Οι εγχώριοι «αντιρατσιστές» και ψευτοανθρωπιστές, οι οποίοι ενώ απαιτούν με θράσος από τους κατοίκους των υποβαθμισμένων λαϊκών συνοικιών να ζήσουν υποχρεωτικά μαζί με χιλιάδες λαθρομετανάστες από κάθε γωνιά της υφηλίου δεν παίρνουν ούτε έναν απ΄αυτούς στο δικό τους σπίτι, φαίνεται ότι είναι πιο «ξύπνιοι» σε σχέση με κάποιους «ομοϊδεάτες» τους στο εξωτερικό.
Στο ιστολόγιο «Κόκκινος Ουρανός», κάτω από τον τίτλο «Τραγικό! Φιλάνθρωποι λευκοί άνοιξαν την φάρμα τους σε «πρόσφυγες» και αυτοί τώρα τους απειλούν ότι θα τους σκοτώσουν» γράφονται τα εξής: « Ένα ζευγάρι λευκών λίμπεραλ χριστιανών από τη Νότια Αφρική, που άνοιξε την φάρμα του σε εκατοντάδες Κεντροαφρικανούς εισβολείς που έφυγαν από την χώρα τους εξ αιτίας της “ξενοφοβικής βίας” στη χώρα αυτή, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την ιδιοκτησία του, φοβούμενο για τη ζωή του, αφότου οι υιοθετημένοι “πρόσφυγες” κατέλαβαν την φάρμα. Σύμφωνα με αναφορά του τοπικού News24, οι λευκοί ιδιοκτήτες της φάρμας ‘Ελπίδα’ στο Cato Ridge, ο Andrew και η Rae Wartnaby, απειλήθηκαν με δολοφονία από τους ίδιους ανθρώπους που είχαν βοηθήσει. Το ζευγάρι αναγκάστηκε να διώξει τα 10 παιδιά του από το αγρόκτημα από φόβο μήπως ο όχλος των «προσφύγων» τους επιτεθεί ή τα χρησιμοποιήσει ως «εργαλεία διαπραγμάτευσης».
Το «δράμα» άρχισε στον Ιούλιο του 2015, όταν οι Wartnabys «άνοιξαν την έκτασης 20 εκταρίων φάρμα τους σε 143 αλλοδαπούς, συμπεριλαμβανομένων παιδιών», που εκτοπίστηκαν κατά τη διάρκεια «ξενοφοβικών επιθέσεων» από μαύρους της Νοτίου Αφρικής εναντίον άλλων μαύρων παράνομων μεταναστών από την κεντρική Αφρική. Η Νότια Αφρική – η οποία εξακολουθεί να ζει με τα απομεινάρια των υποδομών και της οικονομίας που δημιούργησαν οι λευκοί, είναι μια ελκυστική επιλογή για τους κεντροαφρικανούς και τις τραγικές συνθήκες διαβίωσής τους σε τρύπες που λένε σπίτια. Εκατοντάδες χιλιάδες έχουν περάσει τα σύνορα, με αποτέλεσμα να ξεσηκώσουν τους ντόπιους μαύρους εναντίον τους, καθώς θεώρησαν ότι θα υπάρχει ανταγωνισμός που θα φέρει ταχεία μείωση του αριθμού των “θέσεων εργασίας”.
Σύμφωνα με άρθρο στο News24, εκείνη την εποχή, οι Wartnabys ένιωσαν «συγκλονισμένοι», όταν άκουσαν ότι ο τοπικός δήμος θα έκλεινε τον μοναδικό καταυλισμό για “πρόσφυγες” στην περιοχή. «Οι καρδιές του ζευγαριού σκίρτησαν ακόμα περισσότερο όταν άκουσαν ότι οι αλλοδαποί είχαν συλληφθεί και είχαν διαχωριστεί από τα παιδιά τους την Παρασκευή μετά την παράνομη κατάληψη του στρατοπέδου», συνεχίζει το άρθρο του News24. Αφού έπεισαν τις αρχές να μην ασκήσουν δίωξη κατά των συλληφθέντων μαύρων, οι δύο λευκοί αποφάσισαν ότι είχαν αρκετό χώρο στο αγρόκτημά τους για να στεγάσουν τους κεντροαφρικανούς, κυρίως από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και το Μπουρούντι.
«Εμείς απλά έχουμε μια ευαισθησία με τα παιδιά», δήλωσε η Rae Wartnaby. «Ήθελα να πάω στο Ντέρμπαν και να βοηθήσω, αλλά ο Θεός μου είπε ότι δεν θα πρέπει να εμπλακώ τώρα. Είπε ότι πρέπει να περιμένουμε και θα μας χρειαστεί στο τέλος». Οι Wartnabys παρείχαν στους κεντροαφρικανούς στέγαση, τροφή και ρουχισμό από διάφορες χριστιανικές φιλανθρωπικές οργανώσεις και εκκλησίες. Οι Wartnabys γνώρισαν τον δημόσιο έπαινο από τα μέσα ενημέρωσης της Νότιας Αφρικής που τους περιέγραψαν ως “καλούς Σαμαρείτες” και “αγγέλους” και πως ήταν παραδείγματα για το πώς η «ανοχή» και η «κατανόηση» θα μπορούσαν να λειτουργήσουν.
