Την περασμένη Πέμπτη συνεδρίασε η Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής και αποφάσισε ομόφωνα την άρση της βουλευτικής μου ασυλίας για το άρθρο 184 του ποινικού κώδικα, το οποίο αναφέρει: “Όποιος δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο προκαλεί ή διεγείρει σε διάπραξη κακουργήματος ή πλημμελήματος τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών.” Από την συνεδρίαση αποχώρησε ο Συναγωνιστής και βουλευτής της Χρυσής Αυγής Χρήστος Παππάς εις ένδειξη διαμαρτυρίας, τονίζοντας ότι επρόκειτο περί μίας πολιτικής ομιλίας χωρίς καμμία συγκεκριμένη απειλή ή διέγερση προς τέλεση αξιόποινων πράξεων, όπως αναφέρει ο σχετικός νόμος.
Συγκεκριμένα, η δίωξη αυτή και η άρση της ασυλίας μου, η οποία θα αποφασισθεί τελικά από την ολομέλεια της Βουλής, αφορούσε μία ομιλία μου, όχι δημόσια, αλλά… εντός του χώρου των γραφείων της Χρυσής Αυγής (!), η οποία περιέχεται στην δικογραφία μας και υπήρχε σε έναν από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές οι οποίοι κατασχέθηκαν από τις αρχές. Στην ομιλία αυτή πράγματι κατήγγειλα τους δημοσιογράφους εκείνους, οι οποίοι διαστρεβλώνουν και υβρίζουν την εθνική μας Ιστορία και έλεγα ότι πρέπει να φοβούνται. Δεν εννοούσα σε καμμία περίπτωση κάποια πράξη βίας, αλλά ότι θα έπρεπε να φοβούνται τον νόμο και την αντίδραση του λαού γιατί αυτό που πράττουν εάν εφαρμοζόταν ο νόμος είναι παράνομο και συνιστά πρόκληση ενάντια στην εθνική συνείδηση του Λαού μας.
Θυμίζω απλά για την ιστορία ότι εναντίον των βουλευτών της Χρυσής Αυγής έχουν γίνει τα τελευταία δύο χρόνια περισσότερες άρσεις ασυλίας από όσες έχουν γίνει για 40 ολόκληρα χρόνια εναντίον βουλευτών όλων των κομμάτων. Στην συγκεκριμένη περίπτωση η παροιμία “κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει” δεν ισχύει, αφού είναι πλέον ολοκάθαρο ότι το πολιτικό σύστημα αντιμετωπίζει την Χρυσή Αυγή με τρόπο προκλητικά αντιδημοκρατικό ακριβώς για το λόγο ότι δεν αποτελεί μέρος και τμήμα αυτών, οι οποίοι κατάντησαν την Πατρίδα μας στην σημερινή κατάσταση.
Εάν μια πολιτική ομιλία και μάλιστα σε κλειστό χώρο, μέσα στα γραφεία της Χρυσής Αυγής, προκαλεί την ποινική μου δίωξη τι θα έπρεπε να γίνει όταν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της αριστεράς γενικά δήλωναν δημόσια ότι πρέπει να γίνει η πλατεία Συντάγματος πλατεία Ταχρίρ του Καΐρου, όπου αλληλοσκοτωνόντουσαν άνθρωποι και είχαμε εκατοντάδες νεκρούς; Στην περίπτωση αυτή δεν υπήρχε διέγερση για αξιόποινες πράξεις; Όταν επίσης βουλευτές της αριστεράς έλεγαν το σύνθημα “από το Πέραμα ως το Κερατσίνι φασίστας δεν θα μείνει”, αναφερόμενοι ευθέως στα μέλη της Χρυσής Αυγής, και όταν λίγες εβδομάδες μετά εδολοφονούντο δύο νέοι της Χρυσής Αυγής τότε γιατί σε αυτή την περίπτωση δεν ασκήθηκε καμμία δίωξη;
Ας δούμε όμως πώς στήθηκε το νέο κατηγορητήριο εναντίον μου και από ποιους. Μηνυτής είναι ο Παναγιώτης Δήμητρας του γνωστού “Παρατηρητηρίου το Ελσίνκι”, γνωστός για τις προκλητικά εθνικά απαράδεκτες θέσεις του περί υπάρξεως “τουρκικής και μακεδονικής” μειονότητας στην Ελλάδα, οι οποίες καταπιέζονται από εμάς τους “κακούς” Έλληνες. Μάρτυρας κατηγορίας ένας και μοναδικός ο γνωστός Ψαρράς του Ιού της Ελευθεροτυπίας και κάθε σχόλιο περιττεύει… Στο πλευρό αυτών στάθηκε ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος του κατεστημένου από τους ψευτοεθνικόφρονες της Ν.Δ. μέχρι το ΚΚΕ.
Κατηγορούμαι ότι προκάλεσα δημόσια την διέγερση για πράξεις βίας στην ομιλία μου, η οποία επαναλαμβάνω δεν ήταν δημόσια, αλλά έγινε μέσα στα γραφεία του Λαϊκού Συνδέσμου και στην οποία δεν αναφέρεται το παραμικρό, το οποίο να προτρέπει σε πράξεις βίας. Φαίνεται όμως πως κάποιοι που είχαν το καθήκον να το πράξουν δεν διάβασαν το κείμενο ή απλά φοβήθηκαν να κάνουν το καθήκον τους και να βάλουν την υπόθεση στο αρχείο. Ας δούμε όμως τι συνέβη πριν μόλις 4 χρόνια σε μία άλλη περίπτωση. Συγκεκριμένα όταν αριστεροί τρομοκράτες δημοσιεύουν μία απειλητική επιστολή κατά αστυνομικών στο indymedia δηλαδή δημόσια και η Ελευθεροτυπία παίρνει θέση ότι η δίωξη με το άρθρο 184 αποτελεί επικίνδυνη ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής!!!
