Η βουλευτής Β΄ Αθηνών, Συναγωνίστρια Ελένη Ζαρούλια στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής σχετικά με το νομοσχέδιο για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, αφού κατακεραύνωσε συλλήβδην το “συνταγματικό τόξο” για την υποκρισία τους στο ζήτημα σύλληψης του γιου του Σκουρλέτη, δήλωσε επί των άρθρων:
“Σήμερα έχουμε τη συζήτηση κατ’ άρθρο του σχεδίου νόμου που εξετάζουμε με σκοπό την εναρμόνιση της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2013/30/ΕΕ στη Νομοθεσία της χώρας μας, καθώς και την τροποποίηση του ΠΔ 148/2009 (σχετικά με την «Περιβαλλοντική ευθύνη για την πρόληψη και αποκατάσταση των ζημιών στο περιβάλλον – Εναρμόνιση με την Οδηγία 2004/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 21ης Απριλίου 2004».
Προτού αναφερθώ στα άρθρα του πρώτου μέρους που αφορούν την εξόρυξη υδρογονανθράκων, θα ήθελα να επαναλάβω την πάγια θέση του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή: Άμεση ανακήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης από την χώρα μας και εθνικοποίηση όλων των ενεργειακών μας κοιτασμάτων, απόδοση των κερδών στον ελληνικό λαό, με στόχο να καταστεί η Ελλάδα στρατηγικός ενεργειακός κόμβος. Συνεπώς, έχουμε την διάθεση να χαιρετίσουμε οποιαδήποτε προσπάθεια γίνεται προς αυτή την κατεύθυνση.
Δεν είμαστε όμως διατεθειμένοι να παραβλέψουμε το εθνικό συμφέρον ούτε και να συμβάλουμε στο έργο των ενδοτικών κυβερνήσεων της χώρας που εκχωρούν εθνική κυριαρχία και ελληνικά εδάφη. Έκανα αυτή την επισήμανση, διότι στους ορισμούς που περιλαμβάνονται στο άρθρο 2 (το είπα και στην πρώτη συνεδρίαση, αλλά για εμάς έχει βαρύνουσα σημασία), ο ορισμός του όρου «υπεράκτιος» διαφέρει δραματικά από αυτόν της Οδηγίας και παραλείπεται το σημαντικότερο στοιχείο που αφορά την έννοια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), γεγονός που αποδεικνύει την πολιτική υποχώρησης που ακολουθεί και η σημερινή κυβέρνηση.
Στο άρθρο 3 αναφέρονται οι γενικές αρχές διαχείρισης κινδύνου. Σύμφωνα με αυτές οι διαχειριστές διασφαλίζουν ότι οι υπεράκτιες εργασίες εκτελούνται βάσει συστηματικής διαχείρισης κινδύνου και ότι λαμβάνονται όλα τα κατάλληλα μέτρα για την πρόληψη σοβαρών ατυχημάτων. Κι εδώ προκύπτουν τα εξής ερωτήματα:
- Ποιος ασκεί τον έλεγχο για αυτή τη διασφάλιση;
- Τι θα γίνει με εκείνους που δεν θα συμμορφωθούν προς τον Νόμο;
- Τι ρήτρες θα ενεργοποιηθούν;
- Είμαστε κυρίαρχο κράτος για να τις ενεργοποιήσουμε;
Στο άρθρο 4, αναφέρεστε σε «ρυθμίσεις προς διευκόλυνση της ανάπτυξης και χρήσης βιώσιμων χρηματοοικονομικών εργαλείων και άλλων διευθετήσεων». Θα πρέπει ο υπουργός να μας διευκρινίσει ποιες θα είναι αυτές οι ρυθμίσεις, διότι αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι τράπεζες μετά την ανακεφαλαιοποίηση από τον ελληνικό λαό, θα χρηματοδοτούν εκτός από ΜΜΕ, κόμματα κλπ., και τις εταιρείες εξόρυξης. Δηλαδή θα έχουμε νέους εθνικούς εργολάβους που θα πληρώνει ο ελληνικός λαός για να παίρνουν νέα ευνοϊκά δάνεια;
