Κάποτε, στην Αθήνα, η ζωή δεν είχε σχέση με τη σημερινή ασφυκτική και αποπνικτική από κάθε άποψη καθημερινότητα που βιώνουν οι πολίτες της Αττικής γης. Ήταν τότε που πραγματικά υπερηφανευόμασταν όλοι πως ζούσαμε στην Αθήνα, στη διαμαντόπετρα στης γης το δαχτυλίδι όπως με μεταφορική παραστατικότητα τη παρομοίαζε ο μεγάλος μας ποιητής Κωστής Παλαμάς. Ήταν τότε που εν ονόματι του Μολώχ της ανοικοδόμησης και της απληστίας των κερδοσκόπων, κατεδάφισαν πραγματικά αρχιτεκτονικά αριστουργήματα για να ανεγερθούν στη θέση τους οικοδομικά τερατουργήματα που προσβάλλουν και την αισθητική και την ιστορία της πρωτεύουσας της Ελλάδος. Τότε που προπαγάνδισαν την εγκατάλειψη της επαρχίας και την εγκατάσταση στις Αθηναϊκές πολυκατοικίες-φυλακές στην Αθήνα χιλιάδων Ελλήνων που με όνειρο το Αθηναϊκό θυρωρείο εγκατέλειψαν την Ελληνική επαρχία και τη Πατρώα τους γη.
Ένα κραυγαλέο και σύγχρονο παράδειγμα εγκληματικής συμπεριφοράς απέναντι στη πόλη που ζούμε αλλά και κατακλυσμιαίας αισθητικής ασχήμιας, αποτελεί και η σημερινή εικόνα του πεδίου του Άρεως στο κέντρο της Αθήνας που διολισθαίνει με ταχύτητα σε επίπεδα τριτοκοσμικά. Το πεδίον του Άρεως, που αποτελούσε έναν από τους τελευταίους εναπομείναντες πνεύμονες πρασίνου στην Αθήνα μας, την οποία ελαφρά τη καρδία, μετέτρεψαν οι ασυνείδητοι πολιτικοί που ασχολήθηκαν με την πρωτεύουσα σε πόλη που σε πολλά της σημεία εν πολλοίς, θυμίζει πλέον Αφροασιατική πρωτεύουσα. Το πεδίον του Άρεως που σχεδιάστηκε το 1934 και που πήρε σάρκα και οστά από τον Εθνικό μας κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά, προκειμένου να τιμηθούν οι ήρωες του 1821 και γι΄ αυτό άλλωστε ολόκληρο το πάρκο είναι διακοσμημένο με προτομές ηρώων του 1821 ενώ την είσοδο κοσμεί το μεγαλοπρεπές άγαλμα του έφιππου βασιλέως του Κωνσταντίνου Α΄, ενώ στη πλευρά της λεωφόρου Αλεξάνδρας υπάρχει το άγαλμα της προστάτιδος της πόλης θεάς Αθηνάς. Ήταν μια εγκαταλελειμμένη περιοχή που ο Εθνικός μας κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς ανέδειξε το 1936 σε καύχημα της Αθηναϊκής πρωτεύουσας.
Εκεί, αρχικά είχαν εγκατασταθεί Μικρασιάτες πρόσφυγες που ζούσαν σε παράγκες και μετά οι περισσότεροι εγκαταστάθηκαν στις προσφυγικές πολυκατοικίες που ανεγέρθηκαν στην λεωφόρο Αλεξάνδρας. Με εντολή όμως του Ιωάννου Μεταξά δημιουργήθηκε η περίφημη λεωφόρος των Ηρώων του 1821 που τοποθετήθηκαν κατάλληλα για το κλίμα της Αθήνας δένδρα και ανδριάντες ηρώων τους οποίους σήμερα μπορούμε να αντικρύσουμε με τον περίπατό μας στο άλσος, μεταξύ των οποίων διαβάζουμε: Υψηλάντης, Τζαβέλας, Κανάρης, Μπότσαρης, Καραϊσκάκης, Νικηταράς, Παπαφλέσσας, Μπουμπουλίνα και άλλοι! Έγινε γρήγορα κόσμημα της πρωτεύουσας και πέρα από πνεύμονας πρασίνου και αναψυχής, έγινε αγαπημένος χώρος περιπάτου, με απόλυτη καθαριότητα, ασφάλεια, αλλά και παιχνιδιού για τα μικρά παιδιά. Τον έχουμε σχεδόν όλοι όσοι γεννηθήκαμε και ανδρωθήκαμε στην Αθήνα, απολαύσει.
