Site icon ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Η παρηκμασμένη Ευρώπη σε πόλεμο (Μέρος 3ο)

Η παρηκμασμένη Ευρώπη σε πόλεμο (Μέρος 3ο)

Η ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ

Φιλελεύθεροι, σοσιαλμαρξιστές και τα υβρίδιά τους προπαγανδίζουν ότι οι τζιχαντιστές-δράστες που προκάλεσαν το μακελειό στο Παρίσι είναι θρασύδειλοι δολοφόνοι. Κατ’ αρχάς θρασύδειλοι είναι οι ίδιοι οι «δημοκράτες» που προβαίνουν σε ανακοινώσεις πάντα εκ του ασφαλούς λαμβάνοντας όλες τις δυνατές προφυλάξεις. Σε ότι αφορά τους τζιχαντιστές οφείλουμε να αναφέρουμε την αλήθεια χωρίς άστοχους και επιπόλαιους χαρακτηρισμούς. Το να οργανώσει κάποιος μία δολοφονία (και μάλιστα με την ανοχή κάποιων κρατικών παραγόντων) και στη συνέχεια να κρυφτεί αφού έχει φροντίσει να εξαφανίσει τα ίχνη του, θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί θρασυδειλία. Όπως επί παραδείγματι λειτουργούσε η 17Ν, αλλά παραδόξως κανείς δεν τους είχε χαρακτηρίσει θρασύδειλους. Το να ζωστεί με εκρηκτικά, να γαζώσει αδιακρίτως όποιους βρίσκονται γύρω του και στη συνέχεια να ανατιναχθεί εκούσια δεν μπορεί να χαρακτηριστεί θρασυδειλία. Φανατισμός ναι, θρησκευτική αφοσίωση ναι, υπέρμετρο μίσος ναι, διανοητικό πρόβλημα ίσως, αλλά θρασυδειλία όχι.

Αυτή η διευκρίνιση δεν στοχεύει στο να εξάρει θαυμασμό για τους φονιάδες, αλλά αντίθετα στο να καταδειχθεί το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος που συνιστά η συγκεκριμένη ασύμμετρη απειλή. Εάν κάποιος επιθυμεί πραγματικά τη λύση ενός κοινωνικοπολιτικού προβλήματος οφείλει πρώτα να εκτιμήσει με ακρίβεια και με ειλικρινή διάθεση όλες τις παραμέτρους που το συγκροτούν. Τα ψέματα και οι λεκτικοί εντυπωσιασμοί δεν λύνουν, αλλά οξύνουν μεσοπρόθεσμα το πρόβλημα. Ο Τσίπρας, ο Μουζάλας και η περί αυτών αγέλη συνεχίζουν τις κορώνες για ανοιχτά σύνορα. Η λύση (υποστηρίζουν) δεν είναι το κλείσιμο των συνόρων. Αυτό δηλαδή που εφαρμόζουν άλλες Ευρωπαικές χώρες με μικρότερο πρόβλημα από την Ελλάδα. Δεν εξηγούν όμως γιατί δεν είναι λύση. Και κυρίως δεν μπορούν να εξηγήσουν πως είναι δυνατόν τα ανοικτά σύνορα να είναι λύση.Ουσιαστικά μας λένε ότι τα σύνορα της χώρας θα παραμείνουν ανοικτά γιατί έτσι τους αρέσει. Και μάλιστα τη στιγμή που ο σοσιαλιστής Ολάντ σφραγίζει τα σύνορα της Γαλλίας φοβούμενος τα (αναπόφευκτα) χειρότερα. Ο Γάλλος πρόεδρος δεν κατάφερε πλέον να αποφύγει την πρώτη «εθνικιστική» κίνηση, το κλείσιμο των Γαλλικών συνόρων, αίτιο που προκάλεσε τη διευκρινιστική δήλωση εκ μέρους του ότι πρόκειται για πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και όχι για πόλεμο μεταξύ πολιτισμών. Δυστυχώς όμως περί αυτού πρόκειται. Το ακραίο Ισλάμ ξύπνησε, επεκτείνεται και δεν γυρίζει πίσω. Με αστυνομικές επιχειρήσεις δεν λύνεται η κοινωνική απειλή στην Ευρώπη. Όταν η αστυνομία συλλάβει 10, το DAESH θα στείλει 1000.

Εδώ οφείλουμε να αναφερθούμε σε μία ακόμη ανοησία που σέρβιραν πολιτικάντηδες και ΜΜΕ επί μήνες ως λύση για τις παρενέργειες του «προσφυγικού». Μέχρι πρόσφατα υποστήριζαν ότι η καταγραφή και η ταυτοποίηση είναι η απαραίτητη και κορυφαία ενέργεια για να ελεγχθεί η μεταναστευτική ροή και να επιτευχθεί ασφάλεια και ηρεμία. Μέχρι πρόσφατα επαναλαμβάνουμε, αφού τουλάχιστον δύο από τους φονιάδες στο Παρίσι ήσαν καταγραμμένοι και ταυτοποιημένοι στα Ελληνικά νησιά. Οποία έκπληξις! Κανένας φωστήρας δεν σκέφτηκε ότι και οι τζιχαντιστές μπορούν να έχουν ταυτότητες, αληθινές ή πλαστές. Έτσι άδοξα τελείωσε και η θεωρία της ταυτοποίησης.