Τα άρθρα 8, 9, 18 και 36 προβλέπουν την σύσταση της Αρμόδιας Αρχής. Παράλληλα, προβλέπεται η οικονομική ενίσχυση και στελέχωση της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ) προκειμένου να αναλάβει μεταβατικά τα καθήκοντα της νέας αρχής που θα συγκροτηθεί για την ασφάλεια των υπεράκτιων γεωτρήσεων. Η εν λόγω εταιρεία είχε συσταθεί με τον Νόμο 4001/2011 με αντικείμενο την διοργάνωση διεθνών διαγωνισμών και την εκπροσώπηση των συμφερόντων του Δημοσίου έναντι των εταιρειών που αναλαμβάνουν τις έρευνες υδρογονανθράκων. Παρ’ όλα αυτά μέχρι σήμερα δεν διαθέτει την κατάλληλη στελέχωση προκειμένου να αναλάβει τον ρόλο αυτό.
Παρά το γεγονός ότι θα υπάρξει αύξηση των στελεχών της εταιρείας, πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα λειτουργήσει αποδοτικά; Και όταν θα δημιουργηθεί η νέα Αρμόδια Αρχή τότε η ΕΔΕΥ θα καταργηθεί; Και για ποιο λόγο να υπάρξει αυτή η μεταβατική περίοδος και να μην συσταθεί εξ αρχής η νέα αρχή ακόμα και στην περίπτωση που λειτουργούν λιγότερες από 6 εγκαταστάσεις υπεράκτιων εργασιών; Οι παραιτήσεις των μελών ακολουθούν η μία μετά την άλλη. Δεδομένου ότι ούτως ή άλλως αρμόδιος για την λειτουργία της είναι ο εκάστοτε υπουργός, ποιος ο λόγος μιας τέτοιας ενέργειας; Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι το κάνετε αυτό κατά την προσφιλή τακτική σας να καταργείτε παλιούς φορείς και να δημιουργείτε νέους κομματικούς φορείς που θα εξυπηρετούν αμιγώς τα δικά σας συμφέροντα και φυσικά θα υπακούουν στις άνωθεν εντολές των εταίρων. Και φυσικά δεν χρειάζεται να θυμίσουμε πως υπάρχει άλλη μια εταιρεία με την επωνυμία Δημόσια Επιχείρηση Ενεργειακών Επενδύσεων ΑΕ (ΔΕΠΕΝΕ), την οποία είχε δημιουργήσει με τροπολογία ο πρώην υπουργός ενέργειας (Παναγιώτης Λαφαζάνης), με σκοπό να εκπροσωπεί το ελληνικό κράτος σε επενδύσεις κατασκευής και διαχείρισης αγωγών φυσικού αερίου και άλλων αναπτυξιακών υποδομών.
Σχετικά με το άρθρο 27 και την συνεργασία μεταξύ κρατών μελών, κρίνεται λογική η συνεργασία με βάση την ανταλλαγή πληροφοριών και τεχνογνωσίας, δεδομένου ότι η χώρα μας δεν διαθέτει την απαραίτητη τεχνογνωσία έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων. Διαθέτουμε, όμως, Έλληνες επιστήμονες που κατέχουν αυτή την τεχνογνωσία και μπορούμε να τους αξιοποιήσουμε κατάλληλα συνδυαστικά πάντα με επιλεγμένες στρατηγικές συμμαχίες με γνώμονα την προστασία των ελληνικών υποθαλάσσιων οικοπέδων. Εδώ, μάλιστα, τίθεται και ένα ερώτημα: Γιατί να πρέπει να συνάψουμε τέτοιες συνεργασίες μόνο με κράτη μέλη της, μένοντας δεσμευμένοι στην μεγάλη Ευρωπαϊκή οικογένεια και να μην συνάψουμε με άλλες χώρες όπου το επίπεδο κατάρτισης είναι υψηλότατο, όπως για παράδειγμα η Ρωσία και το Ιράν; Αυτές οι συνεργασίες θα ήταν περισσότερο αποδοτικές βάσει της ιδιαίτερα μεγάλης εμπειρίας τους στον εν λόγω τομέα.
