«…ώ Σόλων, τής πόλεως ή δύναμις είς άπαντας άνθρώπους διαφανής άρετή τε καί ρώμη έγένετο πάντων γάρ προστάσα εύψυχία καί τέχναις όσαι κατά πόλεμον, τά μέν τών Έλλήνων ήγουμένη, τά δ’ αύτή μονωθείσα έξ άναγκης τών άλλων άποστάντων, έπί τούς έσχάτους άφικομένη κινδύνους, κρατήσασα μέν τών έπιόντων τρόπαιον έστησεν, τούς δέ μήπω δεδουλωμένους διεκώλυσεν δουλωθήναι, τούς δ’ άλλους, όσοι κατοικούμεν έντός όρων Ήρακλείων, άφθόνως άπαντας ήλευθέρωσεν. Ύστερω δέ χρόνω σεισμών έξαισίων καί κατακλυσμών γεν…»
Νεοελληνική απόδοση: Τότε λοιπόν Σόλωνα, η δύναμη της πόλης σας έγινε εμφανής σε άπαντες τους ανθρώπους, ως προς την αρετή και την ρώμη της, γιατί πρωτοστάτησε ενώπιον όλων με ευψυχία και με όσες πολεμικές τέχνες κατείχε, αρχικά ως ηγεμόνας των Ελλήνων κ’ έπειτα – εξ’ ανάγκης απομονωμένη, όταν οι άλλοι αποστάτησαν – φτάνοντας στους έσχατους κινδύνους, νίκησε τους επιδρομείς κ’ έστησε τρόπαιο, αποτρέποντας την υποδούλωση των μη υπόδουλων και ελευθερώνοντας μεγαλόκαρδα όλους τους άλλους, όσους κατοικούμε εντός των ορί…
Ο Σόλωνας μέσω του Πλάτωνα μας μετέφερε μια πληροφορία για μια μεγάλη καταστροφή που «μέσα σε μια νύχτα» εξαφάνισε ένα παντοδύναμο «έθνος» της Προϊστορίας: την Ατλαντίδα. Ο Πλάτωνας περιγράφει στα έργα του Κριτίας και Τιμαίος μια νησιωτική χώρα, πλούσια, με ειρηνικό εμπόριο και προωθημένη γνώση, που ηγεμόνευε στις γύρω από αυτήν χώρες.Η χώρα αυτή, κατά τα λεγόμενά του, καταστράφηκε 9500 χρόνια πριν από την εποχή του, δηλαδή το 10000 π.Χ.
Οι κάτοικοι εκείνης της χώρας βρίσκονταν σε σύγκρουση με τους Αθηναίους και τελικά νικήθηκαν από αυτούς. Κάποια στιγμή οι ηγέτες της αλλά και ο λαός «παραστράτησαν». Έγιναν αλαζόνες, διεφθαρμένοι. Τότε οι Θεοί, μέσα σε μια μέρα και μια νύχτα κατέστρεψαν την Ατλαντίδα με σεισμούς και πλημμύρες. Με τα σημερινά δεδομένα, το 12000 π.Χ. είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε την απότομη άνοδο του επιπέδου της θάλασας και την λήξη της Εποχής των Παγετώνων. Ίσως λοιπόν, ο θρύλος της Ατλαντίδας να ήταν μια μακρινή ανάμνηση εκείνου του γεγονότος, που σίγουρα θα άλλαξε πολλά στη ζωή των ανθρώπων εκείνης της εποχής. Στην πλειονότητά τους, όπως και εμείς σήμερα, θα ζούσαν σε χαμηλά υψόμετρα και κοντά στις ακτές.
Στον Ελλαδικό χώρο, η Ατλαντίδα ξεκίνησε με τις απόψεις του Έλληνα αρχαιολόγου Μαρινάτου και συνεχίστηκε με την αναζήτηση της Ατλαντίδας στο Αιγαίο μέσα από τις έρευνες του πιο φημισμένου θαλάσιου εξερευνητή του περασμένου αιώνα: του Ζακ Υβ Κουστώ. Ο Κουστώ προσπάθησε να βρει ουσιαστικά στοιχεία που να συνδέουν την Ατλαντίδα με την καταποντισμένη Θήρα. Αν και συνάντησε αινιγματικά καταποντισμένα ευρήματα, όπως κυκλώπειες κατασκευές στη νησίδα Ζευς, αυτά δεν ήταν αρκετά. Έτσι, η Ατλαντίδα πέρασε στη σφαίρα του «μύθου» και η αναζήτηση της ξεκίνησε.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-chamenh-atlantida#ixzz463mB2mcu