Ας εξετάσουμε τώρα κάποια «καθησυχαστικά» σχόλια με σκοπό να αποτρέψουν «εθνικιστικές εξάρσεις». Διάφοροι περιφερόμενοι τηλεμαιντανοί της ευρύτερης υβριδικής χαοτικής και παραζαλισμένης αριστεράς προσπαθούν να προβάλουν το γεγονός ότι η πλειοψηφία των μουσουλμάνων είναι ειρηνικοί «άνθρωποι σαν και εμάς» και δεν έχουν καμία σχέση με τους ακραίους τζιχαντιστές. Αυτή είναι μία θεώρηση που θα μπορούσε να σταθεί στο μυαλό κάποιων ίδεοληπτικών ή ανίδεων. Και όντως τελικά σε αυτούς αναφέρεται. Γνωρίζοντας τα χαρακτηριστικά του Ισλάμ εύκολα συμπεραίνουμε ότι δεν συνιστά μόνο ένα θρησκευτικό δόγμα αλλά μία ιδιαίτερη αντίληψη του κόσμου η οποία βρίσκει εφαρμογή στον τρόπο ζωής του κάθε μουσουλμάνου. Ένας τρόπος ζωής που βασίζεται σε αρχές, νόμους και αξίες που ισχύουν για όλους. Εκεί που οι μουσουλμάνοι είναι μειοψηφία δεν αποδέχονται, απλώς ανέχονται τους αλλόθρησκους. Δεν ενσωματώνονται και δεν θέλουν να ενσωματωθούν. Αυτό συμβαίνει στην Ευρώπη για 5 γενεές σε ορισμένες περιπτώσεις. Σε περιοχές που γίνονται πλειοψηφία δημιουργούνται άβατα για τους μη μουσουλμάνους και ενίοτε εφαρμόζεται η σαρία αψηφώντας τους νόμους του επίσημου κράτους που τους φιλοξενεί. Οι διαθέσεις τους για τους μη μουσουλμάνους είναι τουλάχιστον η αντιπάθεια και συνήθως φθάνει την εχθρότητα και το μίσος. Σε πολλές περιπτώσεις ιμάμηδες της Ευρώπης μιλάνε ανοιχτά για μαθηματικά βέβαιη ισλαμοποίηση της Ευρώπης. Κάποιοι με περισσό θράσος αναφέρονται και στις άγριες τιμωρίες που περιμένουν όσους δεν ασπαστούν τι Ισλάμ. Τέτοιοι θύλακες αυξάνονται και πληθύνονται σε πολλά κράτη της Ευρωπαϊκής Δύσης. Εάν τώρα υποθέσουμε, πράγμα πολύ πιθανό (ίσως θέμα χρόνου), ότι διεξάγεται μία ευρείας κλίμακας επίθεση από τζιχαντιστές σε μία Ευρωπαϊκή πόλη, όπου ο μουσουλμανικός πληθυσμός έχει φθάσει το 30% ή το 40%, ποια θα είναι η στάση των μουσουλμάνων; Θα εναντιωθούν στους τζιχαντιστές ή θα τους βοηθήσουν; Μέχρι αυτή τη στιγμή κανένας εκπρόσωπος μουσουλμανικής κοινότητας Ευρωπαϊκού κράτους δεν έχει εμφανιστεί να καταδικάσει επίσημα τη σφαγή του Παρισιού. Ακούγονται μόνο κάτι περίεργα μισόλογα. Ας αφήσουν λοιπόν οι επιτήδειοι τις αερολογίες περί ειρηνικών μουσουλμάνων. Οι νάρκες έχουν τοποθετηθεί στο Ευρωπαϊκό έδαφος και αναμένουν την αιτία για να εκραγούν.

Η ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ Η ΛΥΣΗ

Τα γεγονότα δείχνουν ότι ο πόλεμος στη Συρία και τις γύρω χώρες θα συνεχιστεί. Αυτό σημαίνει ότι οι μεταναστευτικές ροές θα συνεχιστούν μάλλον με αυξημένο ρυθμό και συνεπώς όλο και περισσότεροι τζιχαντιστές θα καταφθάνουν. Η ανασφάλεια και ο φόβος έχουν αρχίσει να επικρατούν. Οι Ευρωπαικές οικονομίες θα δοκιμαστούν ακόμα περισσότερο. Το αδιέξοδο έχει πλέον γίνει θηλιά στο λαιμό της Ευρώπης. Οι κοινωνικές αναταραχές και οι βίαιες συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες. Σε ένα τέτοιο ακραίο περιβάλλον όλοι είναι υποχρεωμένοι να αναγνωρίσουν την αλήθεια. Το ψευτοδίλημμα έχει ήδη τεθεί: Ευρώπη του ανθρωπισμού ή Ευρώπη του Μεσαίωνα. Τώρα θα τεθεί το πραγματικό δίλημμα: Ευρώπη του Εθνικισμού ή Ευρώπη του αφανισμού.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΥΔΟΥΝΑΣ

Διαβάστε το πρώτο μέρος εδώ και το δεύτερο μέρος εδώ

Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-parhkmasmenh-eurwph-se-polemo-meros-3o#ixzz3s1V0lKH0

Exit mobile version