Συνέντευξη Ν. Γ. Μιχαλολιάκου στο Crash: Εμείς οι Χρυσαυγίτες εμπνεόμαστε μόνο από την Πίστη προς την Πατρίδα!

Συνέντευξη του Γενικού Γραμματέα της Χρυσής Αυγής, Ν. Γ. Μιχαλολιάκο στον Νίκο Μπακάκο

Ήταν ένα ηλιό­λουστο από­γευμα Δευτέρας, όταν ανηφόρισα τη Μεσογεί­ων για να φτάσω έξω από το κτίριο με τα κόκκινα λά­βαρα και τους μαιάνδρους. Ήταν τα γραφεία της Χρυσής Αυ­γής και το ραντεβού ήταν στις πέντε ακρι­βώς. Η αλήθεια είναι ότι είχα ένα σφίξιμο στο στομάχι, που επιδεινώθηκε όταν έφτασα σε μια μεταλλική είσοδο, χωρίς παράθυρα, χωρίς περιττές προθήκες και άνοιξε σχεδόν αυτόματα. Με περίμεναν! Βρέθηκα σε ένα μικρό χολ. στη μικρή στε­νάχωρη είσοδο του κτιρίου (πολυκατοικία), με χαμηλό φωτισμό. Τέσσερις μαυροντυμένοι νεαροί, γύρω στα τριάντα, με κοίταζαν επίμο­να. Ήταν φανερό ότι τα χαμόγελα ήταν περιτ­τά. Είπα την ιδιότητά μου και ότι είχα ραντε­βού με τον… Μεγάλο. Έπρεπε να το τσεκά­ρουν, να γίνουν τα απαραίτητα τηλέφωνα και συνεννοήσεις. Παρέμεινα ακίνητος, σαν άγαλμα, και προσπαθώντας να αποφύγω τα τέσσερα ζευγάρια μάτια που με «έκοβαν» από πάνω έως κάτω. το βλέμμα μου συνάντησε λί­γο πιο ψηλά από τα κοντοκουρεμένα κεφάλια μια φωτογραφία ενός νέου στρατιωτικού με μαύρο μπερέ. Μου φάνηκε γνωστός και κοί­ταξα πιο προσεκτικά. «Ναι» αναφώνησα από μέσα μου. Ο μαυροσκούφης ήταν ο Νίκος Μιχαλολιάκος σε ηλικία όχι πάνω από 25 χρόνων!

Με επανέφερε στην πραγματικότητα η αυστηρή φωνή: «Ακολουθήστε με». Μου έδωσε μια κάρτα επισκέπτη, που την κράτησα στο χέρι αντί να την περάσω στον λαιμό, όπως μου υπέδειξε. Μαζί με τον νεαρό, μπήκαμε στο ασανσέρ που μας ανέβασε στον πέμπτο όροφο. Βγήκαμε και με συνόδευσε μέχρι τη μέση της σκάλας που έπρεπε να ανέβω. Στον τε­λευταίο όροφο, το δώμα δηλαδή του κτιρίου, ήταν ο προορισμός μου. Η πόρτα ορθάνοιχτη, αλλά χτύπησα από ευγένεια πριν μπω. Ακούω «καλώς τον» και έρχεται κατά πάνω μου με μια ανοιχτή αγκαλιά ο Νίκος Μιχαλολιάκος!

«Είσαι συμπατριώτης μου από τη Μάνη» μου λέει (το όνομά μου καταλήγει σε …άκος), για να σπάσει ο πάγος και απάντησα κι εγώ αστειευόμενος: «Δεν είστε ο πρώτος που την πατάει, γιατί η καταγωγή μου είναι από τη Ρούμελη». Συμφωνήσαμε να μιλάμε στον ενι­κό. Επέμεινε πολύ να με κεράσει κάτι. Μέχρι να έρθει ο καφές που παρήγγειλε για εκείνον και ένα εμφιαλωμένο νερό για μένα κάναμε χαλαρή κουβέντα. Ήρθε ο σερβιτόρος από το κυλικείο του κτιρίου. Έβγαλε χρήματα και πλήρωσε! Αναρωτήθηκα: «πληρώνει και ο Αρ­χηγός;» και μου απάντησε ότι πληρώνει πάντα…

Πάνω στο γραφείο το πακέτο με τα ελληνι­κά (!) Καρέλια. Το τσιγάρο δεν έσβησε σχεδόν ποτέ. Ευγενικός, φιλικός, ανθρώπινος, χωρίς εκρήξεις, ανοικτός σε όλα. Άνοιξα το μαγνητόφωνο, ξεκαθαρίζοντας ότι θέλω να κάνουμε την κουβέντα χωρίς τη μορφή της δημοσιογραφικής προσέγγισης με το στερεότυπο των ερωτήσεων και απαντήσε­ων. Είχα αποφασίσει να κάνω μια συνέντευξη με την καταγραφή συναισθημάτων, παρ’ ότι λείπει η εικόνα.