Τώρα, πέντε μήνες αργότερα, οι Wartnabys αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την φάρμα τους. Οι αχάριστοι Αφρικανοί κατέστρεψαν εντελώς την ιδιοκτησία και κατηγόρησαν επίσης τους Wartnabys ότι “δεν τους βοηθάνε να μεταφερθούν πίσω στην χώρα τους ή σε άλλη χώρα,” – με άλλα λόγια, δεν τους δίνουν αρκετά χρήματα, διαβατήρια, ή τη δυνατότητα να πάνε πίσω στο σπίτι τους, σαν να ήταν δική τους ευθύνη αυτό.
Οι «κατατρεγμένοι» Αφρικανοί φιλοξενούμενοι επιτέθηκαν στο σπίτι των Wartnabys τις πρώτες πρωινές ώρες της περασμένης εβδομάδας, και απείλησαν να σκοτώσουν τον Andrew. Ο Andrew είπε στο News24 ότι του γκρέμισαν τον φράκτη γύρω από το σπίτι, και στη συνέχεια, “τις πρώτες πρωινές ώρες, γύρω στις δύο, ήρθαν σπάζοντας τα παράθυρα και τις πόρτες, λέγοντας ότι θα με σκοτώσουν γιατί εργάζομαι για την κυβέρνηση και δεν τους βοηθώ». Είπε ότι καθώς κοίταζε μέσα από ένα παράθυρο, είδε τη σκηνή τους να έχει τυλιχθεί στις φλόγες. «Εγώ αμέσως ρώτησα αν όλοι είναι εντάξει, αλλά εκείνοι φώναζαν ότι απόψε ήταν η τελευταία μου βραδιά και θα με σκοτώσουν. Δεν έχω κοιμηθεί από τότε».
«Όταν τους δεχτήκαμε όλους μέσα, είπαμε ότι θα προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε, κάτι το οποίο κάναμε. Αλλά αισθάνομαι ότι πέρασε πολύς καιρός και τους απογοητεύσουμε. Ζήτησα η ομάδα να φύγει από την φάρμα μου, αλλά αυτοί αρνούνται και για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω τι πρόκειται να συμβεί. Το μόνο που ξέρω είναι ότι δεν θέλω να δολοφονηθώ απόψε», δήλωσε ο Άντριου».
Ο μόνος χαρακτηρισμός που μπορεί να δοθεί στην οικογένεια Wartnaby είναι αυτός του «κορόιδα με πατέντα». Πήραν στα σοβαρά τον «αντιρατσισμό» και την «ανθρωπιστική αλληλεγγύη» και προχώρησαν σε πράξεις, σε αντίθεση με άλλους «ευαίσθητους ανθρωπιστές» στον υπόλοιπο κόσμο (φυσικά και στην Ελλάδα), οι οποίοι αντιλαμβάνονται την «συμπαράσταση στους πρόσφυγες» ως κάτι που αφορά όλους τους άλλους πρακτικά, ενώ τους ίδιους μόνο θεωρητικά. Τώρα «κλαίγονται» για την καταπάτηση της περιουσίας τους, ενώ θα μπορούσαν να είχαν διδαχθεί τον τρόπο συμπεριφοράς που «αρμόζει» σ΄αυτές τις περιπτώσεις από τους ευρισκόμενους στην Ελλάδα «αντιρατσιστές».
Να ζητήσουν, δηλαδή, να πράξουν το «ανθρωπιστικό τους καθήκον» οι Έλληνες των λαϊκών συνοικιών, ενώ οι ίδιοι να χαίρονται την άνεση και την ευρυχωρία των πολυτελών σπιτιών τους, μη φιλοξενώντας ούτε για δείγμα έστω και έναν από τα υποτιθέμενα «ταξικά τους αδέρφια». Αν η οικογένεια Wartnaby είναι «κορόιδα με πατέντα», στην Ελλάδα οι «αντιρατσιστές» θέλουν να αποδώσουν τον χαρακτηρισμό αυτό σ΄όλους τους Έλληνες που αντιδρούν στην υποχρεωτική γειτνίαση με τους λαθρομετανάστες, υποχρεώνοντάς τους με το ζόρι να το κάνουν.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/sumparastates-filojenhsan-sthn-farma-tous-prosfuges-kai-autoi-thn-katelaban#ixzz3vrB2RSAe