Η περιβόητη ανάπλασή του άφησε πίσω της μια «τρύπα» εκατομμυρίων και που βέβαια, ολοκληρώθηκε ποτέ. Για πολλούς η εικόνα που παρουσιάζουν τα 230 περίπου στρέμματα του πάρκου είναι απολύτως αντιπροσωπευτική της νεοελληνικής αποσύνθεσης. Οι ντόπιοι Κυψελιώτες αλλά και όλοι οι Αθηναίοι που ήταν κάποτε παιδιά και οι γονείς μας έφερναν εδώ να παίξουμε, να δούμε στο κηποθέατρο “τους κονφερασιέ” και τον αξέχαστο Γιώργο Οικονομίδη. Σήμερα όμως, οι επισκέπτες γνωρίζουν τι συμβαίνει πίσω από την πλάτη των μαρμάρινων προτομών. Εδώ ευδοκιμούν πλέον τα σκουπίδια και οι ακαθαρσίες. Σκουπίδια βέβαια συλλέγονται αλλά το είδος βέβαια των σκουπιδιών που μένουν διάσπαρτα στο πάρκο δίνει στοιχεία για το προφίλ των επισκεπτών: πακέτα από τσιγάρα, πού και πού κάποια σύριγγα, κουτάκια μπίρας και δεκάδες προφυλακτικά που τα ψιλομάζεψαν τώρα που μπήκαν οι μετανάστες από τη Συρία. Στα έγκατα του πάρκου, ο έρωτας φοράει ακόμη παντελόνια και έχει άδειες τσέπες, χωρίς επίσημα έγγραφα και άδεια παραμονής υπογραμμίζοντας την έλλειψη αστυνόμευσης και της κοινωνικής κατρακύλας. Βλέπεις σχεδόν κάθε τόσο τον ντήλερ να περπατάει δήθεν αμέριμνος και να λέει: “μπούμπλε, μπούμπλε”, διαφημίζοντας ανενόχλητος τα υπνωτικά χάπια ενώ κάποιοι σε ένα παγκάκι κάνουν ακόμη και μέρα μεσημέρι τις ενέσεις τους με μεταχειρισμένες σύριγγες ενώ μια μητέρα που περνά σφίγγει το χέρι της μικρής της κόρης που κρατά από το χέρι.
H περίπτωση όμως του Πεδίου του Άρεως είναι, ίσως, η πλέον χαρακτηριστική της νοοτροπίας που ζει και βασιλεύει στη χώρα µας. Ένα κόσµηµα στην «καρδιά» της πόλης όπως ήταν μέχρι πριν από λίγα χρόνια το Πεδίον του Άρεως, είναι πλέον σήμερα µια «πολυτέλεια» στρατοπέδευσης λαθρομεταναστών, όπως είναι πλέον τα 277 στρέµµατα πρασίνου, αφού πρώτα διατέθηκαν περισσότερα από… (κρατηθείτε!) 9 (εννέα) εκατομμύρια ευρώ για την ανάπλασή του!
Τα δέντρα, οι θάμνοι και το πράσινο τα εγκατέλειψαν χωρίς φροντίδα, οι φοίνικες ξεραίνονται και το πάρκο ήδη δείχνει ταλαιπωρημένο, βρώμικο, κακοποιημένο δεν είναι παρά ο χώρος εκπόρνευσης Αφγανών και Πακιστανών. Τώρα προσέθεσαν με την εγκληματική ανοχή της ανύπαρκτης Πολιτείας και τους λαθρομετανάστες. Δεν χρειάζεται βέβαια να είσαι ειδικός ή λαϊκιστής για να βρεις απαντήσεις πήγαν αυτά τα χρήματα που χρόνια δαπανούν ή μάλλον σπαταλούν ή ακριβέστερα λεηλατούν οι δήμιοι του δήμου Αθήνας.
Υπάρχουν λάθος επιλεγμένα φυτά που πέθαναν λίγο μετά τη φύτευσή τους άλλα πάλι δεν μπήκαν ποτέ και από την άλλη οι κάδοι συχνά δεν έχουν σακούλες μέσα, από βρύσες έχουν αφαιρεθεί οι κάνουλες ή έχουν τοποθετηθεί διαφορετικής αισθητικής κάνουλες που στάζουν, οι τουαλέτες συχνά είναι κλειδωμένες, διάσπαρτα τα σκουπίδια ενώ αυτοκίνητα και μηχανάκια εμφανίζονται εκεί που δεν το περιμένεις. Ακριβώς εκεί μέρα-μεσημέρι μπορείς εύκολα να δεις ναρκωτικά να αλλάζουν χέρια, ενώ λίγο πιο πέρα τα εκατοντάδες προφυλακτικά στο χώμα καταδεικνύουν πως βρίσκεσαι σε ζώνη αγοραίου έρωτα όπου μετανάστες εκπορνεύονται για ελάχιστα ευρώ και αν πας το βράδυ θα δεις να βγαίνουν από τις φυλλωσιές μεσόκοποι κύριοι κουμπώνοντας βιαστικά το παντελόνι τους ενώ δίπλα τους γλιστράνε βιαστικά μικρά αγοράκια…
Το φωνάζαμε χρόνια για την κατρακύλα του Ελληνικού Hyde Park εκεί όπου ανθούσε και δυστυχώς συνεχίζει να ανθεί και αναρωτιόμαστε πότε θα εξαλειφθεί η παραβατικότητα ώστε το πεδίον του Άρεως, η Αθήνα αλλά και η Αττική να επιστρέψουν στους Αθηναίους, Έλληνες πολίτες.
Πρέπει επί τέλους να ξεβρωμίσει η Αθήνα και να αναπλασθούν οι πνεύμονες πρασίνου με επανεκκίνηση των αδρανών υπηρεσιών προς την κατεύθυνση της αναγέννησης της Αθήνας που μετατρέπεται σε Ευρωπαϊκή Καμπούλ! Είναι πρώτιστη προτεραιότητα, τώρα που οι Έλληνες κινδυνεύουμε να γίνουμε στη πόλη και στην χώρα μας μειοψηφία. Είναι αδιαπραγμάτευτη αναγκαιότητα η Αθήνα μας να ξεβρωμίσει από όσα και από όσους τη μετατρέπουν σε μια τριτοκοσμική πρωτεύουσα. Κι αυτό πρέπει να γίνει άμεσα και να ξεκινήσουμε για την επανάκτησή της, από … χθες!
Μάκης Τουμάσης
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/to-alsos-tou-iwannh-metaja-kai-to-athhnaiko-hyde-park#ixzz3iOzRUpt3