Ξεκινήσαμε να μιλάμε για το μεταναστευτικό και τους πρόσφυγες, γνωρίζοντας σε γενι­κές γραμμές τις απόψεις του ίδιου και της Χρυσής Αυγής. Αιτιολόγησα, λέγοντας ότι εί­ναι το μείζον θέμα αυτήν τη στιγμή. «Το αμφι­σβητώ. Είναι ένα πρόβλημα διαχρονικό, με ορίζοντα τουλάχιστον τα τελευταία 20 χρό­νια». μου είπε. Κάνει τη δική του ερμηνεία στην ξενική λέξη «Hot Spots», λέγοντας ότι «στην πλήρη μετάφρασή του κέντρο φιλοξε­νίας σημαίνει… σημείο εντάσεως και δεν εί­ναι μόνο αυτό που υπάρχουν». Αναφέρεται στα υπάρχοντα κέντρα, αλλά και στις πόλεις. Ζητάει να αποφασίσει ο λαός. Προτείνει: «Δη­μοψήφισμα για το εάν ο ελληνικός λαός θέλει τους λαθρομετανάστες ή όχι».

Δεν είναι πρόσφυγες και είναι χιλιάδες που μένουν σε ξενοδοχεία και σπίτια

Αμφισβητεί τον όρο «πρόσφυγες» ευθέως. «Δεν μας έρχονται ούτε από το Χαλέπι ούτε από την εμπόλεμη ζώνη της Συρίας. Μας έρχονται από τα παράλια της Μικράς Ασίας. Γίνεται από την  Κωνσταντινούπολη πόλεμος; Γίνεται στη Σμύρνη πόλεμος; Όχι βέβαια. Άρα δεν είναι πρόσφυγες. Από τη στιγμή που φεύγουν από τη Συρία και πάνε στην Τουρκία παύουν να είναι πρόσφυγες πολέμου. Διότι πηγαίνουν σε μια χώρα στην οποία δεν διεξάγεται πόλεμος. Όταν η διεθνής συνθήκη της Γενεύης μιλάει για ασφαλή χώρα, δεν μιλάει ότι στη χώρα αυτή δεν υπάρχουν διαρρήκτες, λέει ότι δεν γίνεται πόλεμος. Δεν θέλουν να έρθουν εδώ, δεν τους χωράει ο τόπος, το ξέρουν πολύ καλά».

Αναρωτιέμαι τι πρέπει να κάνουμε, κατά τη γνώμη του, και με παραπέμπει σε νομοσχέδιο που κατέθεσε η Χρυσή Αυγή. Στρέφεται κατά της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου που έφεραν νόμο που προκρίνει για όποιον μπαίνει παράνομα στη χώρα μας να μην ακολουθείται ποινική διαδικασία. «Σύμφωνα με τον νόμο που καταθέσαμε, θα πρέπει να θεωρείται αδίκημα και μάλιστα ιδιώνυμο διότι διαλύει κυριολεκτικά την ελληνική κοινωνία, θα πρέπει να τιμωρείται με φυλάκιση, η οποία δεν θα πρέπει  να έχει ούτε ανασταλτικό χαρακτήρα, ούτε να εξαγοράζεται».

«Δηλαδή να τους βάλουμε όλους φυλακή;» ρωτάω και μου απαντάει με ειλικρίνεια «Ναι! Να τους βάλουμε όλους σε χώρους κράτησης», εξηγώντας ότι είναι ο μόνος τρόπος να αποφύγουμε «σημεία και τέρατα στην Ειδομένη, ένοπλη σύρραξη στον Πειραιά». Τα βάζει με τον Μουζάλα και τον Τόσκα που λένε ότι κανείς δεν παραπονέθηκε από την Ειδομένη, ότι δεν τους έχουν κλέψει ούτε μια πόρτα.

Στη φυλακή οι πρόσφυγες, να δουλεύουν σε δημόσια έργα!»

