Στις 18 Οκτωβρίου, συμπληρώθηκαν 34 χρόνια από τότε που το ΠΑΣΟΚ ανήλθε για πρώτη φορά στην εξουσία της Χώρας. Και τότε ακουγόταν η θεωρία της «παρένθεσης» για το ΠΑΣΟΚ, ενώ όλοι ξέρουμε ότι τότε άρχισε η εγκαθίδρυσή του για τα καλά στον θώκο της εξουσίας, καθώς και η δομή του ελεγχόμενου κομματικού κράτους. Επειδή και σήμερα ακούγονται παρόμοιες θεωρίες «αριστερής παρένθεσης» για τον ΣΥΡΙΖΑ, από διάφορα άμεσα και έμμεσα φερέφωνα της ΝΔ, καλό είναι να διευθετηθούν ορισμένα ζητήματα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ από τον Ιανουάριο και μετά φροντίζει να δημιουργεί εκείνες ακριβώς τις συνθήκες οι οποίες θα διαιωνίσουν την εξουσία του. Παίρνοντας, λοιπόν, την εξουσία στα χέρια του ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό το οποίο σε σταθερή βάση επιχειρεί είναι να δημιουργεί και να ενισχύει εκείνες τις συνθήκες οι οποίες θα συμβάλλουν στην ενδυνάμωση του κομματικού του μηχανισμού και στην μετατροπή του σε κρατικοδίαιτους πραιτωριανούς. Την ίδια ώρα που η μνημονιακή ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο ανήκει στο παρελθόν αλλά πολύ περισσότερο έχει μετατραπεί στην πιο σκληρή εκδοχή Μνημονίου, σ’ άλλα ζητήματα το εξουσιαστικό αυτό συνονθύλευμα έχει κωδικοποιήσει και σφυρηλατήσει την συμπεριφορά και την πορεία του με προσεκτική στρατηγική μελέτη.
Φροντίζει να ισχυροποιεί την δυνατότητα της κρατικής παρέμβασης και καταστολής τόσο σε θέματα ιδεολογικής τρομοκρατίας όσο και κοινωνικών εκβιασμών. Όλα αυτά, βεβαίως, γίνονται δήθεν στο όνομα της καταπολέμησης της διαφθοράς (ασχέτως αν οι «μεγαλοκαρχαρίες» μένουν και πάλι στο απυρόβλητο), αλλά στην πραγματικότητα αποτελεί μια ακόμη επίδειξη της επιβολής της πολιτικής ορθότητας. Την ίδια ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζοντας το έργο της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, τιμωρεί όσους έκαναν το «έγκλημα» να διαθέτουν ακίνητη περιουσία, επενδύοντας σ’ αυτήν τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής, φροντίζει να αφήνει στο απυρόβλητο τους χρόνιους εκπροσώπους της εγχώριας οικονομικής ολιγαρχίας, τους οποίους κάποτε ονομάτιζε ως «διαπλεκόμενους».
Ταυτόχρονα, στα θέματα, τα οποία έχουν αν κάνουν με εθνομηδενισμό, πολυπολιτισμό, εισροή λαθρομεταναστών, παραχάραξη της Ιστορικής αλήθειας, χαλάρωση των ηθών και των εθίμων, αποδυνάμωση της Ορθοδοξίας, η διαχείρισή τους παραμένει σκληρή και απολύτως προσαρμοσμένη στο διεθνιστικό πνεύμα της αριστερής σκέψης. Ο ΣΥΡΙΖΑ φροντίζει να τοποθετήσει στα διάφορα πόστα, που συνδέονται με την διαχείριση όλων των προαναφερθέντων θεμάτων, άτομα με ξεκάθαρα εθνομηδενιστική σκέψη, οι οποίοι φροντίζουν να επιβάλουν τις ξεπερασμένες ιδεοληψίες τους σε επίσημη κρατική πολιτική. Η βαθύτερη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ έχει να κάνει με την μονιμοποίησή του στην εξουσία, ακόμη κι αν αυτό δεν μπορεί να γίνει αυτόνομα (τουλάχιστον όχι ακόμη) για λόγους εκλογικής νομοθεσίας.
