Όσο ενωμένη και συμπαγής κι αν δείχνει η κυβέρνηση σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, εντούτοις η απόστασή της από το λαϊκό αισθητήριο ολοένα και μεγαλώνει. Έτσι, λοιπόν, κανείς επί του παρόντος δεν μπορεί να γνωρίζει τι πρόκειται να γίνει από το φθινόπωρο και έπειτα, όταν μετά το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης θα απαιτηθούν και νέα μέτρα. Επίσης, κανένα κυβερνητικό στέλεχος δεν τολμά πλέον να δώσει, έστω και αόριστες, υποσχέσεις. Απλώς αναμασούν μονότονα και αμήχανα τη λέξη «ανάπτυξη», φέρνοντας στο νου τις μνήμες της εποχής Σαμαρά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συνένοχοί τους των ΑΝΕΛ φθείρονται ολοένα και περισσότερο σε καθημερινή βάση, βλέποντας ότι μετατρέπονται σ΄ένα νέο ΠΑΣΟΚ της εποχής 2010 -2012, σ΄ό,τι αφορά την λαϊκή δυσαρέσκεια εναντίον τους. Από την άλλη μεριά, το σλόγκαν «φύγετε – εκλογές τώρα» που έπαιζε στη διαπασών ο Μητσοτάκης ήταν πλαστού περιεχομένου, καθώς στην πραγματικότητα δεν πόνταρε στην άμεση πτώση της κυβέρνησης Τσίπρα, αλλά αντιθέτως στην προσπάθεια συσπείρωσής της. Δεν ήθελε να τη πατήσει όπως ο Σαμαράς το 2011, ο οποίος παρά την «αντιμνημονιακή» ρητορική και τα «Ζάππεια» αναγκάστηκε εξευτελιζόμενος να μπει στην κυβέρνηση Παπαδήμου πρόωρα, προτού μπορέσει να κερδίσει τις εκλογές.
Ο Μητσοτάκης, έχοντας τόσα εσωκομματικά προβλήματα και την ανάλογη γκρίνια και δυσαρέσκεια (η αμφισβήτηση είναι νωρίς για να έλθει ακόμη), αισθάνεται σίγουρα ανακουφισμένος που οι συριζοανελαίοι ψήφισαν όλα τα μέτρα μόνοι τους και δεν το έκανε και ο ίδιος, αναγκαζόμενος στην συνέχεια να μπει (νωρίτερα απ΄ό,τι «θα έπρεπε») σε μια οικουμενική κυβέρνηση.
Το ίδιο, βεβαίως, ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ, το οποίο ενώ μέχρι προσφάτως ζητούσε επιτακτικά και με αγωνιώδη τρόπο οικουμενική κυβέρνηση, μπόρεσε στη συνέχεια να αλλάξει άνετα την τακτική του και να καταψηφίσει συνολικά το δεύτερο πολυνομοσχέδιο (σε αντίθεση με τη ΝΔ, η οποία ψήφισε κάποια άρθρα) και να παρουσιάζεται με απύθμενο θράσος ως… συνεπής αντιμνημονιακή δύναμη!
Οι συριζαίοι εμφανίζονται ως «μπετοναρισμένοι» στην διαχείριση της έννοιας «λιγούρια της εξουσίας». Ίσως καταφέρουν να γεύονται το «μέλι» της εξουσίας για ένα σημαντικό χρονικά διάστημα, εξαιτίας αυτού ακριβώς του «μπετοναρίσματος». Κάποια στιγμή, βεβαίως, θα χάσουν τις εκλογές που θα έλθουν.
Θα έχουν προλάβει, όμως, να «μπετονάρουν» την χρόνια μνημονιακή πολιτική με νέες ρυθμίσεις, έτσι ώστε η σκυτάλη να περάσει στους επόμενους επιβήτορες της εξουσίας, οι οποίοι θα συνεχίσουν την διαχείριση των συμφερόντων των διεθνών τοκογλύφων, συνεχίζοντας έτσι έναν φαύλο κύκλο διαιώνισης της μνημονιακής κατοχής.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-diaiwnish-ths-mnhmoniakhs-katochhs#ixzz4ARGhWrjh