Του θυμίζω τη δήλωση – πρόταση του Κασιδιάρη «για κλειστά κέντρα φύλαξης και καταναγκαστικά έργα…» και αναρωτιέμαι αν αυτό εννοεί και ο ίδιος. Δεν διαφωνεί καθόλου. «Κλειστά κέντρα φύλαξης και καταναγκαστικά έργα. Μέσα στο πλαίσιο του σωφρονιστικού κώδικα, η εργασία θεωρείται κάτι παραγωγικό και υπέρ του κρατούμενου. Να απασχολούνται σε δημόσια έργα»! Αφήνει αιχμές για το «εάν θα το επιτρέψουν οι νταβατζήδες εργολάβοι, που ελέγχουν την οικονομία και οι οποίοι τους θέλουν να δουλεύουν για αυτούς με μεροκάματα πείνας και είναι σύνηθες το φαινόμενο στις εθνικές οδούς που βλέπουμε να γίνονται τα έργα για αυτούς τους δρόμους που έχουμε πληρώσει χρυσούς, πέντε φορές περισσότερο από τον μέσο όρο της ΕΕ. Δεν βλέπεις Έλληνες να δουλεύουν για αυτά, μόνο ξένους».

Είναι σαφές ποια είναι η στάση του, αλλά η κουβέντα είχε ανάψει και έπρεπε να πάω τη συζήτηση στις εικόνες από τις βάρκες στο Αιγαίο. Σχεδόν θύμωσε. Όχι με μένα. Με τις κυβερνήσεις… «Τα σύνορα στην πραγματικότητα είναι ανοιχτά εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Αλλά επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ βάλανε μια ταμπέλα: Ανοίξαμε και σας περιμένουμε!».

Του θυμίζω ότι είχε ζητήσει να επέμβουν οι Ένοπλες Δυνάμεις και το επαναφέρω. «Αυτό ζητάτε;», ρωτάω… «Βεβαίως», μου λέει. Στρέφεται κατά των ΜΜΕ κατηγορώντας τα για «διαστρέβλωση, συνωμοσία και συμπαιγνία εις βάρος της χώρας» και με παραπέμπει σε εικόνες που έχει δει ο ίδιος: «Εγώ προσωπικά είχα δει αναπαράσταση υποδοχής λαθρομεταναστών να έρχονται κάτι κύριοι καλοσιδερωμένοι, φορώντας τα πορτοκαλί γιλέκα –τα σωσίβια – και να τους περιμένουν άλλοι στην παραλία με νερά και σάντουιτς. Το δείχνουν στα δελτία ειδήσεων και δεν ήταν πραγματικό γεγονός. Ήταν σκηνοθετημένο». Δεν χάνω ευκαιρία και ζητάω να μου πει: «Πρέπει να τους απωθήσουμε; Να τους βουλιάξουμε;» Η απάντηση είναι διπλωματική. Μου περιγράφει τι έκαναν οι αξιωματικοί του Λιμενικού τα περασμένα χρόνια, χωρίς να μου πει πώς το γνωρίζει.

«Πρώτον, όταν έβλεπαν να πλησιάζει ένα σκάφος με λαθρομετανάστες, έπαιρναν τηλέφωνο την τουρκική ακτοφυλακή και τους έλεγαν «πνίγονται μέσα στα χωρικά σας ύδατα, να τους βοηθήσουμε;» Απαντούσαν οι Τούρκοι «όχι» και έσπευδαν αμέσως και τους μάζευαν, τώρα αυτό δεν το κάνουν. Δεύτερον, πριν από μερικές εβδομάδες, περιπολικό του Λιμενικού μας Σώματος βρήκε ένα πλοιάριο, τους είπαν να σταματήσουν, δεν σταμάτησαν, τους πυροβόλησαν τη μηχανή (όχι τους ανθρώπους) και αμέσως γύρισαν πίσω!».

Στρέφει πάλι τα βέλη του στον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί τους υποδέχεται, όπως λέει «σαν ήρωες» και επιμένει ότι αυτοί που φτάνουν στην Ελλάδα είναι φανατικοί σουνίτες, εξ ου και το γεγονός ότι δεν βλέπουμε γυναίκα χωρίς μαντήλα. Ζουν 2 εκατομμύρια χριστιανοί, το 10% του πληθυσμού. Γιατί δεν ήρθε ούτε ένας χριστιανός; Θα το έδειχναν προπαγανδιστικά!». Μιλάμε λίγο για τις ΜΚΟ και τους αλληλέγγυους και θυμώνει πάλι με αυτό που συμβαίνει. «ΜΚΟ σημαίνει Μπίζνες Καλά Οργανωμένες». Μου δίνει μια πληροφορία, λέγοντας ότι δεν έχει κυκλοφορήσει στα ΜΜΕ: «ΜΚΟ έχουν ενοικιάσει εκτάσεις, χωράφια στην Ειδομένη και από εκεί με 1.000 ευρώ τον χρόνο για κάθε στρέμμα αντί για 30 ευρώ και τους έχουν πει ότι το θέλουν για 10 χρόνια».

