Ο αρχαίος Έλληνας Ανδοκίδης υπήρξε ρήτορας και πολιτικός, και είχε καταταχτεί από τους αλεξανδρινούς φιλολόγους ανάμεσα στους δέκα αριστοτέχνες του αττικού λόγου. Μια κατάταξη που έγινε δικαίως, καθώς ήταν ο μόνος από τους δέκα ρήτορες που ασχολήθηκε αποκλειστικά με την πολιτική ρητορεία, χωρίς να έχει γράψει ούτε έναν λόγο κατά παραγγελία. Γεννήθηκε λίγο νωρίτερα από το 440 π.Χ. στην πόλη των Αθηνών και συγκεκριμένα στον αττικό δήμο του Κυδαθηναίου, και ήταν γόνος πλούσιας και ευγενούς οικογένειας με βαθιές ρίζες στο παρελθόν, καθώς αρχαίες πηγές μας πληροφορούν ότι η οικογένεια του ήταν ιερατική, κατέχοντας κληρονομικά το αξίωμα των κηρύκων της Ελευσίνιας Δήμητρας, οι οποίοι επέβλεπαν τα μυστήρια. Ο πατέρας του Λεωγόρας, καθώς και όλοι του οι πρόγονοι, δημοκρατικών πεποιθήσεων από παράδοση, διακρίθηκαν για τις υπηρεσίες τους στην πόλη, ενώ τιμήθηκαν άπειρες φορές με σημαντικά αξιώματα και εξέχουσες διοικητικές θέσεις.
Ωστόσο, από την πολύ νεαρή του ηλικία συνδέθηκε με πολιτικούς ομίλους της πόλης, γνωστούς για τα αριστοκρατικά τους φρονήματα, αρνούμενος την δημοκρατική παράδοση της οικογένειας του. Διακρινόμενος από έναν ορμητικό χαρακτήρα, πίστευε πως τα πολιτικά προβλήματα λύνονται μόνο με την ένοπλη σύγκρουση. Άλλωστε, οι ολιγαρχικές του πεποιθήσεις θα μπορούσαν να τον κατατάξουν στην κατηγορία των μετριοπαθών αριστοκρατών, που ενοχλείτο όμως από τις απόψεις των δημοκρατικών. Εντούτοις, κάποια στιγμή ο Ανδοκίδης κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε σκάνδαλα, με αποτέλεσμα να εξοριστεί. Ιστορικές πηγές μας πληροφορούν ότι έζησε επί σειρά ετών στην νήσο Κύπρο, όπου απέκτησε περιουσία και συνδέθηκε με ισχυρά πρόσωπα της εντόπιας ολιγαρχίας.
Κορυφαίο γεγονός του βίου του αποτέλεσε η ανάμιξη του τόσο στην υπόθεση του ακρωτηριασμού των «Ερμών», όσο και στην προσβολή των μυστηρίων, εξαιτίας των οποίων κινδύνευσε η ζωή του με θανατική ποινή. Πιο συγκεκριμένα, το 415 π.Χ., παραμονές της Σικελικής Εκστρατείας, ο Ανδοκίδης ενεπλάκη σε σκάνδαλο, κατηγορούμενος ότι είχε ανάμειξη στην βέβηλη πράξη των «Ερμοκοπιδών», δηλαδή της ασεβούς πράξης ακρωτηριασμού των «Ερμαϊκών Στηλών», που βρίσκονταν σαν αφιερώματα, ορόσημα και δρομοδείκτες σε κάθε γωνιά της πόλης, με αποτέλεσμα να φυλακιστεί, μεμφόμενος για την αντιθρησκευτική του ενέργεια. Ωστόσο, δεν θανατώθηκε, αλλά καταδικάστηκε σε ατιμία, καθώς του ασκήθηκε η ποινή της αφαίρεσης των πολιτικών του δικαιωμάτων. Στην συνεχεία αναγκάστηκε να αυτοεξοριστεί στην Μεγαλόνησο, καθώς είχε αποκλειστεί από τα ιερά της πόλης και την αγορά, ενώ δεν του επιτρεπόταν ούτε να αγορεύει στην εκκλησία, ούτε να αναμειγνύεται με τα δημόσια ζητήματα. Στην Κύπρο ασχολήθηκε κυρίως με το εμπόριο που ήταν πολύ προσοδοφόρο, αποκτώντας ταυτόχρονα πλήθος ισχυρών φίλων. Επίσης, ο βασιλιάς της Κύπρου Ευαγόρας του δώρισε ένα απέραντο κτήμα, ενώ ο Αρχέλαος της Μακεδονίας του έδωσε το προνόμιο της υλοτομίας στην Χαλκιδική.
Διαβάστε περισσότερα στην “Αντεπίθεση”
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/andokidhs-to-ergo-tou-aristotechnh-rhtora-shmantikh-phgh-gia-thn-politikh-z#ixzz43LeM2UE1