Άρθρο της διευθύντριας της εφημερίδας “Εμπρός”, Ειρήνης Δημοπούλου – Παππά στην στήλη “Εγέρθητι”
Η πραγματική εξουσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν βρίσκεται στα χέρια των Βουλευτών, αλλά των γραφειοκρατών που εκλέγουν ο ένας τον άλλο, και απολαμβάνουν εξουσίες και προνόμια από τις ελίτ και τα λόμπυ. Οι μόνοι Βουλευτές που τολμούν να διαφωνήσουν και να αντιπαρατεθούν, είναι αυτοί που ανήκουν στα εθνικιστικά κόμματα. Έχω κατά νου και τους τρεις της Χρυσής Αυγής, και άλλους που στηρίζουν με δηλώσεις τους τον Αρχηγό και το κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών απέναντι στις διώξεις, και με ερωτήσεις για τα εθνικά μας θέματα.
Πολύ καλά κάνουν οι ευρωπαϊκοί λαοί και στέλνουν στο Ευρωκοινοβούλιο δραστήριους εθνικιστές βουλευτές, για να μαθαίνουν τι γίνεται, και να σχεδιάζουν μαζί με τους πολίτες τρόπους που μπορούν να προωθήσουν τα δίκαια των Εθνών. Άλλωστε, εμείς πληρώνουμε έτσι κι αλλιώς τους δεκάδες χιλιάδες δημίους μας που σιτίζονται από τα δικά μας χρήματα, ημών των ευρωπαίων πολιτών, στα γυάλινα κάστρα στις Βρυξέλλες. Γιατί να μην τους αναγκάζουμε να μας ακούν, να τους ταράζουμε, να κάνουμε συμμαχίες, να προωθούμε ό,τι μπορεί να ξυπνήσει τον κοιμισμένο Ευρωπαίο γίγαντα;
Όσο για τους αριστερούς, αυτοί κάνουν τις γνωστές ανέξοδες κι ανώδυνες αριστερίστικες γελοιότητες στις οποίες έχουν εθίσει τους συμπλεγματικούς και με ποικίλες ψυχοσωματικές ιδιαιτερότητες ανοήτους που τους ακολουθούν. Νεοαριστεροί τύπου ΣΥΡΙΖΑ και Ποδέμος, παίρνουν τον δρόμο προς το ράφι της Ιστορίας, για να συναντήσουν τους Σταλινικούς και Τροτσκιστές δεινόσαυρους που, σε αντίθεση με το πρωτότυπο του είδους, ήσαν και παραμένουν φανατικά σαρκοβόροι. Αυτό που ως τώρα αδυνατούν αλλά πρέπει να καταλάβουν οι ευρωπαϊκοί λαοί είναι ότι το Σύστημα μπορεί να είναι επίτηδες δαιδαλώδες, ώστε να δίνει την εντύπωση πως κανείς δεν μπορεί να βρει την άκρη, αλλά στην πραγματικότητα το μόνο που χωρίζει τον πολίτη από την άκρη του μίτου που θα ξηλώσει τον ζουρλομανδύα, είναι η θέλησή του και η επιμονή του να βρει την εξυπνάδα και να καταβάλλει την αναγκαία προσπάθεια.
Αυτό που πρέπει να καταλάβει, με άλλα λόγια, ο ευρωπαίος (και ο Έλληνας πολίτης) είναι πως ανάμεσα σε αυτόν και τα δικαιώματά του, και τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών, υπάρχει ένα εμπόδιο, και αυτό είναι αυτός ο ίδιος. Αυτά σκέφτομαι καθώς διαβάζω και ακούω τις αντιδράσεις για την είσοδο των δύο Εθνικιστών του ΕΛΑΜ στην Βουλή της Κύπρου, και την εξαιρετικό αποτέλεσμα του πατριωτικού κόμματος στην Αυστρία. Το πιο σημαντικό στην περίπτωση της Αυστρίας δεν είναι τόσο το κόμμα, και η προεδρεία που του άρπαξε η «επιστολική ψήφος» η οποία είχε αρχίσει να καταμετράται από την…προηγουμένη, αλλά ο κόσμος που βρίσκεται πίσω από το κόμμα. Αυτό είναι το μεγάλο κεφάλαιο της Ευρώπης: Oι Ευρωπαίοι που βρίσκουν το θάρρος να περάσουν στην αντεπίθεση, να συνταχθούν πίσω από κόμματα με απήχηση τα οποία ευχόμαστε ειλικρινά να μην προδώσουν τις προεκλογικές τους υποσχέσεις.