«Μας ξερίζωσαν τα στελέχη και μας αποδυνάμωσαν»

Η κουβέντα για τη δικαστική δίωξη του ίδιου και της Χρυσής Αυγής έχει ενδιαφέρον. Θεωρώ ότι έχει επηρεάσει τη στάση του κόμματος και το παραδέχεται. «Είναι βέβαιο ότι η Χρυσή Αυγή βρίσκεται παράνομα κατ΄ουσίαν σε καθεστώς απαγορεύσεων. Κάνει μια συγκέντρωση και αμέσως αποκλείεται η περιοχή. Γίνονται αντισυγκεντρώσεις. Υπάρχει αυτό το κλίμα, δεν μπορώ να το αμφισβητήσω», μου λέει. Λέει ότι το κόμμα του δραστηριοποιείται μέσα από τη Βουλή και από τα ΜΜΕ, αλλά συμπαρίσταται και στους πολίτες που αντιδρούν. «Επίτηδες δεν είμαστε στην πρώτη γραμμή για να μη δώσουμε την ευκαιρία στους κατ΄επάγγελμα λασπολόγους…», μου εξομολογείται και φέρνει παράδειγμα τις κινητοποιήσεις των αγροτών. «Πάλι πήγαν να χρεώσουν τα πάντα στη Χρυσή Αυγή, ενώ ήταν μια αυθόρμητη λαϊκή αντίδραση. Ναι, ήταν και οι χρυσαυγίτες, τι να κάνουμε; Αγού είμαστε ένα ποσοστό του ελληνικού λαού, δεν θα ήμασταν;». Νιώθω ότι πιέζεται αρκετά και τον ρωτάω ευθέως: «Έχετε μαζευτεί λιγάκι από αυτή την ιστορία;» έχω ένα μειδίαμα όταν ρωτάω και καταλαβαίνω ότι δεν του αρέσει. Μου απαντάει: «Πάντα μαζεμένοι ήμασταν. Πάντα προσπαθούσαμε να γίνονται όλα με τον νόμο και την τάξη». Η αλήθεια είναι αλλού όμως και το αποκαλύπτει: «Διέλυσαν όλες τις Επιτροπές της Αθήνας. Ξερίζωσαν τους ανθρώπους μας».

Μιλάει για «αρρωστημένη φαντασία» και επιμένει: «Δεν έχει μαζευτεί η Χρυσή Αυγή, έχει μαζευτεί ο ελληνικός λαός. Τον έχουν γονατίσει». Έρχεται η κουβέντα στη δίκη και λέει ότι «έχουν δημιουργήσει μια δίκη-τέρας». Θεωρεί ότι οι καθυστερήσεις είναι απόρροια της αποχής των δικηγόρων. Θέλει να μου μιλήσει για μια πτυχή της δίκης που θεωρεί ότι είναι άγνωστη. «Είναι 69 κατηγορούμενοι. Δικάζονται 68. Ο ένας πέθανε. Ήταν ο Μπολέτης – μακαρίτης πλέον –  από την πλατεία Αμερικής, τον κάλεσαν να απολογηθεί ως μέλος της εγκληματικής, ναζιστικής οργανώσεως! Τους πήγε ένα πιστοποιητικό από τη συναγωγή ότι ήταν Εβραίος ο άνθρωπος και ότι δεν θα μπορούσε να είναι σε μια ναζιστική οργάνωση. Δήλωσε: «ναι, συμμετείχα σε συγκεντρώσεις της Χρυσής Αυγής, σε διανομή συσσιτίων, αλλά δεν είμαι υπεύθυνος εγώ». Τον κατηγορούσαν ότι μαζί με άλλους της περιοχής έκαψαν το μαγαζί ενός Τανζανού. Λέει στην απολογία του – που υπάρχει και είναι στη δικογραφία – «δεν συμμετείχα σε αυτή την ενέργεια, συμμετείχαν κάτοικοι της περιοχής και επικεφαλής ήταν ένας τρανσέξουαλ». Όπως σας τα λέω! Φανταστείτε τι «τέρας» έχουν φτιάξει. Τάγμα εφόδου της υποτιθέμενης ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης με επικεφαλής έναν τρανσέξουαλ και μέλος έναν συμπατριώτη Έλληνα και Εβραίο στο θρήσκευμα. Πραγματικά έχει χάσει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα με αυτήν τη δικογραφία.

