Στην «Εφημερίδα των Συντακτών» αρέσκονται να αυτοπροσδιορίζονται ως οι απόλυτοι υπερασπιστές της ελευθερίας του λόγου, εκτός φυσικά από την αναφορά στην πολιτική και κοινοβουλευτική δράση της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Φαίνεται, όμως, ότι ως ανεπίσημο έντυπο έκφρασης του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβερνητικής πολιτικής προβαίνει και σε εσωτερική λογοκρισία, κάτι άλλωστε που έχουμε δει σ’ αυτήν την φυλλάδα και στο παρελθόν.
Στην εφημερίδα «Δημοκρατία» διαβάσαμε το παρακάτω σχόλιο, γύρω από ένα λογοκριμένο σκίτσο στην “Εφημερίδα των Συντακτών”: «Θύελλα έχει ξεσπάσει στην “Εφημερίδα των Συντακτών”, που συνήθως κατηγορεί όλους τους …άλλους (συχνά!) για αντιδημοκρατικές συμπεριφορές! Η διεύθυνση έκοψε σκίτσο του γελοιογράφου Πέτρου Ζερβού με σκληρή κριτική για τον Τσίπρα και το πρώτο αριστερό Μνημόνιο. Το θέμα “λύθηκε”,λένε, αρμοδίως με εσωτερικές διαδικασίες αμφιθεατρικού χαρακτήρα, αλλά ξέρετε ασφαλώς τι έπαθε η μαϊμού όταν αποφάσισε να ανέβει στο δέντρο (σύμφωνα με την λαϊκή ρήση). Φάνηκε το απεχθές πρόσωπο της λογοκρισίας σε όλο του το μεγαλείο! Από τους Ροβεσπιέρους και τους …ιούς της δεοντολογίας…»
Αυτό το τελείωμα της «Δημοκρατίας», για “τους…ιούς της δεοντολογίας…”, είναι φανερό ότι παραπέμπει στην αλήστου μνήμης αντεθνική δημοσιογραφική ομάδα του «Ιού», η οποία δεν υφίσταται πλέον, για λόγους που δεν είναι του παρόντος να αναλύσουμε. Εξαιρώντας τον Τάσο Κωστόπουλο, ο οποίος κρατά μια απόσταση από την κυβερνητική πολιτική, τα δύο…«ψάρια» της φυλλάδας, ο Δημήτρης Ψαρράς και η Άντα Ψαρρά είναι ολοφάνερο ότι αβαντάρουν την κυβέρνηση με τα κείμενά τους.
Πολύ περισσότερο ,όμως, ως υμνητής της κυβερνητικής πρακτικής κινείται ο Δημήτρης Τρίμης, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα ώστε να ξεπερνάει σε προπαγάνδα την κυβερνητική εκπρόσωπο Όλγα Γεροβασίλη. Αντί κάποιου άλλου σχολίου παραθέτουμε ένα απόσπασμα κειμένου του, στην “Εφημερίδα των Συντακτών”, με ημερομηνία 18 Μαΐου 2015 (λίγο πριν το δημοψήφισμα και την υπογραφή του Τρίτου Μνημονίου), ώστε να «θαυμάσετε» την συνέπεια τόσο του Τρίμη όσο και του ΣΥΡΙΖΑ:
«Τα ενδεχόμενα συνεπώς είναι τα εξής: Πρώτον, η κυβέρνηση Τσίπρα να καταργήσει κόκκινες, ροζ και πράσινες γραμμές και να υπογράψει έναν κάποιο κακό συμβιβασμό, πολύ μακριά από τις λαϊκές προσδοκίες που καλλιέργησε, για να παραμείνει κυνικά στις καρέκλες της, έστω και αν χρειαστεί να διασπάσει τον ΣΥΡΙΖΑ και να συνεργαστεί με ορισμένες «κεντροδεξιές» και «κεντρώες» μνημονιακές δυνάμεις. Σ΄ αυτήν την περίπτωση οι θεσμοί θα έχουν πετύχει τακτικά και στρατηγικά το καλύτερο γι’ αυτούς αποτέλεσμα: θα έχουν μεταλλάξει σε τρεις μήνες ένα αριστερό ριζοσπαστικό κίνημα σε…μία από τα ίδια. Η πολιτική σημασία μιας τέτοιας αρνητικής εξέλιξης για την πορεία ολόκληρης της ευρωπαϊκής(και όχι μόνο) Αριστεράς και των λαϊκών κινημάτων είναι προφανής.
Ή, δεύτερον, η κυβέρνηση Τσίπρα να διακόψει τις προσχηματικές δήθεν συνομιλίες μεταξύ ισοτίμων εταίρων και όλες τις αλλεπάλληλες συσκέψεις, τεχνικές αξιολογήσεις και διαπραγματεύσεις με τους σαδιστές της Ε.Ε. και να πει ολόκληρη την αλήθεια στους πολίτες μέσα κι έξω από την Ελλάδα, καλώντας να αντισταθούν έμπρακτα στους εκβιασμούς και να ανατρέψουν το μνημονιακό καθεστώς υποτέλειας και βαρβαρότητας που καθημερινά σκοτώνει τη χώρα μας. Νομίζω ότι βρισκόμαστε εξ αντικειμένου μπροστά στο δεύτερο ενδεχόμενο, διότι μερικές κυβερνήσεις και μερικοί ηγέτες, όπως ο Αλέξης Τσίπρας, εννοούν αυτά που λένε.»
Χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι άλλο; Και όμως, αυτός ο τύπος εξακολουθεί, ανερυθρίαστα, να παριστάνει τον κριτή των άλλων…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/o-ejeutelismos-ths-efhmerias-twn-suntaktwn-logokrisia-sto-skitso-pou-ekane#ixzz49aKS5Uuj