Ο διάδοχος του Ενβέρ Χότζα στην τυραννική κυβέρνηση των Τιράνων, ο Ραμίζ Αλία, σε συνέντευξη την οποία έδωσε αρκετά χρόνια αργότερα (συγκεκριμένα το 2000) δίνει την δική του εκδοχή για τις συνθήκες θανάτου του μέχρι τότε πιο στενού συνεργάτη του Χότζα, δηλαδή του Μεχμέτ Σέχου.
«Σχετικά με την αυτοκτονία του έχουν λεχθεί πολλά και έχουν εκφραστεί αμφιβολίες. Έχουν γράψει και έχουν πει ότι τον σκότωσε ο ίδιος ο Ενβέρ Χότζα και μάλιστα, μια γιουγκοσλαβική εφημερίδα, έγραψε ότι σκοτώθηκε από τους σωματοφύλακες του Ενβέρ στη διάρκεια μιας συνεδρίασης του ΠΓ. Έχει κυκλοφορήσει και μια άλλη υπόθεση, ότι δήθεν ο Μεχμέτ Σέχου σκοτώθηκε από τον Καντρί Χατζπίου κλπ. Όλα αυτά είναι φαντασίες και τίποτε άλλο. Η αλήθεια είναι ότι ο Σέχου αυτοκτόνησε. Το γεγονός το οποίο ήταν η αιτία αυτού του τραγικού τέλους συνδέεται με τον αρραβώνα ενός γιου του με κόρη μιας οικογένειας της οποίας κάποιο μέλος τον καιρό του αντιφασιστικού πολέμου, ήταν μέλος του Μπαλί Κομπετάρ, είχε δραπετεύσει από τη χώρα και τώρα βρισκόταν στις ΗΠΑ… Με την πράξη του αυτή έφερε σε δύσκολη θέση την υπόλοιπη ηγεσία του κόμματος, η οποία αν θα κρατούσε αδιάφορη στάση θα εξευτελιζόταν, διότι αυτό θα σήμαινε ότι είχε δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ένα για τους ηγέτες και ένα άλλο για τους απλούς ανθρώπους… Παρόλο που το πρόβλημα “έβραζε”, το Συνέδριο επέλεξε πάλι τον Μεχμέτ Σέχου ως μέλος του ΠΓ και Πρωθυπουργό. Αυτό ήταν ένα σαφές μήνυμα για όλους, ότι το λάθος του Σέχου δεν θα είχε αρνητικές συνέπειες για τον ίδιο. Στην πραγματικότητα και στην συνεδρίαση του ΠΓ που έγινε μετά το Συνέδριο, για να συζητηθεί αυτό το πρόβλημα από όλα τα μέλη του, ως “μέτρο τιμωρίας” ζητήθηκε μόνο μια παρατήρηση εκ μέρους του κόμματος και τίποτε άλλο. Η συνεδρίαση του ΠΓ έγινε στις 16 Δεκεμβρίου του ’81. Ο Σέχου μίλησε και παραδέχθηκε ότι η στάση που κράτησε απέναντι στις πράξεις του γιου του ήταν σε αντίθεση με τους κανόνες του κόμματος και προσπάθησε να εξηγήσει αυτή του τη στάση προφασιζόμενος την έλλειψη πληροφοριών για την οικογένεια με την οποία θα συνδεόταν ο γιος του, καθώς και τα συναισθήματα για το γιο του. Φυσικά αυτή η “αυτοκριτική” δεν ικανοποίησε τα μέλη του ΠΓ και το είπαν στις δικές τους τοποθετήσεις. Ταυτόχρονα, έχοντας υπόψη ότι ένα από τα ελαττώματα του χαρακτήρα του Σέχου ήταν η ασυνέπεια στη συμπεριφορά προς τους συντρόφους και τα στελέχη του κόμματος, ότι πολλές φορές πρόσβαλε με την αλαζονεία του τους άλλους, τα στελέχη, στην κριτική που του άσκησαν έθιξαν και αυτή την πλευρά της προσωπικότητάς του. Η κριτική αυτή είχε την αξία της και γι’ αυτό αρκούσε ως τιμωρία μια παρατήρηση από το Κόμμα. Η συνεδρίαση του ΠΓ κράτησε πολλή ώρα. Επειδή στο τέλος έπρεπε να μιλήσει ξανά ο Σέχου για να απαντήσει στις κατηγορίες και την κριτική, καθώς έπρεπε να μιλήσει και ο Χότζα για να πει και αυτός τη γνώμη του, ο Ενβέρ πρότεινε να συνεχιστεί η συζήτηση την επομένη ημέρα. Όταν βγήκαμε, έφυγα μαζί με τον Χότζα, τον οποίο συνόδευσα μέχρι το σπίτι του. Περπατώντας μου είπε, “αύριο να ακούσουμε τι θα πει ο Μεχμέτ. Θα μιλήσω κι εγώ και να κλείσουμε αυτή την υπόθεση. Κι εγώ συμφωνώ με όσα πρότειναν οι σύντροφοι, να γίνει μια παρατήρηση από το κόμμα”».
Παρατηρώντας τα λεγόμενα του Αλία, αρχικά, δεν αντιλαμβάνεσαι αν αναφέρεται σ’ ένα πολιτικό περιστατικό ή αν αναβιώνουν σκηνικά από την “Μανίνα”, την “Σούπερ Κατερίνα” και τις μελό ταινίες του εγχώριου ασπρόμαυρου κινηματογράφου με τον Νίκο Ξανθόπουλο και την Μάρθα Βούρτση. Το όλο “πρόβλημα” με τον Σέχου είχε να κάνει τελικά με την γυναίκα την οποία επέλεξε ο γιος του πιο στενού συνεργάτη του Χότζα! Μια πραγματικά γελοία δικαιολόγηση, η οποία γίνεται ακόμη πιο γελοία όχι μόνο από τον τρόπο που αντιμετώπισε “το κόμμα” την… αταξία του Σέχου, αλλά και από το γεγονός ότι το συγκεκριμένο περιστατικό ήταν αυτό το οποίο, υποτίθεται, οδήγησε τον Σέχου στην αυτοκτονία. Αλλά και το “Κόμμα”, το οποίο για “ψύλλου πήδημα” έστειλε στις φυλακές, τις εξορίες και τα εκτελεστικά αποσπάσματα τους αντιφρονούντες, έκρινε “πολύ αυστηρά” τον Σέχου: και Πρωθυπουργός παρέμεινε και στο Πολιτικό Γραφείο εξακολουθούσε να συμμετέχει και την “πλήρωσ唨με μια απλή παρατήρηση. Όσοι είχαν έστω και γνωστούς που συμμετείχαν στο Μπάλι Κομπετάρ (το “Εθνικό Μέτωπο” της Αλβανίας, όπως ονομαζόντουσαν οι αντικομμουνιστές παρτιζάνοι στην Αλβανία) είχαν βαριές τιμωρίες στο πλαίσιο της σταλινικής λογικής της συλλογικής ευθύνης, αλλά ο Σέχου “τιμωρήθηκε” με… επίπληξη. Το πώς, όμως, έφτασε επισήμως να θεωρηθεί ως “προδότης” και “εχθρός” της “Σοσιαλιστικής Αλβανίας” θα το δούμε σε επόμενη αναφορά μας. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
Γιώργος Μάστορας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/ena-brwmiko-eswkommounistiko-jekatharisma-2#ixzz4BeGP0wPg