Η δολοφονία Φύσσα, ο Αθανασίου και το fax του ανακριτή

«Ναι, αλλά είναι και η δολοφονία του Φύσσα», του θυμίζω και ρίχνει πίσω το σώμα του πριν μου απαντήσει. «Μάρτυρες και αστυνομικοί κατέθεσαν ότι πρόκειται περί μιας εμπλοκής. Θα είχε δικαστεί ο Ρουπακιάς και θα είχε λήξει. Και δεν θα είχε βγει τώρα με τους 30 μήνες». Δεν το αφήνω να περάσει και επικαλούμαι τη δήλωσή του περί πολιτικής ευθύνης, που προκάλεσε αίσθηση. Μου απαντάει σχεδόν αυτόματα: «Η δήλωσή μου διαστρεβλώθηκε πλήρως». Επικαλείται την «ομολογία του κ. Χατζηνικολάου ότι δεν ήταν ακριβώς έτσι και ότι διαστρεβλώθηκε». Λέει ότι η πραγματική του αναφορά αφορούσε την «ανάληψη του πολιτικού κόστους». Αποποιείται πλήρως ποινικές ευθύνες της Χρυσής Αυγής και του ίδιου, συγκρίνοντας την υπόθεση με τη δολοφονία Τεμπονέρα και τη δολοφονία σε ομιλία του κ. Κεφαλογιάννη, για την οποία δεν καταλογίστηκαν ευθύνες στην πολιτική ηγεσία της ΝΔ.

Καταδικάζει το έγκλημα στο Κερατσίνι. Λέει ότι υπήρξε πολιτική σκευωρία για να κατηγορηθεί η Χρυσή Αυγή και επικαλείται fax που έστειλε στις 27 Σεπτεμβρίου ο ανακριτής που μας ανέλαβε σε έναν συνεργάτη του και του λέει: «Δεν μπορώ να έρθω σήμερα ώρα έξι και είκοσι, διότι είμαι σε σύσκεψη στο υπουργείο Δικαιοσύνης». «Τι δουλειά έχει ο ανακριτής που ήταν προορισμένος να μας αναλάβει, να είναι σε σύσκεψη στο υπουργείο Δικαιοσύνης; Στο υπουργείο Δικαιοσύνης δεν έχουν δουλειά ούτε οι ανακριτές ούτε οι δικαστές. Δεν έχει δουλειά η δικαστική εξουσία με την εκτελεστική», μου επισημαίνει.

Μιλάει ακόμη για ομολογία στη Βουλή του υπουργού Δικαιοσύνης τότε. κ. Αθανασί­ου. Ότι “ναι. πήρα τηλέφωνο, ξημερώματα, την προϊσταμένη Πλημμελειοδικών -την προϊσταμένη των ανακριτών μας δηλαδή- για να ενημερωθώ πώς πηγαίνει η υπόθεση”. Από πού και ως πού ένας υπουργός πρέπει να ενημερωθεί».

«Ο Σαμαράς μάς έστειλε φυλακή».

Κυρίως όμως στρέφεται κατά του Αντώνη Σαμαρά, μιλώντας για παρασκήνιο, ξεκαθαρί­ζοντας όμως «δεν μπορώ να τ’ αποδείξω». Επικαλείται φήμες ότι πηγαίνοντας στον ανα­κριτή ακούστηκε ότι «πηγαίνουν για παραί­τηση Αθανασίου και Δένδιας». Όπως μου λέει ο κ. Μιχαλολιάκος «τους πήρε τηλέφωνο ο ίδιος ο Σαμαράς και τους είπε: “Εάν δεν προφυλακίσετε τον Μιχαλολιάκο και τον Παππά να παραιτηθείτε”. Αυτό, βεβαίως, δεν μπορώ να το αποδείξω».

