Το Σάββατο 16-07-2016 στα γραφεία της Τ.Ο. Αθηνών διεξήχθη ομιλία περί του πολιτικού αμοραλισμού καθώς και την έννοια του Αντάρτη από τους Συναγωνιστές, Θεόδωρο Βουλδή και τον Α.Σ. (σύμφωνα με τα πορίσματα επί του θέματος, του διακεκριμένου Εθνικιστή πολιτικού επιστήμονα Καρλ Σμιτ) και το πως αυτές οι δύο έννοιες αποτελούν διακριτούς πόλους στο τρέχον ηθικό γίγνεσθαι του πολιτικού και πολιτισμικού κατεστημένου της Δύσεως (αρχικά) και εν γένει του υπολοίπου κόσμου στην πορεία.
Η πρώτη ομιλία από τον πρώτο ομιλητή, Θεόδωρο Βουλδή, έθιξε το ζήτημα του πολιτικού αμοραλισμού και των επιπτώσεων στην κοινωνία και την πολιτική. Επιγραμματικά, πως δημιουργείται βάση αυτού φαυλότητα ήθους η οποία επικαλύπτεται με προσωπεία “υψηλής ηθικής”, προσωπεία τα οποία αποσκοπούν σε μια κρυφή ατζέντα πάλης ολίγων ενδιαφερόμενων η οποίοι πατούν σε μια υπαρκτή έλλειψη ήθους και πολιτικοκοινωνικής, μιας σκοπίμως καλλιεργούμενης εκ των άνω κοινωνικής μάζας, προς την διεκδίκηση σκοτεινών ιδιοτελών στοχεύσεων στα άνω, με όχημα εικονικές πολιτικοκοινωνικές στοχεύσεις στους από κάτω, που χρησιμεύουν ως το καρότο σε καταστάσεις που ίσως κάποτε απαιτήσουν και μαστίγιο ως μέσο ξεκαθαρίσματος των αντιφάσεων μιας συγκυρίας που αποπνέει υποκρισία, σήψη και πλήρη εξαχρείωση από πλευράς αρχόντων και αρχόμενων.
Σαν απάντηση προς όλη αυτήν την κατάσταση, αναδύεται η φιγούρα του αντάρτη, όπως αυτή σκιαγραφείται από τον Γερμανό στοχαστή Καρλ Σμιτ και μεταφερόμενη από τον δεύτερο Συναγωνιστή Α.Σ. Στον αντίποδα του αμοραλιστή και πλήρως κυνικού ηγέτη και του κουτοπόνηρου υπηκόου που απολαμβάνει την ποδηγέτηση και την δουλεία του, ξεπροβάλλει ο αντάρτης ως ο πλήρως συνειδητοποιημένος μαχητής και εν γένει η πεμπτουσία όλου αυτού που ακούει στην φράση “Ελεύθερος Άνθρωπος”.
Ως άτομο το οποίο κινείται στοιχειακά ως ανάγκη των “επιχειρησιακών” του δυνατοτήτων, ως άνθρωπος de facto δεμένος με την Γη (ιδωμένο ως χώρο και ως φύση) ως πεδίο δράσης, αλλά και με τον Λαό του ως τον φορέα νομιμοποίησης του και συμμάχου του στην πάλη που διεξάγει, εν αντιθέσει με τις ευχολογιακές και (βέβηλα “ηθικές”) υποκρισίες του αμοραλιστή προβάλλει ο Αντάρτης ως άνθρωπος που είναι συνάμα επέκταση της φύσεως, και συνάμα ο καλλιεργητής Υψηλού Ήθους σε ένα χαοτικό περιβάλλον όπου κάθε έννοια “ηθικών” “αναστολών” ή σκοπών κρίνεται παρωχημένη, μιας και αποτελεί έναν μαχητή που δεν δεσμεύεται αλλά και το κυριότερο, ούτε και προστατεύεται από καμία ηθικονομική ρήτρα και σύμβαση, εν αντιθέσει με έναν (επίσης μαχητή) συμβατικό στρατιώτη, μιας και ο πρώτος καλείται να προβεί εθελουσίως σε έναν κυκεώνα αγώνα που έχει ως μοναδική έκβαση ή την ολοκληρωτική νίκη είτε μια υπερήφανη ανηλεή συντριβή του.
Σε αυτό το πλαίσιο, αποπειράθηκε από την Συναγωνιστή μια σύνδεση αυτής της νοοτροπίας ως εναλλακτικής στο πλαίσιο του γνησίως πολιτικού αμοραλισμού, και στο πως ένας Χρυσαυγίτης και Χρυσαυγίτισσα θα μπορούσε να αφομοιώσει την ουσία αυτής της νοοτροπίας σε πρακτικό τρόπο ζωής καθιστάμενος έτσι από έναν απλό πολιτικό ακόλουθο μιας παράταξης ή μιας ιδεολογίας, σε ατόφιο φορέα και δημιουργό κρυστάλλινου και ατσάλινου ήθους, που θα τον καταστήσει ως ένα φάρο εντός του μικρού του κοινωνικού κύκλου, ωθώντας τον σε δράση (πχ μέσω δημιουργικών πρωτοβουλιών στην εργασία του) την οποία θα μπορούσε να ανυψώσει την κοινωνική στάθμη εν γένει αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό, ψυχικά και ηθικά καθ΄όλη την διάρκεια της διαδικασίας αυτής. Και πως συνεπακολούθως αυτές οι διαδικασίες πραγματοποιούν και καθοδηγούν κοινωνικές εξελίξεις που να ακολουθούν μια ανοδική τροχιά για κάθε κοινωνία.
Τ.Ο. Καβάλας: Δηλώσεις του γραμματέα της Χρυσής Αυγής, Δημήτρη Βογιατζή, στο ENA CHANNEL σχετικά με την μετεγκατάσταση του κέντρου κράτησης λαθρομεταναστών μέσα στην πόλη της Καβάλας.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/drasthriothtes-topikwn-athhna-kabala#ixzz4F2vhrVmI