Ο κατακτητής της Μοτύης (Καρχηδονιακή πρωτεύουσα της Σικελίας)
Στις αρχές του 4ου π.χ η Σικελία ήταν ένα μεγάλο θέατρο πολέμων, σφαγών και λεηλασιών ανάμεσα σε Έλληνες και Καρχηδόνιους που τόσο ταλάνιζαν την Ελληνική μεγαλόνησο της δύσης. Οι Καρχηδόνιοι είχαν πλήθος στρατιωτών και μισθοφόρων στην Σικελία, αρχηγός των Ελληνικών δυνάμεων ήταν ο Διονύσιος ο Α’, τύραννος των Συρακούσων της μεγαλύτερης Ελληνικής πόλης της δυτικής Μεσογείου. Οι μεγάλες Ελληνικές πόλεις της δυτικής Σικελίας που κοσμούσαν σαν διαμάντια τις ακτές της είχαν εξαφανιστεί κάτω από τις ορδές των βαρβάρων Σελινούντας, Ακράγαντας, Γέλα και Ιμέρα ήταν πια παρελθόν.
Ο Αρχύλος από τους Θουρίους της νότιας Ιταλίας είχε φθάσει στις Συρακούσες για να βοηθήσει στον πόλεμο κατά των βαρβάρων. Του πονούσε η καρδιά βλέποντας τους χιλιάδες πρόσφυγες να κατακλύζουν τις Συρακούσες από κάθε μεριά της Σικελίας. Η Μοτύη ήταν μια πόλη νησί στην δυτική άκρη της Σικελίας μια από τις 3 μεγάλες πόλεις βάσεις των Καρχηδονίων που τόσα δεινά δημιούργησαν στον Ελληνισμό της Σικελίας. Ο Διονύσιος με πλήθος οπλιτών και μισθοφόρων έσπευσε να χτυπήσει την Μοτύη το 397 π.χ, ανάμεσα τους ήταν και ο Αρχύλος ο Θούριος αρχηγός των επίλεκτων οπλιτών-καταδρομέων του Διονυσίου.
Οι δυνάμεις των Συρακουσίων πολιόρκησαν την πόλη. Τα βέλη, οι λίθοι και τα ακόντια έπεφταν βροχή πάνω στους Έλληνες, μέσα από την Μοτύη ακούγονταν οι κραυγές των Ελλήνων αιχμαλώτων που τόσα βασανιστήρια είχαν υποστεί στα χέρια των Φοινίκων. Ο Αρχύλος διέταζε τους άνδρες του να επιτεθούν κατά των τειχών, οι καταπέλτες χτυπούσαν τα τείχη. Με το ξίφος στο χέρι και την ασπίδα του έδινε πάντα πρώτος το παράδειγμα στην μάχη και βλέποντας τον να ανδραγαθεί οι Έλληνες ήθελαν να του μοιάσουν και υπερέβαλαν και αυτοί σε ανδρεία. Οι Έλληνες έφτιαξαν αναχώματα για να φτάσουν στην Μοτύη πλήθος οξυβελών (εκτοξευτήρες βελών) και λιθοβόλων (εκτοξευτήρες λίθων) καταπελτών κύκλωσαν την Μοτύη.
Οι Έλληνες κατέλαβαν την πόλη, ο Αρχύλος με το δόρυ του άνοιγε δρόμο, οι Φοίνικες γκρέμιζαν τις οικίες τους και έφραζαν τους δρόμους για να μην προχωρήσουν στην ακρόπολη της πόλης που ήταν καλά οχυρωμένη. Ο Αρχύλος άνοιγε δρόμο μέσα από το πλήθος των βαρβάρων, η ασπίδα του απόχτησε το χρώμα της πορφύρας από το αίμα των Καρχηδονίων. Η ακρόπολη της Μοτύης όμως φύση και θέση οχυρή δεν μπορούσε να την καταληφθεί από τους Έλληνες.
Η νύχτα έπεφτε σαν μανδύας πάνω από την πόλη,ο Διονύσιος έδωσε εντολή στους σαλπιγκτές να δώσουν το σάλπισμα της επιστροφής στο στρατόπεδο και είπε στον Αρχύλο να καταλάβει με κάθε τρόπο την ακρόπολη. Ο Αρχύλος πήρε μαζί του τους επίλεκτους οπλίτες, αυτούς που δεν έκαναν πίσω πουθενά όση και να ήταν η δύναμη των βαρβάρων. Η νύχτα είχε πέσει, ο Αρχύλος βάδισε κατά της Μοτύης ανάμεσα στα χαλάσματα της πόλης, αθόρυβα έχοντας μαζί του κλίμακες (σκάλες) σκαρφάλωσε στην ακρόπολη και σκότωσε τους φρουρούς. Χτύπησε όσους αντιστάθηκαν και έφερε το πλήθος του στρατού μέσα στην ακρόπολη, η κλαγγή των όπλων αντηχούσε σε όλη την Μοτύη, τα πτώματα των βαρβάρων έστρωσαν σαν χαλί τους δρόμους και τα χαλάσματα.
Οι Έλληνες δεν έδειξαν κανέναν οίκτο στους βαρβάρους αναλογιζόμενοι τις κατεστραμμένες Ελληνίδες πόλεις της Σικελίας. Ο Αρχύλος ανδραγάθησε καθώς πήδηξε πρώτος πάνω στα τείχη και ήρθε στα χέρια με τους βαρβάρους.Ο Διονύσιος τον αντάμειψε με ένα μεγάλο χρηματικό ποσό 100 μνων (μια μνα είχε αξία 100 δραχμών) καθώς και όλους όσους ανδραγάθησαν. Δεν γνωρίζουμε τι απέγινε μετά από από την κατάληψη της Μοτύης για το πως έζησε και πως τελείωσε τον βίο του ο Αρχύλος, το μόνο σίγουρο είναι πως βοήθησε στην μείωση της καρχηδονιακής επιρροής στην Σικελία.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/agnwstes-morfes-tou-ellhnismou-archulos-o-thourios#ixzz3p0FKSyPL