Ο επικεφαλής της Χρυσής Αυγής επιμένει ότι «φοβήθηκαν τις δημοσκοπήσεις όπου η Χρυσή Αυγή ανέβαινε συνεχώς και ήθελαν να μας σταματήσουν. Και βρήκαν αυτόν τον βρόμι­κο τρόπο και εκμεταλλευόμενοι ένα τραγικό περιστατικό -για το οποίο εκφράζω ολόθερ­μα τη λύπη μου, τον θάνατο ενός νέου αν­θρώπου- έφτιαξαν αυτή την ιστορία».

«Εγώ είμαι η Χρυσή Αυγή. Δεν με αμφισβητεί κανείς»

Αντιλαμβάνομαι ότι πιέζεται πολύ με την- συζήτηση αυτή. Είναι η δικαστική περιπέ­τεια; Είναι η φυλακή; Είναι η «ομηρία» που νιώθει γιατί δεν μπορεί να λειτουργήσει «ακτιβιστικά»; Αλλάζω συζήτηση και προσπαθώ να συν­δυάσω όλα αυτά με το πονηρό ερώτημα, αν σκέφτηκε ποτέ να εγκαταλείψει την ηγεσία και να βάλει κάποιον άλλον μπροστά, μετά από όλες αυτές τις περιπέτειες. Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: «Εγώ είμαι η Χρυσή Αυγή». Μου εξηγεί: «Αυτήν τη στιγμή που η Χρυσή Αυγή εί­ναι στο απόσπασμα, θα ήταν λιποταξία να αποχωρήσω. Δεν θα με τιμούσε. Βεβαίως, θα το ήθελαν πολλοί από τους πολιτικούς μας αντιπάλους αυτό το πράγμα και γι αυ­τόν τον λόγο δεν είναι τυχαίο, ότι κυκλοφο­ρούν σενάρια περί εσωκομματικών προ­βλημάτων, διασπάσεων, γιατί ξέρουν ότι χωρίς Μιχαλολιάκο η Χρυσή Αυγή θα είναι ζήτημα χρόνου πλέον να τελειώσει. Δεν είμαι ένας άνθρωπος που έτυχε να είμαι επικεφαλής σε αυτόν τον σχηματισμό. Είμαι ο ιδρυτής της. Είμαι ένα πρόσωπο που συμβολίζει τη Χρυσή Αυγή».

Του θύμισα το Συνέδριο και την απουσία ψηφοφοριών. Μου απάντησε ότι έγιναν ψη­φοφορίες και δεν επέμεινα, παρ’ ότι όλοι γνωρίζουν ότι οι διαδικασίες ήταν συνοπτικές. Κατάλαβε ότι εννοούσα την περίπτωση αμφισβήτησής του και μου απάντησε μόνος του, «θέμα ψηφοφορίας για ηγεσία πρέπει να τεθεί από κάποιον. Δεν τέθηκε καν».

Θέλω να μάθω αν η Χρυσή Αυγή έχει αλλά­ξει από τις σκληρές θέσεις περί εθνικοσοσια­λισμού, ναζισμού και «θαυμασμού στον Χίτλερ». Ρωτώ αν έχουν αναθεωρήσει για τον εθνικοσοσιαλισμό. Μου απαντάει. «Έπαψε να υπάρχει από το 1992 ο εθνικοσοσιαλι­σμός, θεωρήθηκε αδόκιμο. Είχε ταυτιστεί ο όρος με το συγκεκριμένο γερμανικό πολί­τευμα του Μεσοπολέμου και κρίναμε ότι δεν μας αντιπροσωπεύει. Από το Συνέδριο του 1992 αποκαλούμε την ιδεολογία μας Λαϊκό Εθνικισμό».

«Δεν αποκηρύσσω το παρελθόν»

Η κουβέντα πάει στον ναζισμό και τον Χίτλερ. Δεν την αποφεύγει. Τα αποδίδει όλα οε «άρθρα μας που είχαν ιδεολογικό και ιστο­ρικό περιεχόμενο» Λέει ότι «ψάξανε κομπιούτερ, εφημερίδες, περιοδικά. Δεν βρή­καν ούτε μια φράση που να λέω ότι καλώς ο Χίτλερ επιτέθηκε στην Ελλάδα». Επιμένει ότι είναι εθνικιστές και «το λέμε παντού».

