Στην εποχή του χρήματος δεν υπάρχει θέση για Ιστορία
“Σε κλαίει λαός, πάντα χλωρό να σείεται το χορτάρι
Στον τόπο που σε πλάγιασε το βόλι, ω παλληκάρι…
Πλατειά του ονείρου μας η γη κι απόμακρη
και γέρνεις εκεί και σβεις γοργά.
Ιερή στιγμή, σαν πιο πλατειά την δείχνεις
και τη φέρνεις σαν πιο κοντά”
ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ
Ημέρες του Οκτώβρη ήτανε του έτους 1904 πριν 111 χρόνια όταν μία μυθική μορφή της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας περνούσε στην αθανασία. Ήταν ο Παύλος Μελάς, τον οποίο θρήνησε όλος ο λαός με πρώτο τον εθνικό μας ποιητή Κωστή Παλαμά με τους παραπάνω στίχους. Ποιος να θυμάται όμως σήμερα τον Παύλο Μελά, τον Τέλο Άγρα και τους Μακεδονομάχους σε αυτούς τους δύστυχους καιρούς; Στον καιρό του capital control, των μνημονίων, στον καιρό των επιτοκίων, των χρηματιστηρίων και της βρώμικης μονέδας, που εξουσιάζει ψυχές και συνειδήσεις; Δεν υπάρχει καιρός για Ήρωες, για εθνική μνήμη, για Ιστορία. Μια ιστορία την οποία άλλωστε βάναυσα αλλάζουν συνεχώς.
Πότε την αλλάζουν εν ονόματι της… μεταπολιτεύσεως, όταν διαγράφουν σελίδες ολόκληρες της Ελληνικής ιστορίας, πότε την αλλάζουν οι “εκσυγχρονιστές” εν ονόματι της ελληνοτουρκικής “φιλίας” και μιας δήθεν δυνατής Ελλάδος, που αποδείχθηκε ένας γίγας με πήλινα πόδια που κατέρρευσε και πνίγεται σήμερα στην χρεωκοπία. Ναι ήταν η Ελλάδα του Κωνσταντίνου Σημίτη, όταν θριαμβευτικά ύψωνε το χέρι του, κουνώντας το ευρώ, το οποίο σήμερα ευρώ και η ένταξη της οικονομίας της χώρας μας σε αυτό αποδείχθηκε βραχνάς και εφιάλτης!
Δεν υπάρχει θέση λοιπόν, για κανέναν Παύλο Μελά στην μνήμη των γραικύλων των ημερών μας, όπως δεν υπάρχει και καμμία ιδιαίτερη αναφορά στα βιβλία της ιστορίας για τους Μακεδονομάχους, τους θρυλικούς εκείνους ήρωες οι οποίοι στις αρχές του 20ου αιώνα σάλπισαν την επέλαση προς την πλατειά του ονείρου μας τη γη, κατά πως λέει ο ποιητής, την Μεγάλη Ιδέα!
ΚΟΚΚΙΝΑ ΑΠΟΛΙΘΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΑ ΡΑΚΗ
Και ποιοι εξουσιάζουν σήμερα την χώρα για να θέλουμε να περιέχουν τα βιβλία αναφορά και μνεία τιμητική στους Μακεδονομάχους; Την εξουσιάζουν τόσο σε πολιτικό, όσο και σε πολιτιστικό επίπεδο εκείνοι οι οποίοι όταν εκατομμύρια Ελλήνων έβγαιναν στους δρόμους και στις πλατείες στις αρχές του ’90 κι έλεγαν ότι η Μακεδονία είναι μόνο μία και είναι Ελληνική, αυτοί θλιβεροί αρνητές της Εθνικής Αλήθειας και αντίθετοι στα δίκαια μιας ολόκληρης Πατρίδας έλεγαν πως υπάρχουν “μακεδόνες” και αυτοί δεν είναι άλλοι από τους σλάβους των Σκοπίων. Αυτοί μας εξουσιάζουν σήμερα, οι θλιβεροί επίγονοι αυτών που μιλούσαν και έβγαζαν επίσημες κομματικές αποφάσεις για ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη.
Μας εξουσιάζουν τα θλιβερά απολιθώματα του μπολσεβικισμού, που πήραν όψη δήθεν σύγχρονη και… προοδευτική, συναλλασσόμενοι χωρίς αιδώ με τους καπιταλιστές, ξεπουλώντας με τα Μνημόνια την Πατρίδα στα παζάρια των διεθνών τοκογλύφων.
Πριν λίγες ημέρες στην Βουλή ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας είπε με ύφος προκλητικό, απευθυνόμενος στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ότι να μη τολμήσει να αλλάξει τα βιβλία της ιστορίας! Είχε φαίνεται λησμονήσει πως η παράταξή του είχε την ευθύνη ενός σχολικού βιβλίου, το οποίο αποκαλούσε την σφαγή της Σμύρνης… συνωστισμό (!) και είχε επίσης επί των ημερών της διακυβερνήσεως της χώρας από αυτήν ιδρύσει στην προσφυγομάνα Θεσσαλονίκη μουσείο για τον σφαγέα του Ελληνισμού, γι’ αυτόν που ξερίζωσε εκατομμύρια Έλληνες από την Μικρά Ασία, τον Μουσταφά Κεμάλ!