Για το 2ο μέρος θα αναφερθώ στο άρθρα 41, γιατί το 50 το απέσυρε πριν λίγο ο υπουργός. Το άρθρο 41 περιέχει ρυθμίσεις λατομικής νομοθεσίας. Είναι επιτακτική η ανάγκη εκσυγχρονισμού της λατομικής νομοθεσίας, αφού με αυτή τη διάταξη παρατείνεται για 5η φορά και για μία ακόμη πενταετία η προθεσμία καθορισμού λατομικών περιοχών, διαιωνίζοντας έτσι τη σημερινή χαώδη κατάσταση. Ένα ζήτημα, όμως, που θα έπρεπε να θιγεί και κατ’ επέκταση να αντιμετωπιστεί είναι η αποκατάσταση των λατομείων που έπαψαν να λειτουργούν. Υπάρχουν στην Ελλάδα χιλιάδες εγκαταλελειμμένα λατομεία, που είτε εξαντλήθηκαν είτε χρεοκόπησαν και αφέθηκαν στην τύχη τους, αποτελώντας πλέον χώρους ρύπανσης και κινδύνου.
Εις ό,τι αφορά το 3ο μέρος (άρθρα 53-59), εκεί γίνεται εκτενής αναφορά για ζητήματα των Ενεργειακών Επιθεωρητών Κτιρίων και Συστημάτων Θέρμανσης και Κλιματισμού. Το θετικό είναι ότι αυτές οι ρυθμίσεις δεν ήρθαν ως τροπολογία, όπως ακουγόταν εδώ και πολύ καιρό, οπότε μπορούμε να τις εξετάσουμε κατ’ άρθρο πιο αναλυτικά. Με το άρθρο 53 καθορίζονται τα προσόντα για την απόκτηση της ιδιότητας του ενεργειακού επιθεωρητή, τα οποία είχαν αρχικά θεσπιστεί με το Π.Δ. 100/2010. Από τότε έχει τροποποιηθεί και μεταβληθεί αρκετές φορές το θεσμικό πλαίσιο, αλλά ποτέ προς όφελος των μηχανικών ή της διαδικασίας της ενεργειακής αναβάθμισης των κτιρίων.
Με τους τραγικούς χειρισμούς της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου και των υπόλοιπων εμπλεκομένων ευτελίστηκε η διαδικασία της Επιθεώρησης και ισοπεδώθηκε η αγορά των ενεργειακών επιθεωρήσεων.
Στο άρθρο 55 καθιερώνεται ένα νέο χαράτσι, με τη μορφή παραβόλου, στην έκδοση Πιστοποιητικών Ενεργειακής Απόδοσης (ΠΕΑ), ύψους 5-10-30 ευρώ ανά ενεργειακή επιθεώρηση, ανάλογα με την κατηγορία ενεργειακής επιθεώρησης. Επιπρόσθετη φυσικά είναι η αμοιβή του Ενεργειακού Επιθεωρητή. Με αυτό, λοιπόν, το παράβολο, αφού θα καταβάλλεται ανά επιθεώρηση, η λειτουργία της αγοράς θα μεταφέρει το κόστος στον πελάτη. Την ώρα που η κυβέρνηση αυξάνει τη φορολογία των ακινήτων, τον ΕΝΦΙΑ και το σύνολο των επιβαρύνσεων στην ακίνητη περιουσία, θεσμοθετεί ένα νέο φοροεισπρακτικό μέτρο, ένα νέο χαράτσι, έστω και μικρό σε κάθε δικαιοπραξία επί δομημένου ακινήτου (καθώς το ΠΕΑ είναι υποχρεωτικό παντού σύμφωνα με τον Ν. 4342/2015).
