Αντί να ντρέπεται για το απέραντο κακό το οποίο προξένησε στο Έθνος των Ελλήνων, ο Σημίτης βγαίνει από το «φέρετρό» του και μιλά με θράσος, έστω και αν το «βρυκολάκιασμα» του γίνεται σπάνια. Αυτή την φορά, ο εμπνευστής και δημιουργός της λαίλαπας του εθνομηδενιστικού εκσυγχρονισμού παρενέβη με συμβουλές προς την κυβέρνηση για εθνικό θέμα. Στην πραγματικότητα, ο Σημίτης αναζητά την προσωπική του δικαίωση για το δικό του «Ελσίνκι», τον Δεκέμβριο του 1999, για το οποίο είχε κατηγορηθεί για προδοσία, όχι μόνο από το σύνολο της αντιπολίτευσης αλλά και μέσα από το ίδιο του το κόμμα, από την φράξια – απάτη του «πατριωτικού ΠΑΣΟΚ».
Συγκεκριμένα, ο Σημίτης δήλωσε ότι: «Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που αρχίζει την Πέμπτη, πρόκειται να αποφασιστεί η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Συμβούλιο Κορυφής στις 17/3/2016 είχε δηλώσει ότι επιθυμεί να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις αυτές «το ταχύτερο δυνατόν». Η Ελλάδα θα πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα μήπως με την εσπευσμένη αυτή έναρξη δημιουργηθούν τετελεσμένα σε βάρος της. Συγκεκριμένα: η Ένωση αποφάσισε το Δεκέμβριο του 1999 στο Ελσίνκι ότι κάθε υποψήφιο κράτος θα πρέπει να φέρνει ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου τις συνοριακές του διαφορές με ένα κράτος μέλος. Στην προκείμενη περίπτωση δηλαδή η Τουρκία τις διαφορές που ισχυρίζεται ότι έχει με την Ελλάδα.
Εάν η κυβέρνηση δεν υπενθυμίσει την απόφαση αυτή και δεν υπάρξει σχετική δήλωση της Ένωσης ότι η απόφαση εξακολουθεί να ισχύει θα συμβεί το εξής: Η Τουρκία θα ισχυριστεί, οποτεδήποτε δημιουργήσει πρόβλημα με την Ελλάδα, ότι ο κανόνας που καθιερώθηκε στο Ελσίνκι έχει παύσει να ισχύει λόγω αχρησίας. Μπορεί κατόπιν τούτου να προβάλει οποιεσδήποτε απαιτήσεις έχει εις βάρος της Ελλάδας. Αν θέλουμε ειρήνη, συνεργασία και διεθνή στήριξη πρέπει να επιμένουμε σε ρυθμίσεις που αποκλείουν μελλοντικές αντιπαραθέσεις. Αλλιώς θα είμαστε έρμαιοι προβλημάτων της κάθε στιγμής, όπως σήμερα του προσφυγικού».
Με αφορμή την δήλωση αυτή, ας θυμηθούμε για ποιόν λόγο ο Σημίτης είχε κατηγορηθεί τότε για προδοσία. Κατηγορήθηκε, γιατί νομιμοποίησε τις τουρκικές αξιώσεις στο Αιγαίο, αναγνωρίζοντας στην Τουρκία να πάει οποιοδήποτε ζήτημα στο Διεθνές Δικαστήριο. Μέχρι τότε το Ελληνικό Κράτος αναγνώριζε μόνο μια διαφορά στο Αιγαίο: την ρύθμιση της υφαλοκρηπίδας. Και ζητούσε από την Τουρκία να κάνουν από κοινού προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο γι’ αυτό (και μόνο γι’ αυτό) το ζήτημα. Όλα τα υπόλοιπα («γκρίζες ζώνες», όρια χωρικών υδάτων, στρατιωτικό καθεστώς των Ελληνικών νησιών κτλ.) που ήγειρε η Τουρκία, οι έως τότε κυβερνήσεις τα θεωρούσαν (σε θεωρητικό, φυσικά, επίπεδο) αδιαπραγμάτευτα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.
