Οι λέξεις ντροπή και αίσχος είναι πολύ λίγες για να περιγράψουν τη νέα σκανδαλώδη απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής, σύμφωνα με την οποία απορρίφθηκαν οι αιτήσεις για άρση ασυλίας του υπουργού Οικονομίας Ανάπτυξης και Τουρισμού, Γιώργου Σταθάκη και του αναπληρωτή υπουργού Υγείας Παύλου Πολάκη.
Συγκεκριμένα, κατά της άρσης της ασυλίας του Σταθάκη τάχθηκαν 151 βουλευτές, ενώ 28 βουλευτές ψήφισαν υπέρ και 8 δήλωσαν «παρών». Ο Σταθάκης, σύμφωνα με το εισαγγελικό πόρισμα, ελεγχόταν για μη ορθή διαχείριση ενός ειδικού λογαριασμού του Πανεπιστημίου Κρήτης, την περίοδο που ήταν καθηγητής.
Από την άλλη μεριά, για την άρση της ασυλίας του Πολάκη καταψήφισαν 148 βουλευτές, ενώ 31 βουλευτές τάχθηκαν υπέρ και 8 δήλωσαν «παρών». Η υπόθεση του Πολάκη αφορούσε την περίοδο που ήταν δήμαρχος Σφακίων και ελεγχόταν γιατί έδωσε άδεια σε τουριστικό πλοιάριο, το οποίο δεν ήταν συγκεκριμένο από το νηολόγιο για να παραλάβει τουρίστες. Τι βλέπουμε εδώ; Ότι η μη άρση ασυλίας των δύο κυβερνητικών υπουργών έγινε με μια υπερκομματική κάλυψη από το σύνολο σχεδόν των βουλευτών του «συνταγματικού τόξου», το οποίο έκρινε ότι δεν πρέπει να απασχολήσουν την Δικαιοσύνη τα όσα κατηγορούνται οι δύο υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ.
Και αν για τον Πολάκη θεωρείται ως πταίσμα αυτό για το οποίο κατηγορείται, η περίπτωση του Σταθάκη είναι πολύ διαφορετική και πολύ σοβαρότερη, καθώς οι κατηγορίες που τον βαρύνουν αφορούσαν κακοδιαχείριση και οικονομικές ατασθαλίες στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Φαίνεται, όμως, ότι η διασπάθιση δημόσιου χρήματος (και μάλιστα πολλών χιλιάδων ευρώ) αποτελεί περιττή λεπτομέρεια για τους συμμετέχοντες στο «συνταγματικό τόξο», καθώς η περίπτωση του Σταθάκη μπορεί να προστεθεί σ΄άλλες κραυγαλέες περιπτώσεις του παρελθόντος, όπου η Βουλή λειτούργησε ως πλυντήριο για τις αξιόποινες πράξεις διαφόρων υπουργών και βουλευτών, των οποίων τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούνταν αφορούσαν την κακή διαχείριση χρημάτων και άλλα συναφή οικονομικά σκάνδαλα.
Περιπτώσεις, δηλαδή, οι οποίες δεν έχουν κανένα ιδεολογικό ή πολιτικό πρόσημο, αλλά αφορούν ξεκάθαρα την «μαρμίτα» και το «μαρούλι». Μόνο στην περίπτωση της καταπάτησης των ανθρωπίνων και πολιτικών δικαιωμάτων της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ είχαμε άρση της ασυλίας των βουλευτών της, με πρωτοφανή σύμπνοια, για «αδικήματα» που αφορούσαν την ιδεολογία και την πολιτική δράση του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος.
«Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει», λέει η σοφή Ελληνική παροιμία, στην οποία προσθέτουμε ότι τα διάφορα κοράκια συνασπισμένα βάλλουν κατά των Αετών, γιατί δεν είναι δυνατόν να τους φτάσουν τόσο ψηλά στους καθαρούς αιθέρες που βρίσκονται. Να την χαίρονται την «δημοκρατία» τους!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/pali-san-plunthrio-edrase-h-olomeleia-ths-boulhs.-den-ginetai-arsh-asulias#ixzz44Px4DSma