Επιμένω ότι στελέχη στη Χρυσής Αυγής συνδέθηκαν στο παρελθόν με τον ναζισμό. Δεν το αρνείται ούτε αυτό. Διευκρινίζει όμως: «Όταν μιλού­σαμε για αυτά τα πράγματα, δεν κάναμε πολι­τική. Δεν είχαμε κόμμα. Δεν σκεφτόμασταν καν την πολιτική σαν προοπτική!». Αναρωτιέται: «Δεν ρωτούν τον Τσίπρα που δήλωσε το 2011 θαυμαστής του Μάο Τσε Τουνγκ. Ενός ανθρώπου που δολοφόνησε πολύ περισσότερους από όσους ο Χίτλερ και μάλιστα στην ίδια του την πατρίδα».

Θα ήθελα να το ξεκαθαρίσω αυτό και γι’ αυ­τό επέμεινα πολύ, ρωτώντας αν έχουν αποκηρύξει το παρελθόν. Νομίζω άτι το ξεκαθάρι­σα… «Δεν έχουμε αποκηρύξει κανένα παρελ­θόν διότι δεν υπήρχε δόλος. Δηλώνω εθνικιστής, με λένε ναζιστή. Σίγουρα δεν είμαι κλέ­φτης, δεν είμαι κομμουνιστής, δεν είμαι λιπο­τάκτης». μου λέει ο Νίκος Μιχαλολιάκος, με ιδιαίτερο στόμφο στις λέξεις του.

Μου δίνει δύο βιβλία που βγήκαν για το 8ο Συνέδριο του κόμματος και μου ζητάει να τα διαβάσω. Είναι το ιδεολογικοπολιτικό μανιφέστο. «Εμείς οι χρυσαυγίτες εμπνεόμαστε μόνο οπό την πίστη προς την ελληνική πατρίδα. Είμαστε πανέτοιμοι να πολεμήσουμε αδίστακτα όποιον την επιβουλεύεται», γρά­φει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου.

«Δεν μαλακώσαμε καθόλου. Πήγαμε φυλακή…»

Είναι άποψή μου ότι επίτηδες έχουν ρίξει τους τόνους, ο ίδιος και η Χρυσή Αυγή, γιατί έχουν μπλέξει με τη Δικαιοσύνη και περιμένουν να απεμπλακούν από τη Δικαιοσύνη και το ρωτώ ευθέως: «Έχετε μαλακώσει;». «Δεν μαλακώ­σαμε καθόλου. Πήγαμε φυλακή…».

Μου θυμίζει ότι δεν ψήφισαν για τη συμ­φωνία ΕΕ – Τουρκίας για το θέμα των λαθρο­μεταναστών και των προσφύγων. «Τι άλλο πρέπει να κάνουμε; Πού το βλέπετε εσείς ίο μαλάκωμα», μου λέει αυστηρά και μου θυμί­ζει ότι ήταν στη φυλακή. Υψώνει τη φωνή και μου απαντάει: «Ήμασταν φυλακή, μας πή­γαν με χειροπέδες στη Βουλή. Τη χώρα κυ­βερνούσε ο Σαμαράς και είχαμε το θάρρος και την τόλμη να ρίξουμε με αφορμή την εκλογή του ΠτΔ την κυβέρνηση Σαμαρά μέ­σα από τη φυλακή. Πού βλέπει κανείς ότι ρί­ξαμε τους τόνους;».

Σε σχέση με το ότι λειτουργεί πλέον η Xρυσή Aυγή μέσα σε ένα δημοκρατικό πλαίσιο. Σύνταγμα. Βουλή. Δημοκρατία. Μου φαντάζει περίεργο και το επισημαίνω… «Αναφέρεστε στην πα­ραφιλολογία και τη λασπολογία των ταγμά­των εφόδου. Η Xρυσή Αυγή δεν είχε ποτέ τάγματα εφόδου και στην ομιλία μου στον λέω “εσείς είστε τα τάγματα εφόδου”, το λέω ειρωνικά, απαντώντας στους αντιπάλους μου, γιατί από κάτω ήταν γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμέ­νοι», μου λέει, εμφανώς ενοχλημένος. Αλλάζω συζήτηση και επισημαίνω την έν­ταση στη σχέση της Χρυσής Αυγής με τη ΝΔ. Επιμένω ότι κυκλοφορούν σενάρια στον Τύπο και όχι μόνο για κοντινή σχέοη με την κυβέρνηση, για στήριξη στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι απόλυτος. «Σε καμία περίπτωση», μου απαντάει. Λέει ότι «ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι το ίδιο πράγμα».

Πρέπει να ρωτήσω για πρόσωπα και ρωτώ αν η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη τους πειράζει. Η απάντηση είναι σχεδόν ειρωνική: «Για εμάς είναι πολύ καλή προοπτική. Ο Κυ­ριάκος οδεύει τη ΝΔ προς το Κέντρο».

