Η Ελλάδα είναι μια χώρα που θα μπορούσε να είναι αυτάρκης σε πολλούς παραγωγικούς τομείς και ένας από αυτούς είναι η φαρμακοβιομηχανία της. Ωστόσο, οι μνημονιακές κυβερνήσεις με τις πολιτικές που ακολουθούν προσπαθούν να βάλουν ταφόπλακα στην Ελληνική φαρμακοβιομηχανία, στον τελευταίο υγιή κλάδο της ελληνικής οικονομίας, με την επιχειρούμενη απρόσκοπτη εισαγωγή φθηνών γενόσημων φαρμάκων από τριτοκοσμικές χώρες, όπως η Ινδία, το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν και από τον ισχυρό κολοσσό την Κίνα, καταπατώντας έτσι τις υγιείς ελληνικές επιχειρήσεις, ενισχύοντας το ξένο κερδοσκοπικό κεφάλαιο. Τα εισαγόμενα από το εξωτερικό γενόσημα είναι αμφιβόλου ποιότητας, μη ελέγξιμης παραγωγικής διαδικασίας, αγνώστου τελικούς θεραπευτικού αποτελέσματος και θέτουν σε κίνδυνο την δημόσια υγεία, καθώς ευθύνονται για σοβαρές αναφερόμενες παρενέργειες και μπορούν να οδηγήσουν τον Έλληνα ασθενή σε απρόβλεπτα δυσμενείς συνέπειες αναφορικά με την υγεία τους, ακόμα και στον θάνατο.
Τα ελληνικά γενόσημα είναι αποδεδειγμένα βιοϊσοδύναμα αντίγραφα ενός μη προστατευόμενου, από την πατέντα, πρωτότυπου φαρμάκου. Παράγονται άλλοτε εξ’ ολοκλήρου και άλλοτε σχεδόν εξ’ ολοκλήρου στην Ελλάδα, από εταιρίες που έχουν δημιουργηθεί από Έλληνες και απασχολούν Έλληνες εργαζόμενους και υπόκεινται στους αυστηρούς ποιοτικούς ελέγχους σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία και τα ελεγκτικά πρωτόκολλα του ΕΟΦ και του Υπ. Υγείας. Γενικά, η πολιτική των γενόσημων από οικονομικής πλευράς παρουσιάζει θετική συσχέτιση με την αναπτυξιακή πολιτική των εθνικών οικονομιών, ιδιαίτερα στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, δεδομένου ότι στο παρελθόν, η πλειοψηφία των γενόσημων φαρμάκων παραγόταν από εθνικές ή και εθνικοποιημένες βιομηχανίες, οι οποίες συνεισέφεραν σημαντικά στην αύξηση του Εθνικού ΑΕΠ και στην ανάπτυξη της κάθε εθνικής οικονομίας.
Αρχικά, το Υπουργείο Υγείας, συνεχίζοντας την πολιτική της θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής συνταγογράφησης με βάση την δραστική ουσία, υποχρεώνει στην ουσία τους ασφαλισμένους να λάβουν το πλέον φθηνότερο φάρμακο της παγκόσμιας αγοράς, ασχέτως της χώρας προέλευσής του και της αντικειμενικής ποιότητάς του, αφού εξαναγκάζει τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους που είναι και οι κατ’ εξοχήν καταναλωτές των φαρμάκων, να πληρώνουν την χρηματική διαφορά από την τιμή του πρωτοτύπου φαρμάκου. Τοιουτοτρόπως, η προμήθεια του ελληνικού γενοσήμου που είναι αποδεδειγμένα ανώτερης ποιότητας αλλά και μεγαλύτερης λιανικής τιμής, καθίσταται οικονομικά ασύμφορη για τον μικροσυνταξιούχο ή τον κάθε φτωχοποιημένο Έλληνα. Εν παραλλήλω, η απόδοση μικρότερου λιανικού κέρδους για τον φαρμακοποιό, το καθιστά και εμπορικό προϊόν με τάσεις αρνητικής διαφήμισης και μη προτεινόμενο στον τελικό καταναλωτή που είναι ο ασφαλισμένος του ΕΟΠΥΥ.
