Το βρώμικο παρασκήνιο του ξεπουλήματος της θέλησης της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού στο περσινό δημοψήφισμα έχει πολλές προεκτάσεις, οι οποίες μάλιστα βγαίνουν στο προσκήνιο από φυλλάδες κάτι παραπάνω από φίλα προσκείμενες στον ΣΥΡΙΖΑ και την σημερινή κυβέρνηση.
Το «ορφανό» του «Ιού» (αλήθεια, θα μάθουμε ποτέ τους πραγματικούς λόγους της διακοπής της αντεθνικά ρυπαρής αυτής στήλης;) Τάσος Κωστόπουλος, σε πλήρη αναντιστοιχία με τους άλλους τρεις φορείς του εθνομηδενιστικού «Ιού» (Δημήτρης Ψαρράς, Άντα Ψαρρά, Δημήτρης Τρίμης), οι οποίο ξεπερνούν, ακόμη και σήμερα, σε φιλοσυριζαίικη προπαγάνδα και τους ίδιους τους συριζαίους, «καρφώνει» την στάση όχι μόνον του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και του υπόλοιπου «συνταγματικού τόξου» για την συμπεριφορά τους απέναντι στα μνημόνια από το 2012 μέχρι σήμερα.
Συγκεκριμένα, σε κείμενό του στην φυλλάδα της «Εφημερίδας Των Συντακτών» με τίτλο «Τα Ιουλιανά του 2015» γράφει, μεταξύ άλλων, τα εξής:
«Διαφορετικής τάξης ζήτημα αποτελούν τα πρακτικά του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών της 6ηςΙουλίου. Όσες εικασίες κι αν κάνει κανείς, όσες διαρροές κι αν προκύψουν, είναι προφανές πως η οριστική αποτίμηση των μετέπειτα εξελίξεων προϋποθέτει τη δημοσιοποίησή τους. Ένα χρόνο μετά τα γεγονότα, και με δεδομένη την έκτοτε ριζική αλλαγή των πραγματικών συνθηκών, απ’ αυτή τη δημοσιοποίηση δεν πρόκειται να κινδυνεύσει κανένα κρατικό μυστικό, παρά μόνο η υστεροφημία κάποιων απ’ όσους πήραν μέρος στην ιστορική αυτή σύσκεψη. Η δημοσιοποίηση των πρακτικών της πρέπει ως εκ τούτου ν’ αποτελέσει άμεσο δημοκρατικό αίτημα, ως αναγκαία συνθήκη για την άσκηση της λαϊκής κυριαρχίας.
Υπάρχει άλλωστε το προηγούμενο των αντίστοιχων πρακτικών του 2012 που δόθηκαν στη δημοσιότητα κι αποδείχτηκαν άκρως αποκαλυπτικά για μια σειρά πρόσωπα και πράγματα: από την ‘’αυτονόητη’’ συναίνεση του Αλέξη Τσίπρα στην αποπληρωμή ενός ακόμη κρατικού ομολόγου σε κάποιο κερδοσκοπικό fund, μέχρι την εξήγηση της Αλέκας Παπαρήγα στον τότε ρυθμιστή του πολιτεύματος, πως η ακραιφνώς σοσιαλιστική στοχοθεσία του ΚΚΕ διασφαλίζει ότι τα λαϊκά στρώματα δεν θα «παρασυρθούν» σε άκαιρες διεκδικήσεις για ανάκτηση του προμνημονιακού βιοτικού τους επιπέδου.»
Τι αντιλαμβανόμαστε από τα γραφόμενα του Κωστόπουλου;
α) ότι ακόμη αναμένουμε την δημοσιοποίηση των πρακτικών του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών (πλην του Αρχηγού της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ) της 6ης Ιουλίου. Μήπως η δημοσιοποίησή τους δεν γίνεται επειδή αν βγουν «στην φόρα» θα υπάρξουν κραυγαλέες φωνές διαμαρτυρίας και αγανάκτησης από τον Ελληνικό Λαό, μόλις αντιληφθεί το περιεχόμενο των συνομιλιών;
β) ότι από το 2012 ο Τσίπρας είχε συναινέσει ουσιαστικά στην μνημονιακή προσαρμογή του.
γ) ότι η Παπαρήγα και το ΚΚΕ «έκαναν πλάτες» ώστε να αποτελέσουν και αυτά εμπόδιο στις λαϊκές διεκδικήσεις «για ανάκτηση του προμνημονιακού βιοτικού τους επιπέδου».
Φαίνεται, λοιπόν, ξεκάθαρα, ακόμη και μέσα από τις διατυπώσεις και τις διαπιστώσεις του εθνομηδενιστή Κωστόπουλου, ότι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι η μόνη συνεχής και συνεπής αντιμνημονιακή πολιτική δύναμη.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/ta-praktika-tou-sumbouliou-twn-politikwn-archhgwn-ths-6hs-iouliou-2015-kai#ixzz4EDLdI6Os