Ένα θλιβερό φάντασμα του παρελθόντος, μια αποκρουστική πολιτικά (και όχι μόνον) κατάπτυστη φιγούρα, έκανε και την επανεμφάνισή του με άρθρο σε συστημική φυλλάδα. Ο λόγος για τον πρώην πρωθυπουργό και νυν συνταξιούχο πολιτικάντη, Κώστα Σημίτη, ο οποίος βρήκε φιλόξενο έδαφος στην «Εφημερίδα των Συντακτών» για να βγάλει τα απωθημένα του, υπό τον τίτλο «Αριστερή πολιτική ή αριστερός μανδύας;».
Πριν σχολιάσουμε ορισμένα από τα λεγόμενα του Σημίτη, είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ο τύπος αυτός βρήκε φιλόξενο έδαφος στην συγκεκριμένη φυλλάδα. Η «Εφημερίδα των Συντακτών» βγήκε από την μήτρα της «Ελευθεροτυπίας», μιας άλλης φυλλάδας, η οποία εξέφρασε με τον δικό της τρόπο τον ανθελληνικό και αντιλαϊκό «εκσυγχρονισμό» του σημιτικού ΠΑΣΟΚ. Φαίνεται, λοιπόν, ότι στην μετεξέλιξη της «Ελευθεροτυπίας» υπάρχει φιλόξενη θέση και για τον Σημίτη, αλλά ποτέ για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ…
Έχοντας ως «μόστρα» μια φωτογραφία του προφανέστατα τραβηγμένη πριν από δεκαετίες (και σαφώς μονταρισμένη, αφού οι… ελιές από το πρόσωπό του έχουν εξαφανιστεί, δείγμα των συμπλεγμάτων εμφάνισης που τον διακατέχουν) ο Σημίτης ξεκινάει μια… αντιεθνικιστική επίθεση προς την κυβέρνηση, αναφέροντας σε κάποιο σημείο τα εξής: “Η κυβέρνηση θα έπρεπε να μειώσει δραστικά τις στρατιωτικές δαπάνες αντί να αυξάνει τη φορολογία. Οι δανειστές μας είχαν προτείνει τη μείωση κατά 200 εκατ. ευρώ. Η κυβέρνηση συμφώνησε σε μείωση κατά 100 εκατ. ευρώ. Ποια τελικά θα είναι η μείωση στην πραγματικότητα είναι αβέβαιο. Θα έπρεπε πάντως να είναι κατά πολύ υψηλότερη.
Η Ελλάδα θα πρέπει να δαπανά κατά κάτοικο για την άμυνα το ίδιο ποσόν που δαπανάται κατά μέσον όρο για κάθε κάτοικο της Ε.Ε. ή για κάθε κάτοικο των χωρών με αντίστοιχο πληθυσμό της Ελλάδας π.χ. από την Ολλανδία.
Οι κυβερνητικοί παράγοντες επισείουν τον κίνδυνο της Τουρκίας, όπως ακριβώς έκαναν προηγούμενες συντηρητικές κυβερνήσεις. Όπως και τότε έτσι και σήμερα οι ελληνοτουρκικές σχέσεις παραμένουν στάσιμες.Τα βήματα συνεννόησης που έγιναν άλλοτε επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ δεν έχουν συνέχεια. Αριστερή πολιτική δεν είναι η αντιπαλότητα με τις γειτονικές χώρες και ο εθνολαϊκισμός, αλλά η ενίσχυση των προϋποθέσεων ειρήνης και συνεννόησης”.
Ιδού ο παλαιός, «καλός» Σημίτης. Ο πολιτικός νάνος (όπως τον είχε χαρακτηρίσει ο βουλευτής Τρικάλων του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Μαγκούφης) που είχε απύθμενο κόμπλεξ με τις Ένοπλες Δυνάμεις, υπεραμύνεται των απαιτήσεων που έχουν οι δανειστές για την μείωση των Στρατιωτικών δαπανών.
Όσο για τα λεγόμενά του γύρω από τις ελληνοτουρκικές σχέσεις προκαλούν αηδία και αποτροπιασμό. Προφανώς, ως «ενίσχυση των προϋποθέσεων ειρήνης και συνεννόησης» θα θεωρεί την δική του ενδοτική στάση τον Ιανουάριο του 1996 στα Ίμια, με την δολοφονία των τριών Υπαξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού, την άρση της Ελληνικής Σημαίας από την βραχονησίδα και την εφιαλτική (απ’ όλες τις απόψεις) ρήση του «ευχαριστώ την κυβέρνηση των ΗΠΑ». Και όμως, αυτός ο τύπος όχι μόνο παραμένει αμετανόητος, ανάλγητος και αναίσθητος για την εγκληματική του δράση εκείνη την νύχτα, αλλά επιμένει στον ενδοτισμό.
Παρακάτω, ο Σημίτης λέει τα εξής: “Μέσα Οκτωβρίου ο πρωθυπουργός είχε τρίωρο γεύμα με τον Αρχιεπίσκοπο. Κατά τις εφημερίδες, «οι δύο άνδρες συμφώνησαν ότι τα ζητήματα που ανακύπτουν θα πρέπει να επιλύονται με διάλογο και συναίνεση». Η έκφραση «που θα ανακύπτουν» είναι παραπλανητική. Ο αναγκαίος χωρισμός κράτους και εκκλησίας και τα συνδεδεμένα με αυτόν θέματα έχουν ανακύψει προ πολλού. Μια αριστερή πολιτική λύνει τα προβλήματα. Δεν τα αναβάλλει όταν μάλιστα εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες”.
Ο Σημίτης «την μπαίνει από τα αριστερά» στην νυν κυβέρνηση, ζητώντας επιτακτικά τον χωρισμό Εκκλησίας-Κράτους. Αν θυμηθούμε την ιστορία με τις ταυτότητες το 2000 (όπως, δυστυχώς, και την μετέπειτα υποχωρητική στάση της ηγεσίας της Εκκλησίας στο ζήτημα αυτό) θα καταλάβουμε πλήρως τους λόγους της επιμονής του. Ο Σημίτης, ο τύπος που επιχείρησε τον «εκσυγχρονισμό» της Χώρας διαλύοντας τα πάντα, δημιούργησε και γιγάντωσε το σκάνδαλο των Olympic games του 2004, και σφυρηλάτησε την κυριαρχία των «νταβατζήδων» στα ΜΜΕ, ο ηθικός αυτουργός και πολιτικός υπεύθυνος του σκανδάλου του χρηματιστηρίου, προσπάθησε να επανέλθει στο προσκήνιο, έστω και με ένα άρθρο.
Δείχνει, όμως, την νοοτροπία εθνομηδενισμού και πολυπολιτισμού, η οποία ξεκάθαρα διέπει τόσο αυτόν, όσο και το κυβερνητικό του έκτρωμα που άμεσα κυβέρνησε την Χώρα για 8 έτη (1996-2004). Αυτός, όμως, ο δηλητηριώδης αέρας της συνεχίζει να μολύνει την ατμόσφαιρα μέχρι και σήμερα.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-proklhtikh-epanemfanish-enos-fantasmatos#ixzz3pyLfNcL0