Ένα αιμάτινο ποτάμι είναι ο Λαός μας στο διάβα των αιώνων και τη ροή αυτού του μεγαλειώδους και τρομερού το δίχως άλλο ποταμού, επιχειρούν να εκτρέψουν οι πολιτικοί μας αντίπαλοι επιβάλλοντας στυγνά τον εποικισμό της Πατρίδος μας από εκατομμύρια εισβολέων.
Κι έγιναν οι πολιτικές ηγεσίες μαρξιστών και φιλελεύθερων, κεντρώων και σοσιαλιστών υπέρ το δέον φιλάνθρωπες και πονόψυχες έναντι του «δράματος» των υποτιθέμενων προσφύγων. Αυτοί οι ίδιοι πολιτικοί και δημοσιογραφικοί λακέδες που επιβάλλουν με αντεθνικά νομοθετήματα τον μνημονιακό αφανισμό του Ελληνικού Λαού, παριστάνουν σήμερα τους συγκλονισμένους από τα δεινά των «προσφύγων»!
Ξεκάθαρα κίβδηλος ο ανθρωπισμός τους κι επιπλέον εξόχως ρατσιστικός: διότι τούτος έχει συνειδητά αποκλείσει όσους είναι Έλληνες, κάτι που απεδείχθη από το 2010 και μέχρι σήμερα και θα συνεχίσει να αποδεικνύεται και στο μέλλον. Η «δημοκρατική» υποκρισία ξεπερνά κάθε προηγούμενο μιας και τα μισά από εκείνα που πράττει η κυβέρνηση για τους λαθρομετανάστες εάν έπραττε για τους Έλληνες, θα ανακούφιζε εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας. Όμως όχι, κίνητρο της κυβέρνησης δεν είναι η προστασία και φροντίδα του ανθρώπου αλλά το μίσος της για τον Έλληνα!
Ανέκαθεν επιδίωκε μέσω αναπόδεικτων και αντιεπιστημονικών ιστορικών και κοινωνικών θεωριών η Αριστερά να πείσει ότι το Έθνος μας είναι ένα δημιούργημα του 19ου αιώνος. Ακόμη και τη μεγαλειώδη Εθνεγερσία του 1821 επιχείρησαν να προβάλλουν ως εξέγερση κοινωνική με ταξική στόχευση. Ποταμοί μελάνης σπαταλήθηκαν από τις μαρξιστικές γραφίδες προκειμένου να πειστεί ο Έλληνας πως δεν είναι συνέχεια του Μεγάλου Λαού του Παρελθόντος, αλλά ένα χωνευτήρι εθνοτήτων της βαλκανικής. Και αυτό που απέτυχαν να αποδείξουν, επιδιώκουν σήμερα να πετύχουν μέσω της αντιστροφής: αφού ο διεθνισμός προσκρούει στην ιστορική και κοινωνική πραγματικότητα, επιβάλλεται η ιστορική και κοινωνική πραγματικότητα να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις του διεθνισμού.
Σε πολύ μικρότερο του μισού αιώνος χρονικό διάστημα από σήμερα, οι διεθνιστές των μαρξιστικών και των φιλελεύθερων ιδεοληψιών θα επαίρονται πως η ελληνική κοινωνική πραγματικότητα επαληθεύει τις θεωρίες τους. Διότι τότε, δεν θα υφίσταται το Ελληνικό Έθνος που παραλάβαμε από τους Προγόνους μας, αλλά ένα πολυφυλετικό συνονθύλευμα με δήθεν «συμπατριώτες» από κάθε γωνιά της Ασίας και της Αφρικής. Τα νομοθετήματα του αντισυνταγματικού τόξου για την απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας και βεβαίως ο ανθελληνικός νόμος (ο οποίος καταχρηστικώς καλείται «αντιρατσιστικός»), συνιστούν την εγγύηση αυτής της εξέλιξης.
Το πλέον ουσιώδες όμως, είναι πως θα έχουμε να κάνουμε με μια κοινωνία η οποία βεβαίως σε καμία περίπτωση δεν θα πληροί τις προϋποθέσεις ώστε να μπορεί να ονομάζεται Έθνος, κατά την έννοια με την οποία κληρονομήσαμε τον όρο από τους Μεγάλους μας Φιλοσόφους. Κι όπως εκείνοι μας δίδαξαν, τίποτε δεν θα μπορεί να διατηρήσει ενωμένο ως σώμα Λαού αυτό το συνονθύλευμα, συνεπώς θα έχουμε μια πλειάδα κοινωνικών ομάδων με διαφορετικές καταβολές και στόχους.
Ότι έχει μέχρι σήμερα χτιστεί από αυτό το Λαό των Πολεμιστών και Φιλοσόφων θα γκρεμιστεί συθέμελα, για να στεριωθεί πάνω του το σαθρό οικοδόμημα μιας κοινωνίας πολυφυλετικής, μιας κοινωνίας που θα κουβαλά και θα βιώνει όσα σήμερα βιώνουν οι αντίστοιχες κοινωνίες των πρωτοπόρων του είδους Ηνωμένων Πολιτειών και επιπλέον της Βρετανίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας. Το πλέον τραγικό αλλά και ταυτόχρονα εγκληματικό της ιστορίας είναι το γεγονός πως οι πολιτικές ηγεσίες των κομμάτων του αντισυνταγματικού τόξου επιβάλλουν στους Έλληνες αυτή την εξέλιξη την ίδια περίοδο κατά την οποία οι Ευρωπαϊκοί Λαοί ετοιμάζονται να ξεσηκωθούν κατά των κυβερνήσεών τους εξαιτίας των δεινών που τους επέφερε η εδώ και τριάντα τουλάχιστον έτη επιβολή του πολυφυλετισμού!
Το αντισυνταγματικό τόξο με απλά λόγια, μας οδηγεί σε μια καταστροφική οδό το τέλος της οποίας ήδη διαγράφεται στα ισχυρά οικονομικά κράτη της Ευρώπης! Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί πως δεν γνώριζε το μέγεθος της καταστροφής που θα επέφεραν -και επιφέρουν- τα Μνημόνια, αλλά δεν υπάρχει ούτε ένας ο οποίος θα μπορεί να υποστηρίξει πως δεν γνώριζε το μέγεθος του εθνικού εγκλήματος που διαπράττεται σήμερα μέσω της ακολουθούμενης μεταναστευτικής πολιτικής.
Προς τι λοιπόν ο δικός μας Πολιτικός Αγώνας; Οι πολιτικοί μας αντίπαλοι λέγουν πως αγωνιζόμαστε για να καλλιεργήσουμε στο Λαό μας τις «ρατσιστικές» και «ξενοφοβικές» μας θεωρίες. Τους απαντούμε: Αγωνιζόμαστε για να καταδείξουμε στο Λαό μας τα ψεύδη των διεθνιστών, ψεύδη τα οποία δεν θα πληρώσουν μόνο οι διεθνιστές αλλά ολόκληρος ο Λαός μας. Και το κυριότερο: Αγωνιζόμαστε για να παραδώσουμε στις γενιές που έρχονται το μεγαλείο του Ελληνισμού που εμείς παραλάβαμε!
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/gia-to-lao-twn-filosofwn-kai-twn-polemistwn#ixzz41d29BqyM