Αν ο Σαμαράς μέσα στην αξιοθρήνητη κυβερνητική του θητεία δεν είχε χρησιμοποιήσει τον όρο και δεν του είχε προσδώσει μια ανεξίτηλη αρνητική χροιά θα ήταν ο Τσίπρας που θα μιλούσε για success story. Μπορεί, βεβαίως, να μην χρησιμοποίησε τον όρο, περιέγραψε όμως το περιεχόμενο του διαμέσου ενός από τα πιο σημαντικά στελέχη της κυβέρνησής του, του Τσακαλώτου, ο οποίος μιλώντας στην Βουλή για την δυσκολία του Προϋπολογισμού είπε ότι «Είναι δύσκολος γιατί έρχεται και συσσωρεύεται πάνω σ΄αυτό που ήταν πριν».
Ένα πρωτοκλασάτο κυβερνητικό στέλεχος, λοιπόν, ομολογεί ότι το τρίτο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται να προστεθεί στα δυο προηγούμενα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Με το γνωστό θράσος, όμως, που διακρίνει τον ΣΥΡΙΖΑ, το δικό του Μνημόνιο που προσθέτει νέα δυσβάσταχτα μέτρα στα δύο προηγούμενα, τα οποία χαρακτηρίζονταν από τον ίδιο επαχθή, αντιλαϊκά, βάρβαρα κλπ, συνιστά… ήπια προσαρμογή.
Ακόμη και το θέατρο της «σκληρής διαπραγμάτευσης» ρίχνει αυλαία, καθώς οι εντολείς της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έχουν διαμηνύσει ξεκάθαρα ότι τα όποια παιχνίδια «αρνήσεων» δεν είναι πλέον ανεκτά και γι αυτό η κυβέρνηση θα πρέπει να συμμορφωθεί άμεσα.
Βλέπουμε, επομένως, να συσσωρεύονται η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, τα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα, ενώ όχι μόνο σταθεροποιείται αλλά βαθαίνει ακόμα περισσότερο η «κινεζοποίηση» του Ελληνικού Λαού.
Στο «δίλημμα» υποταγή στην χωρίς τέλος κυριαρχία των Μνημονίων ή αντίσταση ενάντια στα Μνημόνια αυτά και τους κομματικούς και εκδοτικούς φορείς τους, η απάντηση αποτελεί μονόδρομο για όσους Έλληνες έχουν πλήρη συνείδηση της ύπαρξής τους.
Γιώργος Μάστορας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-susswreush-twn-mnhmoniwn-kai-h-ethnikh-antistash#ixzz3uaagYWr2