Ο Σημίτης κατηγορήθηκε τότε ότι – υπό την πίεση των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, οι οποίες ήθελαν να ξεκινήσουν τις μακρές ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία – μετέτρεψε τα αδιαπραγμάτευτα κυριαρχικά δικαιώματα σε διαπραγματεύσιμα, αναγνωρίζοντας στην Τουρκία το δικαίωμα να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο για όποιο ζήτημα θέλει, και στην Ελλάδα την υποχρέωση να αποδεχτεί την όποια απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου. Έτσι, λοιπόν, τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας μετατράπηκαν σε διακυβεύματα ενώπιον ενός κάθε άλλο παρά ουδέτερου Διεθνούς Δικαστηρίου. Έρχεται τώρα ο Σημίτης, μετά από ένα χρονικό διάστημα πάνω από 16 έτη, να εκμεταλλευτεί την συγκυρία και να προσπαθεί να πάρει εκ των υστέρων δικαίωση για την ενδοτική πολιτική του.
Παρουσιάζει το «Ελσίνκι» ως μεγάλη εθνική κατάκτηση (!) και ζητά από την συγκυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου να προσέξει να πάρει από την σύνοδο κορυφής της ΕΕ επαναβεβαίωση της σχετικής δήλωσης του Ελσίνκι. Και όπως φαίνεται, πετυχαίνει τον στόχο του. Κανένας από το «συνταγματικό τόξο» (ούτε η «πατριωτική» ΝΔ, ούτε ο «υπερπατριώτης» Καμμένος, ούτε φυσικά το ΠΑΣΟΚ, το φιλοσημιτικό Ποτάμι, το διεθνιστικό ΚΚΕ και η φραπεδίστικη Ένωση Κεντρώων) δεν θύμισε, έστω σε ελάχιστο βαθμό, το πώς αντιμετωπίστηκε το «Ελσίνκι» μετά τον Δεκέμβριο του 1999 που υπογράφηκε. Τα καθεστωτικά ΜΜΕ εξήραν την «εθνικά υπεύθυνη» στάση που έδειξε ο Σημίτης. Και η νυν συγκυβέρνηση, πιάνοντας το θετικό κλίμα που διαμόρφωσαν τα συστημικά ΜΜΕ, πήρε την σκυτάλη του ενδοτισμού και της ξενοδουλείας παρουσιάζοντας την πολιτική της ως πιστή εφαρμογή και συνέχεια του «Ελσίνκι».
Είναι χαρακτηριστικό ότι εξέφρασε πλήρη συμφωνία με την ουσία της παρέμβασης του Σημίτη και ενόχληση μόνο για το ότι ο αρχιερέας του εκσυγχρονισμού εξέφρασε «ανησυχία» για την κυβερνητική πολιτική. Συγκεκριμένα, κυβερνητικοί «κύκλοι» σχολίασαν: «Αλήθεια άραγε, ποιοι κυβερνούσαν στο μεσοδιάστημα των τελευταίων χρόνων και δεν αξιοποίησαν την εν λόγω Συμφωνία; Ας απευθυνθεί, λοιπόν, ο κ. Σημίτης, αν όντως ανησυχεί, στο κόμμα του και στη ΝΔ, και όχι στην σημερινή κυβέρνηση». Είναι ολοφάνερο, επομένως, ότι και η νυν συγκυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική των συνεχών παραχωρήσεων απέναντι στην Τουρκία, έχοντας ως πυξίδα συμπεριφοράς τα πεπραγμένα της εκσυγχρονιστικής και εθνομηδενιστικής κυβέρνησης Σημίτη.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-sugkubernhsh-suriza-anel-sunechizei-thn-ethnomhdenistikh-ejwterikh-politi#ixzz43dmCVkp7