Για του λόγου το αληθές το σχετικό απόσπασμα από την εφημερίδα:
“Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011 – ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ «ΠΥΡΗΝΩΝ» ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ – Μνημόνιο και στην έκφραση – Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΛΙΝΑΡΔΟΥ: “Οποιος δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο προκαλεί ή διεγείρει σε διάπραξη κακουργήματος ή πλημμελήματος τιμωρείται με φυλάκιση. Αυτό αναφέρει το άρθρο 184 του Ποινικού Κώδικα και η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών σκέφτηκε να το εφαρμόσει για ένα κείμενο που αναρτήθηκε στο Διαδίκτυο προκαλώντας αντιδράσεις περί ποινικοποίησης του λόγου. Όλα ξεκίνησαν μετά την ανάρτηση κειμένου στο site Indymedia, που υπογράφεται από εννέα κρατούμενους στις φυλακές, μέλη της οργάνωσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς και τον επίσης κρατούμενο αναρχικό Θ. Μαυρόπουλο. Οι συντάκτες της συγκεκριμένης ανάρτησης θέλησαν να δείξουν την αντίδρασή τους στη δεύτερη κατά σειρά αστυνομική εισβολή στο αναρχικό στέκι ΝΑΔΙΡ και την προσαγωγή ατόμων στην Ασφάλεια. Το ΝΑΔΙΡ είναι ένα στέκι ιδεών που δημιουργήθηκε το 2007 στη Σχολή Θετικών Επιστημών του ΑΠΘ.
«Το αναρχικό στέκι ΝΑΔΙΡ αποτελεί μία κακοτεχνία για την αρχιτεκτονική της νομιμότητας. Μία παραφωνία στην ομοφωνία της ησυχίας που αναπόφευκτα βρίσκεται στο στόχαστρο των μπάτσων. Ομως η αστυνομική καταστολή σκοτώνει ένα αναρχικό εγχείρημα μόνο όταν αυτό είναι ήδη νεκρό ως προς τη βασικότερη ουσία του, την επίθεση ενάντια στην εξουσία», διαβάζουμε από την επίμαχη ανάρτηση η οποία καταλήγει με μία σκληρή φράση κατά αστυνομικών η οποία θεωρήθηκε πως συνιστά «απειλή» εναντίον της ζωής τους και αποτέλεσε και την αιτία για την παρέμβαση της Δικαιοσύνης.
Ωστόσο, σύμφωνα με νομικούς, η ουσία του θέματος υποκρύπτει έναν σοβαρό κίνδυνο για τους πολίτες που εκφράζουν ή θέλουν να εκφράσουν ελεύθερα τις απόψεις τους στον έντυπο ή τον ηλεκτρονικό τύπο. Με δεδομένο πως ακόμη και ακραία αντιδημοκρατική γνώμη είναι ανεκτή από τη δημοκρατία, η εφαρμογή διατάξεων όπως ο 184 του Π.Κ. τουλάχιστον προβληματίζει…” Μπορεί ποινικές διατάξεις όπως το άρθρο 184 του Ποινικού Κώδικα να μη σύχναζαν μέχρι πριν από μερικά χρόνια στις προσφυγές των διωκτικών αρχών και να είχαν μπει σε ένα άτυπο καθεστώς «εφεδρείας», ωστόσο, όπως υποστηρίζει και ο Δ. Καλτσώνης: «Η ποινικοποίηση των ιδεών επανέρχεται με ολοένα και εμφατικότερο τρόπο στις σύγχρονες αστικές δημοκρατίες»…”
Η ποινικοποίηση των Ιδεών λοιπόν, για τους διώκτες μας όταν οι ιδέες αυτές είναι αριστερές είναι απαράδεκτη, αλλά όταν οι Ιδέες είναι Εθνικιστικές και Πατριωτικές, τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα όταν διώκονται… Αυτό και μόνον δείχνει την ατέλειωτη υποκρισία της αριστερής χούντας που εξουσιάζει τον τόπο, μίας απόλυτης εδώ και δεκαετίες ιδεολογικής και πολιτικής τρομοκρατίας με την οποία οι ψευτοπατριώτες της κεντροδεξιάς συνοδοιπορούν χωρίς αιδώ.
Μία ακόμη άρση ασυλίας λοιπόν εναντίον μου όπως και δεκάδες άλλες εναντίον βουλευτών της Χρυσής Αυγής. Εάν νομίζουν ότι με αυτές τις διώξεις θα μας λυγίσουν πολύ σύντομα θα διαπιστώσουν ότι θα αποτύχουν. Θα αποτύχουν γιατί έχουμε δίπλα μας ένα σημαντικό τμήμα του Ελληνικού Λαού, το οποίο επιτέλους αποφάσισε να αντισταθεί απέναντι σε αυτούς οι οποίοι πολεμούν με τρόπο δόλιο εν ονόματι δήθεν μίας ψευτοδημοκρατίας το Έθνος.
Και στους καιρούς που έρχονται το Κίνημα αυτό, Κίνημα μιας Αντίστασης Εθνικής θα γίνεται όλο και μεγαλύτερο όλο και περισσότερο δυνατό!
Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ
Γενικός Γραμματέας Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/mia-akomh-arsh-ths-bouleutikhs-mou-asulias-kai-h-ateleiwth-upokrisia-twn-ka#ixzz3tSUbYToB