και τον θάνατο των παλληκαριών. Υπήρχε βλέπετε ακόμη χρήμα και το χρήμα είναι δαίμονας πανίσχυρος, είναι κατά τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη ο διαρκής αντίχριστος που αγοράζει ψυχές στα παζάρια των εθνών. Πόσο μάλλον που ήλθε μετά ο πυρετός και η φρεναπάτη του χρηματιστηρίου πού όλοι νόμιζαν ότι θα γίνουν εκατομμυριούχοι από την μία στιγμή στην άλλη! Ώσπου στο τέλος απέμειναν με άδειες τις τσέπες.
Σημαντικό σημείο στην εξέλιξη αυτής της ιστορίας των 41 χρόνων η προσχώρηση της Ελλάδος στην ζώνη του ευρώ. Και για πρώτη φορά μετά την περίοδο της τουρκοκρατίας η πατρίδα των Ελλήνων δεν είχε εθνικό νόμισμα…
Η διακυβέρνηση Καραμανλή και η προσπάθειά του να πραγματοποιήσει γεωπολιτικό άνοιγμα προς την Ρωσία κατέληξε άδοξα όπως όλοι γνωρίζουμε και για να μη υπάρχει και ουδεμία ανησυχία στο μέλλον ήλθε ο καιρός των μνημονίων και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Σε ένα κείμενό μου του 2003 είχα γράψει χαρακτηριστικά ότι είναι ζήτημα χρόνου ποιος θα έλθει πρώτος μια τουρκική στρατιά ή το διεθνές νομισματικό ταμείο. Τελικά ήλθε το διεθνές νομισματικό ταμείο και ο καιρός των μνημονίων.
Το πολιτικό βάρος της υποταγής της χώρας μας στους διεθνείς τοκογλύφους μαζί με την εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας ανέλαβαν κατ’ αρχάς οι καθιερωμένες πολιτικές δυνάμεις του κατεστημένου, το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. Ο καιρός τους όμως τέλειωσε και ήλθε η ώρα της αριστεράς, η οποία θα έσκιζε το μνημόνιο μέσα σε μία μόνο ημέρα, σε ένα μόνο νόμο και με ένα μόνο άρθρο. Μιας αριστεράς, η οποία έχει επικρατήσει πλήρως στις συνειδήσεις και ήλθε πλέον η ώρα της φθοράς της, όντας στην εξουσία, όντας απέναντι στην πραγματικότητα. Κι αυτό ακριβώς συμβαίνει και θα συμβεί σε μεγαλύτερη κλίμακα στο μέλλον αφού οι αριστεροί που μας κυβερνούν δεν έχουν την οποιαδήποτε σχέση με τους μπολσεβίκους αλλά είναι καθώς πρέπει άνθρωποι με αστικές φιλοδοξίες, οι οποίοι ενδιαφέρονται τελικά και αυτοί μόνο για τις καρέκλες τους. Και έτσι αναπόφευκτα ήλθε και η ώρα του αριστερού μνημονίου.
Αυτό που δεν υπολόγισαν ήταν το παράδοξο, το παράδοξο που καμμιά φορά προκύπτει μέσα από τα γεγονότα χωρίς κανείς να το υπολογίσει. Και το παράδοξο αυτό ήταν η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ένα Κίνημα Εθνικιστικό, ασυμβίβαστο με Ιδέες καθαρές και χωρίς δουλείες στον οποιοδήποτε. Και έτσι τώρα έχουν να αντιμετωπίσουν κάτι που ποτέ δεν περίμενα ότι θα παρουσιαστεί και μάλιστα στην Ελλάδα σε μια χώρα όπου επί 40 χρόνια σάπιζαν τα μυαλά των πολιτών της με μαρξιστικό δηλητήριο!
Έχουν να αντιμετωπίσουν πλέον ένα μεγάλο πρόβλημα, ένα Κίνημα Εθνικιστικό που σταθερά στέκεται αντίθετο στην ξενοκρατία των διεθνών οικονομικών δολοφόνων και το οποίο παραμένει αλύγιστο παρά τις διώξεις, τις δολοφονίες, τις δίκες, τις φυλακίσεις, το κλίμα της τρομοκρατίας!
Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες, το μέλλον μας ανήκει όσο κι αν μας πολεμούν! Αρκεί να σταθούμε όρθιοι και να μη λυγίσουμε από τον βρώμικο πόλεμο του σάπιου κατεστημένου τόσο του φιλελεύθερου όσο και του μαρξιστικού. Η ώρα των Εθνικιστών έρχεται σε πείσμα των καιρών σαν μία ακόμη παραξενιά της Ιστορίας της οποίας την εξέλιξη κανείς ποτέ δεν κατόρθωσε να προβλέψει.
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ
Γ.Γ. ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/41-chronia-metapoliteush-apo-ton-attila-sta-mnhmonia-arthro-tou-n.g.-michal#ixzz3gnuAXFYz