Η συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ αποτελεί ένα πολύ χρήσιμο παράδειγμα για το πώς ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί την λενινιστική τακτική του «ένα βήμα πίσω, δύο βήματα εμπρός». Οι ΑΝΕΛ αποτελούν το άλλοθι, τον υποτιθέμενο «εθνικό μανδύα», της συγκυβέρνησης, προκειμένου η αποεθνικοποίηση του Τόπου να παίρνει σάρκα και οστά χωρίς καμιά ενδοκυβερνητική κόντρα. Η μόνη «κόκκινη γραμμή» για τους ΑΝΕΛ είναι η συμμετοχή τους στη νομή της εξουσίας, ακόμη κι αν αυτή έχει περισσότερο δευτερεύοντα και διακοσμητικό χαρακτήρα και όχι ουσιαστικό, καθώς όλο το «βαρύ χαρτί» το διαχειρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος βεβαίως επιβάλλει την δική του ατζέντα διακυβέρνησης.
Ενώ, λοιπόν, ο Τσίπρας και οι συνεταίροι του «στήθηκαν στα τέσσερα», κάνοντας επακριβώς και με… καλύτερες επιδόσεις όλα όσα (ψευδώς, όπως αποδείχθηκε) κατηγορούσαν τους προκατόχους τους, ενώ εναρμονίστηκαν πλήρως με τις πιο σκληρές απαιτήσεις των διεθνών τοκογλύφων, ενώ δρομολόγησαν τις εξελίξεις για το βάθεμα της ανέχειας και την επέκταση της «κινεζοποίησης» των Ελλήνων, στη ΝΔ (αποκομμένοι πλήρως από την πραγματική ροή των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων) επιμένουν στην θεωρία της «αριστερής παρένθεσης». Έχουν την εντύπωση ότι μπορούν να επανέλθουν στα πράγματα («στο μαρούλι», δηλαδή) ή έστω να καταφέρουν να συγκυβερνήσουν με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν ότι σε κάθε περίπτωση το γηρασμένο και παρακμιακό αυτό κόμμα αποτελεί ένα θλιβερό απομεινάρι του παρελθόντος, που μόνο ρόλο κομπάρσου μπορεί να έχει πλέον στην πολιτική ζωή του Τόπου.
Ακόμη κι αν για λόγους τακτικής ο ΣΥΡΙΖΑ «εξαναγκαστεί» κάποια στιγμή να μοιραστεί την εξουσία με τη ΝΔ, αυτό θα έχει να κάνει καθαρά με το τυπικό μέρος. Επί της ουσίας, ο ΣΥΡΙΖΑ θα διαχειρίζεται όλα τα κομβικά σημεία αυτής της εξουσίας, αφήνοντας στη ΝΔ «την μαρίδα» και τις ανάλογες ψευδαισθήσεις που θα την συνοδεύουν. Το παράδειγμα των «χρήσιμων ηλιθίων» των ΑΝΕΛ αποτελεί προπομπό από ανάλογες εικόνες του ζοφερού μέλλοντος, το οποίο οι διεθνείς τοκογλύφοι και οι εγχώριοι αριστεροί συνεργάτες τους ετοιμάζουν για την Πατρίδα και τον Λαό. Όταν, λοιπόν, οι ξένες δυνάμεις κατοχής όχι μόνο δεν αντιδρούν για τον τρόπο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αντιθέτως τον σιγοντάρουν απροκάλυπτα, είναι φανερό ότι υπάρχει μπροστά μας ένα ευρύ πεδίο πολιτικών και κοινωνικών μαχών σαφούς άρνησης αυτής της αντεθνικής και αντιλαϊκής κυβέρνησης.
Το ήδη δύσκολο, αλλά τόσο απαραίτητο καθήκον της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ για την προάσπιση της Πατρίδας, την προστασία του Λαού και την επαναφορά της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης γίνεται ακόμη πιο επιτακτικό, αναγκαίο, απαραίτητο. Αποτελεί, όμως, μονόδρομο για την Γνήσια και Ουσιαστική Επανελληνοποίηση του Τόπου. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/to-aparaithto-kathhkon-ths-chrushs-aughs#ixzz3qWcV5jII