Στα δύσκολα χρόνια που πέρασαν, πριν τις εκλογές του 2012, τότε που υπήρχαν ελάχιστες ψυχές γεμάτες Ελλάδα, υπήρχαν κάποιοι που σήκωναν το βάρος της Ιδέας και της σημαίας της Χρυσής Αυγής, όσο μπορούσαν ψηλότερα.
Ύψωναν μαζί, το πάθος τους, ρίχνοντας φως στα τότε κλειστά μυαλά μιας ευημερούσας κοινωνίας. Μιλούσαν δυνατά, για όσα οι Έλληνες Εθνικιστές προειδοποιούσαν πως θα συμβούν στην πλάτη των Ελλήνων, δίνοντας παράλληλα το στίγμα της Ελπίδας της Χρυσής Αυγής που τότε προετοιμαζόταν για να έρθει δυναμικά στην ζωή και στην ψυχή των Ελλήνων.
Η Χρυσή Αυγή χρωστάει πολλά σε όλους αυτούς τους σκαπανείς της Ιδέας. Σε όλους εκείνους που όργωναν την Ελλάδα, από άκρη σε άκρη, με όσα μέσα διέθεταν για να καταθέσουν ένα στεφάνι εκ μέρους του Αρχηγού της Χρυσής Αυγής. Ν. Γ. Μιχαλολιάκου.
Ένας από αυτούς, ο συναγωνιστής Γκιρεμέζης Ιωάννης του πυρήνα Άρτας, που “έφυγε” το βράδυ του Σαββάτου, κυνηγημένος εδώ και χρόνια από καρκίνο. Ένας εργάτης της Ιδέας, που με το παλιό του αμάξι, βρισκόταν, μαζί με την συναγωνίστρια Σταυριανή που και αυτή δεν είναι πλέον μαζί μας, όπου χτυπούσε η ψυχή της Ελλάδας.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ, πως όταν του διέγνωσαν οι ιατροί την ασθένεια και του συνέστησαν να ξεκινήσει άμεσα χημειοθεραπείες, εμφανίστηκε εμπρός μου, επάνω στο Γράμμο, όπως έκανε κάθε χρόνο, εκπληρώνοντας το τάμα του, λέγοντας μου “ποιος νοιάζεται για μένα ρε Ηλία; Η Πατρίδα και το καθήκον προέχει…”
Τέτοιος ήταν ο Γιάννης ο Γκιρεμέζης. Ο δικός μας Γιάννης που ανήκει σε όλη την Ήπειρο. Εξάλλου, για ανθρώπους σαν τον Γκιρεμέζη, η πατρίδα είναι η ζωή τους και ο αγώνας που καταθέτουν καθημερινά, είναι η παρακαταθήκη τους και η μεγάλη τους κληρονομιά προς όλους εμάς που καλούμαστε να υπερασπιστούμε και να δικαιώσουμε.
Καλό ταξίδι αδερφέ… Καλή αντάμωση στο ουράνιο πεδίο των ανθρώπων της Ελληνικής Ιδέας.
Ηλίας Παναγιώταρος
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/kalo-tajidi-sunagwnisth-giannh-gkiremezh#ixzz3ndnolhlz
