Τελευταία έχουν αναπτυχθεί σε διεθνές επίπεδο διάφορα οικολογικά «κινήματα», τα οποία είτε είναι υποστηριζόμενα από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις ή προκύπτουν σαν κοινωνική τάση, μόδα, ανάμεσα σε ανθρώπους με ευαισθησίες αυτού του είδους. Τις περισσότερες φορές η πραγματικότητα πίσω από τις φερόμενες ως αγνές αλτρουιστικές δράσεις περιλαμβάνει αποκόμιση μεγάλων κερδών εις βάρος κάποιων κατά τα άλλα ευαίσθητων υποστηρικτών. Άλλες φορές, παράλληλα με την υποτιθέμενα περιβαλλοντική δραστηριοποίηση, στην ατζέντα των οργανώσεων και των κινήσεων προωθούνται διάφορα σκοτεινά μηνύματα, αντεθνικά, αντιεθνικιστικά, αντιρατσιστικά, υπέρ του πολυπολιτισμού και άλλα.
Δεν είναι τυχαία σαφώς η συνύπαρξη αυτών των μηνυμάτων με υπόγεια συμφέροντα που απειλούν την ακεραιότητα των εθνών. Ανέκαθεν οι πιο χθόνιες επιδιώξεις για την ανθρωπότητα καλύπτονταν πίσω από θεωρητικά αθώες ενέργειες που αποσκοπούσαν στο κοινό καλό, ώστε να είναι πιο εύκολη, άμεση και σύντομη η αφομοίωση διεθνικιστών προτύπων από τους λαούς.
Ας εξετάσουμε όμως, κατά πόσο ο καπιταλισμός και ο μπολσεβικισμός, οι δύο ιδεολογίες που έχουν κυριαρχήσει στον σύγχρονο κόσμο, είτε άτυπα ή επίσημα, είναι σε θέση να ενδιαφέρονται εμπράκτως για το περιβάλλον και τη μητέρα Φύση. Καταρχάς ο καπιταλισμός, όπως θα αντιλαμβανόταν και ένα μικρό παιδί, χρησιμοποιεί με τον πλέον αλαζονικό τρόπο όσα μέσα διαθέτει προκειμένου να επικρατήσει. Εκατοντάδες είδη έχουν εξαφανιστεί, τεράστιες εκτάσεις γης, αέρα και θάλασσας έχουν μολυνθεί και εκατομμύρια μικρά ζώα έχουν βασανιστεί προκειμένου να επιβιώσει αυτό το αηδιαστικό τέρας που ονομάζεται καπιταλισμός. Αυτή άλλωστε είναι η ουσία της ιδεολογίας αυτής, να εξυπηρετείται από όλα τα έμβια ή άψυχα μέσα που διαθέτει με μοναδικό στόχο την κερδοφορία, χωρίς η γη να θεωρείται κάτι άξιο ευλάβειας και προστασίας. Και βεβαίως η αρπαγή της ιδιοκτησίας και της γης από τα έθνη, μέσω της τοκογλυφίας, κάτι που συμβαίνει και στη ματωμένη Ελλάδα των Μνημονίων, αποκόπτει τους ανθρώπους από τα όποια δεσμά μπορεί να έχουν με το χώμα της πατρίδας τους.
Από την άλλη ο μπολσεβικισμός μπορεί φαινομενικά να θέλει τον άνθρωπο πιο σεβάσμιο προς τη φύση αλλά έχει απογυμνώσει τη γη μας από την ιερότητά της. Στον μπολσεβικισμό δεν υφίσταται καμία μεταφυσική σύνδεση μεταξύ του ανθρώπου και της γης που καλλιεργεί ή μεταξύ της ανθρωπότητας και της φύσης γενικότερα. Δεν αναγνωρίζεται η ανωτερότητα και η τρομακτική δύναμη της φύσης ως στοιχείο της λαϊκής ψυχής, της κουλτούρας των ευρωπαϊκών εθνών και τα μόνα κίνητρα προστασίας της φύσης εκπορεύονται αποκλειστικά και μόνο από την όποια αντίδραση στον καπιταλισμό. Η υλιστική αντίληψη της πραγματικότητας εξάλλου ακρωτηριάζει κάθε πνευματική σύνδεση του ανθρώπου με οποιαδήποτε ανώτερη αξία και ιδανικό, περιορίζοντάς τον στην ικανοποίηση της πείνας του και στην εξασφάλιση των υλικών αγαθών.
Έτσι λοιπόν βλέπουμε ότι δεν νοείται οικολογία σε διεθνιστικά πλαίσια. Η πανίσχυρη ορμή της Φύσης μπορεί να μοιάσει μόνο με μία άλλη πηγή ζωής και δημιουργίας: την αγάπη για την Πατρίδα και τον Λαό· αγάπη για το Αίμα σου, το πιο άρτιο αποτύπωμα της Φύσης επάνω στο έθνος σου και στα μέλη της οικογένειάς σου. Αγωνιζόμενος για λαϊκό εθνικισμό, μάχεσαι όχι μόνο για να διατηρήσεις γη των προγόνων σου, μάχεσαι κυρίως για μη χαθεί από τον κόσμο η θεία παρέμβαση στους συνδέσμους ανθρώπου και φύσης, δοξάζοντας και τιμώντας το μεγαλείο της φύσης.
“Ὡραῖοι Θεοί, οἱ Πρῶτοι Θεοὶ τῆς Φυλῆς, ζοῦν μαζὺ μὲ τὴν ὁλοζώντανη Ἑλληνική Ψυχὴ στὸν κάμπο, στὸ βουνό, στὸ νερό.”
Περικλής Γιαννόπουλος
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/oi-prwtoi-theoi-ths-fulhs#ixzz49n3QGasA