Τα σκέφτομαι αυτά καθώς ακούω και διαβάζω τις αντιδράσεις προ της προοπτικής ενός Brexit. Αν μια χώρα της Ε.Ε. μπορεί να βγει και να κάνει περίπατο, αυτή είναι πράγματι η Βρετανία η οποία και τις δομές έχει να στηρίξει τον πληθυσμό της, και το δικό της νόμισμα κράτησε την ώρα που οι σιτιζόμενοι από την Ζήμενς ελληνογερμαναράδες της Στάζι ανέμιζαν τα ευρώ που κατέστρεψαν την ελληνική οικονομία, και κυρίως έχουν την κουλτούρα και τον εγωισμό της Αυτοκρατορίας. Κανείς δεν κατηγόρησε τους Βρετανούς καταπρόσωπο για ρατσισμό, και αποικιοκρατικά συμπλέγματα. Γιατί οι Βρετανοί, από τον πιο σκληροτράχηλο ακτιβιστή ως την κυρία με τα άσπρα μαλλιά και τα ροζ μάγουλα που χτενίζει τις τριανταφυλλιές στην αυλή της αισθάνονται περήφανοι για αυτό που είναι, Άγγλοι, Σκώτοι, Ουαλλοί. Και κανείς δεν τους κατηγορεί γι΄ αυτό, αντιθέτως όλοι το βρίσκουν γοητευτικό, συμπεριλαμβανομένου του απόλυτου «κακού» του παραμυθιού που μάλλον έχασε έναν πόλεμο γιατί λυπήθηκε τα λουλουδάτα τσιντζ της Αυτοκρατορίας.
Τα σκέφτομαι αυτά καθώς διαβάζω πως ο μη-εκλεγμένος Γιούνκερ της μη-δημοκρατικά εκλεγμένης Κομισιόν, στο ευρωπαϊκό θέατρο της «δημοκρατίας», κατηγόρησε τους βρετανούς πως εάν αποφασίσουν να φύγουν από την Ε.Ε. είναι, λέει, λιποτάκτες, παίζοντας με τον βάρος των λέξεων και την ψυχολογία τους. Απειλές, και κόντρα απειλές, αυτό μόνο έχει απομείνει από την ένωση που αποδεικνύεται διάλυση των εθνών. Τα χαμόγελα και οι χειραψίες, δείτε πώς γίνονται απειλές, και οι καλοί μας σύμμαχοι στυγνοί δικτάτορες. Κάποτε πρέπει να πούμε «Ως εδώ!». Κι αυτό το κάποτε καλά θα κάνει να είναι κοντά.
Να πούμε στους Σουλτς πως εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε Γιωργάκηδες Παπανδρέου. Εκτός από κάτι Πακιστανούς που ανεμίζουν πλαστικές σημαίες, και κάτι πρασινοφρουρούς που χρησιμοποιούν πακιστανούς στις φραουλοφυτείες τους στην Μανωλάδα, όλοι οι υπόλοιποι το καταλαβαίνουμε πως ο Γιωργάκης είναι αδιέξοδο. «Ανήκομεν εις την Δύσην» είπε ο πρώτος διδάξας οσφυοκαμψία στην μεταπολεμική πολιτική ζωή, Καραμανλής. «Το Ηνωμένο Βασίλειο ανήκει στην Ε.Ε.”, δήλωσε ο Σουλτς, και χτύπησε το όγδοο ποτήρι με το νερό που καίει στο τραπέζι του, δείχνοντας με το χέρι το τσιφλίκι του πέραν της Μάγχης. Κι αν κάναμε το όνειρά τους για ευρωπαϊκή κυριαρχία να ξεβάψουν; Κι αν αντί να κάνουν αυτοί την δική μας ζωή δύσκολη, τους την κάναμε εμείς; Το μόνο βέβαιο είναι πως όσο τους ακολουθούμε, τόσο χειρότερη γίνεται η ζωή μας. Και δεν έχουμε δει τίποτε ακόμη!
Το λέμε και το γράφουμε πως θα γίνουμε ξένοι στην ίδια μας την Πατρίδα. Τι άλλο περιμένετε για να πεισθείτε, από τα μέτρα εξόντωσης που ψήφισε όλο το «συνταγματικό τόξο» στην Βουλή, και τα χιλιάδες τριτοκοσμικά απολειφάδια που μας ξεφορτώνει στις ακτές μας η Τουρκία; Κι αν δεν λυπάστε τους εαυτούς σας, δεν λυπάστε τα παιδιά σας που θα αναγκαστούν να ζήσουν (και να πεθάνουν) πλάι-πλάι με τους μαχαιροβγάλτες, τους εμπόρους ναρκωτικών και τους σωματέμπορους; Γιατί κανένα άλλο επάγγελμα δεν ξέρουν να κάνουν, διαφορετικά θα έμεναν και θα έκαναν το κουμάντο τους στις χώρες από όπου ήρθαν. Αν δεν το καταλαβαίνετε, με την σκούπα θα μαζεύουν σε λίγο τους Έλληνες από τον δρόμο, άνεργους, άρρωστους και άστεγους, οι Μπίζνες Καλά Οργανωμένες, για να κάνουν χώρο για τις ορδές των τριτοκοσμικών, αλλά και τις στρατιές των ξεπεσμένων βορείων τουριστών που θα προωθηθούν φέρνοντας μόνο φτώχεια, μιζέρια και μεθύσι α λα Φαληράκι και κάβος, στις πόλεις και στα χωριά μας.
Για μια ακόμη φορά στην ιστορία μας έχουμε δυο δρόμους. Ελευθερία ή Σκλαβιά; Εμείς οι Εθνικιστές διαλέξαμε ελευθερία. Εμείς οι Έλληνες πάντα ελευθερία διαλέγουμε.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/otan-h-eurwph-apeilei#ixzz4A1whMt1e