Με αυτές τις νομικές ενέργειες το Υπουργείο Υγείας οδηγεί την εγχώρια φαρμακοβιομηχανία σε σημαντική μείωση πωλήσεων, σε οικονομική παρακμή και σε κλείσιμο μονάδων παραγωγής, αυξάνοντας έτσι τα ποσοστά ανεργίας στην χώρα μας. Παράλληλα, τα λιγοστά χρήματα των Ελλήνων ασφαλισμένων παίρνουν τον δρόμο της φυγής από την χώρα, ώστε να πάνε στις μακρινές τριτοκοσμικές χώρες, προκειμένου να ενισχύσουν το επιχειρηματικό κεφάλαιο αλλοδαπών κερδοσκόπων που απασχολούν απλήρωτους και ανασφάλιστους εργάτες σε συνθήκες απόλυτης δουλείας.
Η προηγούμενη κυβέρνηση συγκυβέρνηση είχε προβεί σε μείωση ακόμα περισσότερο των γενόσημων απαξιώνοντας οτιδήποτε το ελληνικό, ενισχύοντας τις ξένες φαρμακοβιομηχανίες κολοσσούς και ευθέως εξυπηρετεί τα ξένα συμφέροντα, ισοπεδώνοντας τις ελληνικές επιχειρήσεις οι οποίες οδηγούνται σταδιακά στο υποχρεωτικό κλείσιμο. Η ήδη ζοφερή κατάσταση που επικρατεί στο πεδίο της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας ενδέχεται να επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο, με βάση τα νέα μέτρα που φέρει στην επιφάνεια το υπουργείο Υγείας. Ειδικότερα, ο υπουργός Υγείας Α. Ξάνθος προωθεί την πτώση των τιμών των ελληνικών φαρμάκων στο κατώτατο επίπεδο, επικαλούμενος το υψηλό κόστος των εγχωρίως παραγομένων φαρμάκων σε σχέση με τα φάρμακα του εξωτερικού. Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί ότι όχι μόνο η μέση τιμή των ελληνικών φαρμάκων έχει ήδη πέσει στη τιμή των 8 ευρώ, αλλά επίσης ότι όσον αφορά τις μεγάλες πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες, πρόκειται για επιχειρήσεις που καταδυναστεύουν τους εργαζομένους τους και παράγουν γενόσημα φάρμακα αμφιβόλου ποιότητας. Αλήθεια κ. Υπουργέ μήπως επιθυμία είναι εν τέλει η ύπαρξη σκλάβων που δουλεύουν για 30 ευρώ το μήνα;
Η συμβολή του κλάδου της Ελληνικής Φαρμακοβιομηχανίας στην εγχώρια οικονομία ακολούθησε αυξητική πορεία την προηγούμενη δεκαετία, φτάνοντας το 2010 το 10% της συνολικής μεταποιητικής παραγωγής. Το ποσοστό αυτό είναι το τρίτο υψηλότερο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έπειτα από τα αντίστοιχα της Σλοβενίας και της Δανίας. Σε σχέση με τους υπόλοιπους κλάδους της εγχώριας μεταποίησης, ο κλάδος της παραγωγής φαρμάκων την περίοδο 2000 – 2010 παρουσίασε την υψηλότερη μέση ετήσια αύξηση ως προς την Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία. Η αύξηση αυτή είναι η μεγαλύτερη μεταξύ των αντίστοιχων κλάδων στις χώρες – μέλη της Ε.Ε. στη συγκεκριμένη δεκαετή χρονική περίοδο.