Όλοι τους βασίζονται στην θλιβερή πραγματικότητα ότι ο λαός ξεχνά, ότι οι πολλοί ποτέ δεν έχουν έγνοια για τα μεγάλα και τα σπουδαία, για το πάθος ενός ολόκληρου Έθνους. Έτσι, βασισμένοι στη λήθη, από την οποία μοιραία διακατέχονται οι μάζες, ασελγούν απέναντι στην εθνική μνήμη.
MAΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΑΣ Η ΓΗ
Λένε πολλοί και δεν έχουν ίσως άδικο ότι τα εθνικά θέματα δεν… πουλάνε. Έτσι βλέπουν την πολιτική, σαν μια δοσοληψία, σαν ένα παζάρι. Και από την άλλη έχουμε έναν ολόκληρο λαό, τον οποίο έχουν οδηγήσει στην δυστυχία, στην ανέχεια, στην αβεβαιότητα και έτσι ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί μετρούν τις ημέρες και τα λιγοστά χρήματα για την επιβίωσή τους και ξεχνούν αυτό που αποτελεί κάτι μεγαλύτερο από το εφήμερο διάβα του οποιουδήποτε στον κόσμο αυτό, δηλαδή τις Ιδέες, την Πίστη, τα Ιδανικά.
Ας γνωρίζουν όμως ότι υπάρχουν και κάποιοι, ότι υπάρχουμε και εμείς οι Χρυσαυγίτες, οι οποίοι δεν βλέπουμε την πολιτική με τον τρόπο τον δικό τους, τον φτηνό, τον αγοραίο, τον απατηλό. Ότι βλέπουμε την πολιτική σαν μέρος της εθνικής ζωής, σαν την ίδια την ουσία της εθνικής ζωής και εθνική ζωή χωρίς οράματα και Ιδανικά δεν μπορεί να υπάρχει.
Αυτοί οι ίδιοι που επιθυμούν τον αφανισμό τις εθνικής μνήμης στην πραγματικότητα επιδιώκουν και τον αφανισμό αυτού του ίδιου του Έθνους μας, γιατί Έθνος χωρίς ιστορία είναι μια αγέλη χωρίς ταυτότητα, χωρίς Πατρίδα, χωρίς ψυχή. Πρώτος στόχος των εχθρών του Έθνους, οι οποίοι διαστρεβλώνουν την ιστορική μνήμη η νεολαία και για τον λόγο αυτό θέλουν τα Ελληνόπουλα να βγαίνουν από τα σχολεία και τα Πανεπιστήμια χωρίς να κατέχουν τίποτε το αληθινό από το ηρωικό και γεμάτο θυσίες και αίμα παρελθόν αυτού του λαού. Είτε με την πρέζα την πραγματική και κυριολεκτική, είτε με την πρέζα την ιδεολογική και μηδενιστική, άλλοτε μαρξιστική και άλλοτε φιλελεύθερη επιδιώκουν το ίδιο ακριβώς πράγμα. Επιδιώκουν τα νιάτα της Ελλάδος να είναι μια άβουλη μάζα χωρίς πατρίδα, χωρίς ιδανικά εθνικά. Αυτός είναι ο σκοπός τους και ενάντια σε αυτόν τον σκοπό είναι που πρέπει με όλες μας τις δυνάμεις να αντιταχθούμε και να πολεμήσουμε.
Θέλουν και το έχουν επιτύχει σε μεγάλο βαθμό τα νιάτα της Ελλάδος να σιχαθούν οτιδήποτε έχει να κάνει με Ιδέες Εθνικές, με πόθους προαιώνιους του Γένους και για τον λόγο αυτό καλλιεργούν έναν άκρατο υλισμό από τη μία πλευρά και από την άλλη επιβάλλουν μια ανέχεια δραματική, που καθιστά την απλή επιβίωση ανάγκη σκληρή. Ίδια διαφθείρουν κατά πως λέγει και ο μέγας Πλάτων και ο μεγάλος πλούτος και η μεγάλη φτώχεια. Απέναντι σε αυτή την διαφθορά την πολυπρόσωπη, την διμέτωπη, απέναντι στο κίβδηλο ιδανικό του πλουτισμού από τη μία και του μαρξιστικού μηδενισμού από την άλλη, εμείς οι Χρυσαυγίτες υψώνουμε την Σημαία του Ιδανικού.
“Πλατειά του ονείρου μας η γη, κι απόμακρη, και γέρνεις εκεί και σβεις γοργά… Σαν πιο πλατειά Την δείχνεις και τη φέρνεις Σαν πιο κοντά”, γράφει ο ποιητής για το θάνατο του παλληκαριού, του Παύλου Μελά. Και τα όνειρα δεν πεθαίνουν μέσα σε 111 χρόνια. Μας περιμένει ακόμα η πλατειά του ονείρου μας η γη, η αληθινή Ελλάδα ενάντια στο ψευτορωμαϊκο, που σκλαβώνει το μεγάλο μας Έθνος. Για αυτή τη γη την πλατειά αξίζει να αγωνιστούμε μέχρι το τέλος του κόσμου.
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ
Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-ethnikh-mnhmh-sto-apospasma-arthro-tou-n.g.-michaloliakou#ixzz3orDnnC3P