Η ιστορική επέτειος της κήρυξης του ελληνοιταλικού πολέμου του 1940 αποτελεί ένα ξεχωριστό σημείο αναφοράς για τον σύγχρονο Ελληνισμό. Ταυτόχρονα όμως, θα πρέπει να αποτελέσει και άξονα περίσκεψης και άντλησης εμπνεύσεως για τις προκλήσεις του μέλλοντος, καταδεικνύοντας με τον πλέον περίτρανο τρόπο ότι τα Έθνη μεγαλουργούν όταν διοικούνται από άξιες, εθνικές Ηγεσίες.
Η Ελλάς την αυγή του Πολέμου, σαφώς και δεν υπήρξε Κράτος πλούσιο. Πολλώ δε μάλλον όταν μόλις 18 έτη πρότερα είχε έρθει αντιμέτωπη με το χάος της απώλειας των εθνικών εδαφών της Ιωνίας και της Ανατολικής Θράκης και επιπρόσθετα, έχοντας βιώσει την πτώχευση του 1932, επί πρωθυπουργίας Ελευθερίου Βενιζέλου. Το ιδιαίτερα ρευστό και ευμετάβλητο πολιτικό πεδίο, υπήρξε ένας ακόμη παράγων που συνέτεινε στη διαμόρφωση δυσοίωνων προοπτικών για την Πατρίδα και το Λαό.
Όλα όμως τα ανωτέρω, ξεπεράστηκαν σταδιακά αλλά αποφασιστικά, από την τιτάνια προσπάθεια που κατέβαλε η Εθνική Ηγεσία που ανέλαβε τις τύχες του Κράτος μετά την 4η Αυγούστου του 1936. Η Εθνική Ενότης και Ομοψυχία, οι στοχευμένες και προς όφελος των συμφερόντων του Έθνους πολιτικές εντός και εκτός συνόρων του Εθνικού Κυβερνήτη Ιωάννου Μεταξά και η αφοσίωση με την οποία ο Λαός περιέβαλε τον Ηγέτη του, οδήγησαν αναμφισβήτητα στο Έπος του ’40.
Επιχειρώντας μεταπολιτευτικά να απαξιώσουν την θεμελιώδη συμβολή του Ιωάννου Μεταξά στην μεγαλειώδη Νίκη, οι ηγεσίες της Αριστεράς και της ψοφοδεούς και πατριδοκάπηλης Δεξιάς, ισχυρίζονται πως το ΟΧΙ στους Ιταλούς το είπε ο Ελληνικός Λαός, προσθέτοντας με χαρακτηριστική αυθάδεια και κομπασμό πως η ελληνική Νίκη υπήρξε Νίκη κατά του φασισμού.
Σχήμα οξύμωρο να ομιλούν οι ξενόδουλοι ψευτοδημοκράτες για Νίκη επί του φασισμού, όταν η Ηγεσία του Καθεστώτος της 4ης Αυγούστου χαρακτηρίζεται από αυτούς τους ίδιους ως φασιστική! Ακροβατώντας δε και ξεπερνώντας ακόμη τα όρια της αυτογελοιοποίησης, οι ψευτοδημοκράτες του αντισυνταγματικού τόξου αποφεύγουν την παραμικρή αναφορά στον «φασίστα» Μεταξά, διακηρύσσοντας μετά θράσους χιλίων πιθήκων πως η 28η Οκτωβρίου του 1940 συνιστά μήνυμα ειρήνης, ευημερίας, δημοκρατίας και αντίστασης του Λαού μας στο φασισμό. Από το 2012 και μέχρι σήμερα μάλιστα, οι πολιτικοί νάνοι της μνημονιακής καταλήστευσης προβαίνουν στην εξομοίωση της ιταλικής επιθέσεως με την εκλογική άνοδο της Χρυσής Αυγής, κάνοντας λόγο για κοινό «φασιστικό κίνδυνο». Κι όλα αυτά, ενώ η Χρυσή Αυγή είναι η μοναδική πολιτική δύναμη που έχει το θάρρος στον καιρό των προσκυνημένων να μνημονεύει με τις δέουσες τιμές, τον Πατέρα της Νίκης, τον «φασίστα» Ιωάννη Μεταξά!
Ενώ λοιπόν η καθεστηκυία Αριστερά στήριξε 41 έτη προπαγάνδας στη θέση πως το ΟΧΙ στους Ιταλούς το είπε ο Λαός και όχι ο Μεταξάς, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου δια της μεγαλειώδους συντριβής των αντεθνικών επιχειρημάτων: το ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου του 2015 έγινε ένα θεαματικό πλην επαίσχυντο ΝΑΙ από την κυβέρνηση της Αριστεράς την επομένη. Κατεδείχθη δηλαδή τι; Οτι τα ΟΧΙ ή ΝΑΙ, δεν τα λέει ο Λαός αλλά η Ηγεσία του.
Το αληθές Πνεύμα του Επικού Πολεμικού Αγώνος του Έθνους το 1940 είναι διττό για εμάς σήμερα: Αφενός αποδεικνύει πως τα ΟΧΙ θέλουν Μεταξάδες και αφετέρου καταδεικνύει πως ακόμη και όταν τα εμπόδια που ορθώνονται δείχνουν ανυπέρβλητα, όταν υπάρχει Πίστη, Εθνική Ενότης και προπαντός Ηγεσία Εθνική, το Ελληνικό Έθνος δύναται να μεγαλουργήσει, προσθέτοντας χρυσές σελίδες Δόξης στην μακραίωνη Ελληνική Στρατιωτική Ιστορία.
Τρίζουν τα οστά των Πεσόντων του Βορειοηπειρωτικού Μετώπου, κάθε φορά που τα ψοφίμια της μεταπολιτευτικής πολιτικής σκηνής αναφέρονται στον Πόλεμο του 1940. Αν μη τι άλλο, γελά η Ιστορία όταν οι εκφραστές του ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ επιχειρούν να ερμηνεύσουν το ΟΧΙ του Εθνικού Κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά. Δίχως δόση υπερβολής η όλη προσπάθεια θα μπορούσε να αποδοθεί με την φράση: Όσα δεν φτάνει ο ψευτοδημοκράτης, τα βαφτίζει φασιστικά. Ουδέν, όμως, κρυπτόν υπό τον ήλιον!
Ευάγγελος Καρακώστας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/ta-ochi-theloun-metajades#ixzz3pwhe7eed