Επιπροσθέτως, την περίοδο 2000 – 2011, η παραγωγή του κλάδου σημείωσε τη μεγαλύτερη αύξηση μεταξύ των υπόλοιπων κλάδων της εγχώριας μεταποίησης. Η αύξηση αυτή είναι επίσης η μεγαλύτερη μεταξύ των αντίστοιχων κλάδων των χωρών της Ε.Ε. για την εν λόγω διετία. Οι εξαγωγές ελληνικών φαρμακευτικών προϊόντων κατέχουν το τέταρτο μεγαλύτερο μερίδιο στο σύνολο των εξαγωγών της ελληνικής Μεταποιητικής Βιομηχανίας, ενώ παράλληλα ο κλάδος εμφανίζει γενικά μεγάλη παραγωγικότητα και υψηλή ανταγωνιστικότητα.
Η συμβολή της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας στο ΑΕΠ της χώρας εκτιμάται στα 2,8 δισ. €. Με βάση τους εκτιμώμενους πολλαπλασιαστές (οικονομικές παράμετροι), υπολογίζεται ότι για κάθε 1.000 € που δαπανώνται για την αγορά φαρμάκων που παράγονται στην Ελλάδα, το ΑΕΠ της χώρας μας ενισχύεται κατά 3.420 €. Επομένως, είναι εύλογο και αναμφισβήτητο να συμπεράνουμε ότι εμπόριο, διαχείριση ακίνητης περιουσίας, μεταποίηση και Τράπεζες, επωφελούνται σε σημαντικό βαθμό από την ανάπτυξη της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας, καθώς αυτή παρέχει χρηματικές και συναλλαγματικές εισροές σημαντικού ύψους για την παραγωγή και την εμπορία φαρμακευτικών προϊόντων.
Η άμεση απασχόληση εργατικού δυναμικού στον κλάδο εκτιμάται σε 10800 θέσεις εργασίας, όπου σημειωτέον οι ελληνικές φαρμακευτικές εταιρίες απασχολούν αποκλειστικά Έλληνες. Ωστόσο, εμμέσως υποστηρίζονται περίπου 13,4 χιλ. θέσεις σε εργασιακά συνεργαζόμενους κλάδους που συμμετέχουν στην παραγωγή και την διακίνηση φαρμακευτικών προϊόντων, ενώ άλλες περίπου 29 χιλ. θέσεις εργασίας προκύπτουν ως έμμεσο αποτέλεσμα της καταναλωτικής δαπάνης που απορρέει από τους καταβαλλόμενους μισθούς. Έτσι, η συνολική επίδραση στην απασχόληση από τη δραστηριότητα του κλάδου εκτιμάται σε 53,1 χιλ. θέσεις εργασίας. Από τα παραπάνω καθίσταται σαφές, ότι η ελληνική παραγωγική φαρμακευτική βιομηχανία διαθέτει χαρακτηριστικά δυναμικού κλάδου για την ελληνική οικονομία και θα μπορούσε να συνεισφέρει σημαντικά στο νέο αναπτυξιακό ελληνοκεντρικό πρότυπο της χώρας και στην μείωση της ανεργίας.
Είναι πασιφανές, ότι οι ελληνικές φαρμακευτικές επιχειρήσεις αποτελούν τους ελάχιστους εναπομείναντες θύλακες ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ στηρίζει το ελληνικό φάρμακο και την ελληνική φαρμακοβιομηχανία, η οποία αργοπεθαίνει στον βωμό των ξένων συμφερόντων και των ξένων πολυεθνικών. Όλες οι ενδείξεις της σημερινής οικονομικής κατάστασης και του χειρισμού της από την συγκυβέρνηση Σύριζα-Ανελ, παραπέμπουν σε περίεργη, αήθη και αναμφισβήτητη συνδιαλλαγή του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος με τα ξένα κερδοσκοπικά συμφέροντα, καταπατώντας και ισοπεδώνοντας οτιδήποτε είναι ελληνικό.
Ευγενία Χρήστου Γερμενή
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-sugkubernhsh-suriza-anel-skotwnei-thn-ellhnikh-farmakobiomhchania#ixzz3picbBkwC