Άρθρο της διευθύντριας της εφημερίδας “Εμπρός”, Ειρήνης Δημοπούλου – Παππά στην στήλη “Εγέρθητι”
Το ιδανικό πολίτευμα του Δυτικού κόσμου, η δημοκρατία, είναι θεμελιωμένο στην αρχή της πλειοψηφίας. Στην παραδοχή, δηλαδή, ότι η αριθμητική υπεροχή των πολλών εξασφαλίζει την ορθότητα της πολιτικής επιλογής. Με βάση την αποδοχή αυτού του θέσφατου, ανέβηκαν και κατέβηκαν κυβερνήσεις και χιλιάδες άνθρωποι βρέθηκαν αντιμέτωποι με το εκτελεστικό απόσπασμα, την εξορία και την φυλακή. Σήμερα η δημοκρατία μπορεί να είναι τύποις το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα, αλλά η ισχύς των πολλών αμφισβητείται από συγκεκριμένες εγχώριες και διεθνείς ελίτ, οι οποίες ομιλούν εξ ονόματος της δημοκρατίας και δρουν εναντίον της πλειοψηφίας.
Εν ονόματι της δημοκρατίας συντελείται το πραξικόπημα μιας ολιγαρχίας, η οποία επιχειρεί να επιβάλλει την θέλησή της στις πλειοψηφίες. Η επιβολή έχει την απαρχή της στην αντιμετώπιση των πλειοψηφιών ως μωρών, τα οποία χρειάζονται καθοδήγηση για να μάθουν να ξεχωρίζουν το «σωστό», το οποίο συμπίπτει με αυτό που επιθυμούν οι ελίτ. Στις σημερινές πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες, η γνώμη των πολλών δεν εκφράζεται με το «τις αγορεύειν βούλεται;» αλλά με την επιλογή των ολίγων στο ποιος θα έχει πρόσβαση στις εφημερίδες και τους τηλεοπτικούς σταθμούς που έχουν στην ιδιοκτησία τους ή ποδηγετούν στην περίπτωση των κρατικών τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών.
Οι εγχώριες και ξένες οικονομικές και πολιτικές ελίτ είναι αποφασισμένες -και αυτό θα φανεί στο αμέσως προσεχές διάστημα- να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα, συμπεριλαμβανομένης της αλλαγής ή απαλλοτρίωσης των πλειοψηφιών, προκειμένου να επιβληθεί το δικό τους «σωστό». Όσοι αντιλαμβάνονται το πραξικόπημα, όσοι τολμούν να μιλήσουν δημοσίως γι’ αυτό αλλά κυρίως όσοι προβάλλουν βιώσιμες εναλλακτικές και μάχονται γι’ αυτές, αντιμετωπίζονται ως αντιδραστικοί και αντιδημοκράτες. Σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κάνει ό,τι περνά από το χέρι της ώστε το κράτος να μην έχει έσοδα, άρα και χρήματα για να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του.
Για εμάς τους Εθνικιστές οι υποχρεώσεις αυτές ιεραρχούνται με προτεραιότητα στους Έλληνες και την αξιοπρεπή διαβίωσή τους, στην υγεία, παιδεία και άμυνα, εκεί ακριβώς όπου το μνημονικό τόξο αρνείται να δώσει πόρους επιλέγοντας να εξυπηρετεί τους δανειστές του, οι οποίοι το συντηρούν στην εξουσία. Η εθνικιστική επιλογή απορρίπτεται από τις ελίτ ως οπισθοδρομική και ανέφικτη. Στην πραγματικότητα ο χαρακτηρισμός είναι μόνον ένας χαρακτηρισμός. Οι πολιτικές που προτείνουν οι Εθνικιστές είναι και εφικτές και δημοκρατικά αποδεκτές από την πλειοψηφία.
Πώς όμως θα διαπιστωθεί αυτό; Αποκλείοντας τους Εθνικιστές από τα ΜΜΕ, αναγκάζοντάς τους να περιορίσουν την δράση τους αποστερώντας τους τούς οικονομικούς πόρους που η ίδια η δημοκρατία την οποία υποτίθεται ότι υπερασπίζονται προβλέπει, τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα επι- χειρούν την φίμωσή τους. Οι ελίτ χρησιμοποιούν αδίστακτα την «νομιμότητα» νομοθετώντας συστηματικά κατά της πλειοψηφίας. Ο ρατσισμός εναντίον των Ελλήνων ο οποίος εκδηλώνεται με νομοθετήματα όπως αυτό που προωθεί την ποινικοποίηση της προσφοράς βοήθειας προς τον ίδιο μας τον λαό, την ώρα που ξένα κέντρα μέσω χρηματοδοτούμενων ΜΚΟ ενθαρρύνουν την ασιατική και αφρικανική εισβολή, είναι μια έκφραση αυτής της τακτικής του μίσους.
Χρηματοδοτώντας την εισβολή των λαθραίων μεταναστών, επιχειρούν την ανατροπή της πλειοψηφίας επειδή αυτή, όπως φαίνεται από την άνοδο των εθνικιστικών κινημάτων σε ολόκληρη την Ευρώπη, αρνείται να υποκύψει στον αφανισμό της. Υπάρχουν άραγε πιο συστημικοί από αυτούς που υποστηρίζουν τους δουλεμπόρους, τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, που επωφελούνται από τα φτηνά μεροκάματα, τους τραπεζίτες και τους μεσίτες που τρίβουν τα χέρια τους από την κατάρρευση της αγοράς των ακινήτων;
Αυτοί που εμφανίζονται σήμερα ως προοδευτικοί είναι τα τσιράκια και οι υπηρέτες των ελίτ. Οι σημερινοί δημοκράτες είναι οι εκφραστές της συντήρησης. Ο δρόμος των Εθνικιστών, ο δρόμος της Παράδοσης, ο δρόμος της Ψυχής και του Αίματος, είναι ο δρόμος της Επανάστασης. Η «δημοκρατική» ελίτ με την πολιτική του αποκλεισμού καθιστά το επιχείρημα της θέλησης της πλειοψηφίας σαθρό.
Ανατρέπει δηλαδή από την ρίζα του το δημοκρατικό πολίτευμα. Αλλά και η πλειοψηφία υπονομεύει την δημο- κρατική της εγκυρότητα όταν δείχνει σεβασμό για τους δημίους της, τους εκπροσώπους των ολογαρχιών, των αυτοχρισμένων ελίτ και των αυτόκλητων σωτήρων. Αυτό λοιπόν επιθυμεί η ελληνική κοινωνία; Την μετατροπή της σε μειοψηφία στην ίδια της την Πατρίδα;
Αρνηθείτε να μετατραπείτε σε μειοψηφία. Γίνετε πάλι η δυναμική πλειοψηφία του τόπου μας.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/to-prajikophma-ths-dhmokratikhs-oligarchias#ixzz3rYAOugyu