Με το άρθρο 56 οι ενεργειακές επιθεωρήσεις απελευθερώνονται πλήρως. Όποιος έχει τα τυπικά προσόντα εγγράφεται στο Μητρώο και μπορεί να εκδίδει Πιστοποιητικό Ενεργειακής Απόδοσης. Αυτό προσπαθούσαν άλλωστε να πετύχουν το ΔΝΤ, ο ΟΑΣΑ και οι θεσμοί στη διαπραγμάτευση εδώ και 5 χρόνια. Δεδομένου, όμως, ότι δεν έχουν δικαίωμα όλοι οι μηχανικοί να μελετούν τα πάντα (λόγω διαφορετικού γνωστικού αντικειμένου), δεν θα έπρεπε να υπάρχει μια διαδικασία κατάρτισης και επιμόρφωσης προκειμένου να γίνει κάποιος ενεργειακός επιθεωρητής; Υπήρξαν περιπτώσεις κατά τις οποίες τα Πιστοποιητικά Ενεργειακής Απόδοσης και οι Εκθέσεις Επιθεώρησης ακυρώθηκαν μετά από σχετικό έλεγχο που διενεργήθηκε και επιβλήθηκε κύρωση στον Ενεργειακό επιθεωρητή και αυτοδικαίως ακυρώνονται και τα Πιστοποιητικά.
Σύμφωνα με το άρθρο 57, οι ιδιοκτήτες δεν δικαιούνται αποζημίωση, αλλά και δεν χρειάζεται να αντικαταστήσουν τα εν λόγω πιστοποιητικά. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να ισχύσει. Η αναγραφή του ΠΕΑ στο taxis ακόμα και στα πολύ μικρά διαμερίσματα είναι υποχρεωτική και πάλι με βάση τον Νόμο 4342/2015, για οποιαδήποτε πράξη αγοράς ή μίσθωσης ακινήτου. Οπότε σε αυτή την περίπτωση οι ιδιοκτήτες θα πληρώσουν διπλά για την έκδοση του πιστοποιητικού.
Συμπερασματικά, είναι αρκετές οι θετικές διατάξεις που αφορούν το πρώτο μέρος του νομοσχεδίου σχετικά με θέματα που ρυθμίζουν την ασφάλεια και την προστασία των εργαζομένων και του περιβάλλοντος κατά την υπεράκτια έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων. Είναι καλό να είμαστε προετοιμασμένοι για το μέλλον, καθώς όπως φαίνεται η εκμετάλλευση του ορυκτού μας πλούτου θα βγάλει από την δύσκολη θέση την χώρα μας.
Το κύριο σημείο είναι πως όσο οι κυβερνήσεις, τόσο της Αριστεράς όσο και της Δεξιάς, δεν κάνουν ανακήρυξη της Ελληνικής ΑΟΖ και δεν εθνικοποιούν άμεσα τα ενεργειακά μας κοιτάσματα, τότε καμία ενσωμάτωση οδηγίας δεν θα έχει βάση και δεν πρόκειται να τεθεί σε εφαρμογή.
Τέλος, νομοθετήματα που έχουν πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό κόστος δεν έχουν μακρά διάρκεια ζωής, δεν επιλύουν βασικά προβλήματα και προκαλούν την κοινωνική αντίδραση. Και τα τρία μέρη του σχεδίου νόμου περιέχουν διατάξεις που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής και βεβαίως προκαλούν ερωτηματικά”.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/elenh-zaroulia-gia-to-nomoschedio-up.-periballontos-gia-thn-ekmetalleush-tw#ixzz4EPEXzcVb