«Ο Φράγκος είναι αξιόλογος. Στους άλλους “καλή επιτυχία”».

Το ίδιο ειρωνικός είναι και απέναντι σε κι­νήσεις που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή στον χώρο της πατριωτικής Δεξιάς. Του αναφέρω τον Καρατζαφέρη, τον Μπαλτάκο και τον στρατηγό Φράγκο… θέλει να ξεχωρίσει τον Φράγκο, ξεκαθαρίζοντας ότι «δεν έχει κά­νει πολιτικό κόμμα, ούτε πολιτική κίνηση, έκανε κάποιες πολύ αξιόλογες πατριωτικές και εθνικές δηλώσεις που παρακολουθήσαμε στο διαδίκτυο, όχι από τις οθόνες των τηλεο­ράσεων, γιατί είναι κομμένες». Στους υπόλοι­πους εύχεται «καλή επιτυχία»! Προσθέτει ότι δεν το βλέπουν ανταγωνιστικό και μου απο­καλύπτει «Όσο και εάν σας φαίνεται παράξε­νο, εμείς περισσότερες ψήφους παίρνουμε από τα αριστερά, παρά από τα δεξιά».

«Οι εχθροί της Τουρκίας είναι φίλοι μας».

Μου έχει μείνει μια απορία για το τέλος και θέλω να το ξεκαθαρίσω. Γιατί τέτοια εμμονή με τον Πούτιν και τη Ρωσία.- Γελάει και μου απαντάει «Όποιος είναι εχθρός της Τουρ­κίας, φυσικό είναι να είναι εν δυνάμει σύμ­μαχος της Ελλάδας». Διευκρινίζει ότι «η Ελ­λάδα κινδυνεύει άμεσο -όποιος δεν το βλέ­πει αυτό ή βλάκας είναι ή προδότης- από την Τουρκία η οποία ζητά το μισό Αιγαίο, η οποία δημιουργεί προβοκάτσιες και έχει στήσει έναν προπαγανδιστικό μηχανισμό ανθελλη­νικό στη Θράκη».

Του λέω ότι η Ρωσία είναι αποδυναμωμένη αυτή την περίοδο και μου απαντάει με στόμφο «Ναι, αλλά δεν παύει να είναι μια υπερδύναμη».

Η κουβέντα φτάνει στην Ευρώπη, αλλά ανα­ρωτιέται: «Υπάρχει Ευρώπη;» και εκφράζει τον φόβο ότι «στα επόμενα χρόνια η Ευρώπη οδεύει προς διάλυση». Μιλάει για το Βrexit και επισημαίνει «Αν εγκαταλείψει την ΕΕ η Βρετανία, σημαίνει ότι η Αμερική πάει την ΕΕ για διάλυση και τότε θα καταλάβει η κα Μέρκελ πόσο σκληρά φέρθηκε στην Ελλάδα και αυτό θα είναι εις βάρος της».

Σχολιάζει τις διαρροές, τα WikiLeaks, την τρόικα και είναι λάβρος κατά του ΔΝΤ. «Όπου πέρασε, άφησε πίσω του ερείπια», μου λέει.

Η άποψη του είναι ότι έπρεπε να έχουμε φύγει από την ευρωζώνη. «Στις αρχές του 2010 η Ελλάδα τότε είχε τη λαμπρή ευκαιρία να πάει στη δραχμή. Υπήρχαν τότε τα συναλλαγματι­κά αποθέματα και μπορούσε τότε να ξεπεράσει και την κρίση».

Τον ευχαριστώ για την κουβέντα. Το μαγνη­τόφωνα κλείνουν. Off the record, μου λέει τις εκτιμήσεις του για το πολιτικό σκηνικό. Μιλάει για πρόσωπα και για καταστάσεις. Δεν είναι η ώρα να πει περισσότερα. Γελάει με έναν πολιτικό και τον χαρακτηρίζει «παλτό». Αποφεύγει αναφορές σε πρόσωπα της κυβέρνησης. Έπρεπε να φύγω γιατί ακολουθούσε προ­γραμματισμένο ραντεβού. Τα υπόλοιπα θα τα πούμε, μάλλον, όταν τελειώσει η δίκη ή αν έχουμε πολιτικές εξελίξεις!

Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/sunenteujh-n.-g.-michaloliakou-sto-crash-emeis-oi-chrusaugites-empneomaste#ixzz48LlFtEGW