«Όταν μαζευτήκαμε στο δωμάτιο στον Οίκο μας, οι πέντε μας μαζί με δέκα πρωτοετείς και δευτεροετείς φοιτητές, και όταν θελήσαμε να γράψουμε μερικά γράμματα προς τον κύριο Χριστάτσε Σολομόν και σε άλλους, μόνο τότε συνειδητοποιήσαμε πόσο φτωχοί ήμασταν, γιατί όλων μαζί μας έλειπαν ακόμη και τα χρήματα για τους φακέλους και τα γραμματόσημα.
Μέχρι τότε, όποτε μας έλειπαν χρήματα, πηγαίναμε στους μεγαλύτερους βετεράνους και τους ζητούσαμε. Αλλά τώρα δεν είχαμε κανέναν για να στραφούμε. Να ξεκινήσουμε έναν πολιτικό οργανισμό τελείως αδέκαροι! Ήταν ταυτοχρόνως ένα δύσκολο και τολμηρό πράγμα για να κάνουμε. Σε αυτόν τον αιώνα που η ύλη είναι παντοδύναμη, που κανείς δεν ξεκινάει οτιδήποτε ασχέτως του πόσο μικρό είναι, χωρίς να ρωτήσει τον εαυτό του «πόσα λεφτά έχω;». Ο Θεός ήθελε να αποδείξει, πως στην λεγεωναρική νίκη η ύλη δεν έπαιζε κανένα ρόλο.
Μέσω της τολμηρής χειρονομίας μας, στρέψαμε τις πλάτες μας σε μία νοοτροπία που κυριαρχούσε στα πάντα. Σκοτώσαμε μέσα μας έναν κόσμο, ώστε να υψώσουμε έναν άλλο, ψηλά ως τον ουρανό. Η απόλυτη εξουσία της ύλης ανατράπηκε, έτσι ώστε να αντικατασταθεί από την αρχή του πνεύματος, των ηθικών αξιών.
Δεν αρνούμασταν και δεν θα αρνηθούμε ποτέ την ύπαρξη, την λειτουργία και την αναγκαιότητα της ύλης στον κόσμο, αλλά αρνηθήκαμε και θα αρνούμαστε για πάντα το δικαίωμα της απόλυτης κυριαρχίας της. Με άλλα λόγια, δίναμε ένα χτύπημα σε μία νοοτροπία, η οποία έθετε τον χρυσό μόσχο στο επίκεντρο και ως τον κύριο σκοπό της ζωής. Συνειδητοποιούσαμε, πως αν επρόκειτο να βαδίσουμε αυτόν τον δρόμο της αντεστραμμένης σχέσεως αξιών μεταξύ πνεύματος και ύλης, θα είχαμε εξαντλήσει εντός μας κάθε κουράγιο, δύναμη, πίστη και ελπίδες.
Κατά την διάρκεια εκείνου του πρώτου ξεκινήματος βρήκαμε την μόνη ηθική δύναμη, μόνο στην ακλόνητη πίστη, πως θέτοντας τους εαυτούς μας στην αρχική αρμονία της ζωής, την υποταγή της ύλης στο πνεύμα, θα μπορούσαμε να υποτάξουμε τις αντιξοότητες και να είμαστε νικηφόροι επί των σατανικών δυνάμεων που συνασπίζονταν με σκοπό να μας καταστρέψουν».
Απόσπασμα από το βιβλίο του
«Για τους Λεγεωνάριους μου» (1936)
Υ.Γ. Εντός των ημερών θα διατίθεται το βιβλίο «Για τους Λεγεωνάριους μου» του Κορνήλιου Ζέλεα Κοντρεάνου από το ΧΑ Κατάστημα (www.xakatastima.gr)
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/kornhlios-zelea-kontreanou-h-upotagh-ths-ulhs-sto-pneuma#ixzz4CfyoYa00