Το ομαδικό αυτομαστίγωμα σε κοινή θέα αποτελεί πλέον μία πτυχή του ελλαδιστάν

Στιγμιότυπα βίας και μαζοχισμού, πρόσωπα σκαιά και ταραγμένα, λεπίδες και πληγωμένα κορμιά αποτέλεσαν την κυρίαρχη εικόνα στους δρόμους του Πειραιά, στην Ελλάδα του 2015. Επρόκειτο για την Ασσούρα, από τις σημαντικότερες τελετές των Σιιτών Μουσουλμάνων, κατά τη διάρκεια της οποίας οι πιστοί φτάνουν στα όρια της αυτοτιμωρίας και της βίας με σκοπό να θρηνήσουν για έναν μάρτυρα της θρησκείας τους. Στις σχετικές εικόνες που είδαν το φως της δημοσιότητας, επρόκειτο για μουσουλμάνους που κατοικούν στην Ελλάδα, κατά κύριο λόγο πακιστανικής καταγωγής ενώ μικρά παιδιά παρακολουθούσαν την τελετή.

Με βάση αυτό το γεγονός, αξίζει να γίνει διαχωρισμός ανάμεσα στις έννοιες της ανεξιθρησκείας και της ασυδοσίας. Η ανεξιθρησκεία είναι η ελευθερία ενός ατόμου να ασπάζεται όποια θρησκεία επιθυμεί. Σε ποιο σημείο όμως σβήνουν τα όρια της ανεξιθρησκείας και που ακριβώς αρχίζει η ασυδοσία και η επέκταση σε άλλα πεδία, πέραν της θρησκείας, όπως η παιδεία, ο πολιτισμός και η πολιτική;

Σε πρώτο επίπεδο, τελετές που χαιρετίζουν τη βία, την ενοχή και το μίσος απέναντι στην ανθρώπινη υπόσταση και οι οποίες ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια παιδιών, που είτε τις παρακολουθούν από τους δρόμους είτε από την οθόνη του υπολογιστή τους, σε καμιά περίπτωση δεν συμβάλλουν στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους. Αντιθέτως, τέτοιου είδους σκληρές και βάρβαρες εικόνες αποτυπώνονται στη συνείδηση των νεαρών ατόμων και συνήθως επηρεάζουν, με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, την ιδιοσυγκρασία τους.

Κατά δεύτερον, παρά το δικαίωμα κάθε ατόμου να μεταχειρίζεται τον εαυτό του όπως επιθυμεί, είναι αξιοκατάκριτη η πραγματοποίηση τέτοιων τελετουργικών σε κοινή θέα, τελετουργικών που προσβάλλουν τον πολιτισμό, τα ήθη και τα έθιμα μιας χώρας, τον εθνικό της χαρακτήρα και ,εν τέλει, προσβάλλουν την ίδια την ανθρώπινη υπόσταση. Αν η Ευρώπη θεωρείται η ήπειρος του πολιτισμού και της ελευθερίας, τότε η Ελλάδα αποτελεί το λίκνο της διάνοιας, της ελεύθερης σκέψης κατά του σκοταδισμού. Πώς λοιπόν η αυτοτιμωρία σώματος και πνεύματος μπορεί να συνυπάρξει με τον ελληνικό πολιτισμό που έθεσε για πρώτη φορά στο προσκήνιο την αξία του ανθρώπου, του Πολίτη, ο οποίος φροντίζει να διατηρεί τον νου υγιή σε ένα σώμα υγιές.

Κλείνοντας, όταν το δικαίωμα στη θρησκευτικότητα παρεισφρέει σε ζητήματα δημόσιας τάξης και σεβασμού  των νόμων της χώρας, τότε πλέον πρόκειται για  ένα θέμα βαθιά πολιτικό. Η Ασσούρα, όπως ακριβώς και η Σαρία και η ισλαμική μαντίλα αποτελούν πτυχές όχι μόνο μιας θρησκείας, αλλά και ενός πολιτικού συστήματος. Διότι, το Ισλάμ, δεν είναι μόνο θρησκεία, είναι πάνω απ’ όλα, πολιτικό σύστημα.

Αυτές οι εικόνες αποτελούν δυστυχώς άλλο ένα δείγμα για το μέλλον όχι μόνο της Ελλάδος, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης, καθώς κάτω από το πέπλο της θρησκευτικότητας, κρύβεται δυστυχώς ένας κίνδυνος, ο οποίος απειλεί να φθείρει κάθε κεκτημένο και κάθε οικοδόμημα του Ελληνισμού.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/to-omadiko-automastigwma-se-koinh-thea-apotelei-pleon-ptuchh-tou-ellhnikou#ixzz3pccMJ87e