Την 15η Αυγούστου του έτους 1940, σύμπας ο Ελληνισμός εορτάζει με την δέουσα θρησκευτική ευλάβεια την Κοίμηση της Θεοτόκου. Επίκεντρο της μεγάλης θρησκευτικής εορτής, το Νησί της Μεγαλόχαρης, η Τήνος. Πλήθος κόσμου συρρέει στο Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, την Παναγία της Τήνου. Το Εθνικό Καθεστώς της 4ης Αυγούστου συμμετέχει και τιμά τη σπουδαία ημέρα για την Χριστιανοσύνη αποστέλλοντας το ελαφρύ καταδρομικό «Έλλη», άγημα του οποίου επρόκειτο να αναλάβει την λιτανεία της ιερής εικόνας της Παναγίας.
Η Θεία Λειτουργία έχει ξεκινήσει, με χιλιάδες πιστούς κάθε ηλικίας να συνωστίζονται τόσο στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, όσο και περιμετρικά αυτού. Στο λιμάνι της νήσου ξεχωρίζει σημαιοστολισμένη και απαστράπτουσα η «Έλλη», το ελαφρύ καταδρομικό και καμάρι του Πολεμικού μας Ναυτικού. Επί του καταστρώματός της και με υψηλό εθνικό φρόνημα και εθνική υπερηφάνεια, Αξιωματικοί και ναύτες ετοιμάζονται για την αποβίβασή τους στην προκυμαία. Το Πολεμικό Ναυτικό θα βαστήξει στις πλάτες των ανδρών του, την εικόνα της Μεγαλόχαρης.
Περί ώρα 8.25 μια τρομερή έκρηξη συνταράσσει το ελαφρύ καταδρομικό. Τον αρχικό αιφνιδιασμό διαδέχονται κραυγές πανικού, τόσο επί του πολεμικού σκάφους όσο κι επί της προκυμαίας. Πυκνοί καπνοί γεμίζουν τον ουρανό, καθώς εκρήγνυνται το μηχανοστάσιο και οι δεξαμενές πετρελαίου του καταδρομικού. Ακόμη δύο εκρήξεις σημειώνονται στην προκυμαία, δίχως ευτυχώς να υπάρξουν θύματα μεταξύ των χιλιάδων επισκεπτών. Ο απολογισμός για το Πολεμικό Ναυτικό είναι βαρύς: 9 νεκροί και 24 τραυματίες βυθίζουν στο πένθος ένα ολόκληρο Έθνος. Μαζί με το πένθος όμως, αναδύεται η οργή για τους υπεύθυνους του θρασύδειλου χτυπήματος.
Ο Εθνικός Κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς, παραμένει ψύχραιμος και συντονίζει με μαεστρία τις ενέργειες των ελληνικών αρχών. Δια απορρήτου διαταγής, αναθέτει στον Αρχηγό του Στόλου Υποναύαρχο Ε. Καββαδία την αναζήτηση των υπευθύνων του τορπιλισμού. Οι αρχικές υποψίες για δράση ιταλικού υποβρυχίου επιβεβαιώνονται από το πόρισμα των ερευνών, το οποίο παραδίδεται στον Ιωάννη Μεταξά στις 21 Αυγούστου. Ο Εθνικός Κυβερνήτης όμως, με γνώμονα πάντοτε το εθνικό συμφέρον, διατάζει να μην δημοσιοποιηθεί. Προετοιμάζεται πυρετωδώς για το αναπόφευκτο και αναμένει την επόμενη κίνηση των Ιταλών.
Το αποτέλεσμα της έρευνας του Υποναύαρχου Καββαδία δημοσιοποιείται στις 30 Οκτωβρίου, μετά την εξαπόλυση της ιταλικής επίθεσης εναντίον της Ελλάδος. Τα υπολείμματα των τορπιλών είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας της ιταλικής ενοχής. Οι τρεις τορπίλες είχαν εξαπολυθεί από το υποβρύχιο του ιταλικού πολεμικού ναυτικού «Delfino», κατόπιν διαταγής του Ιταλού διοικητή της Δωδεκανήσου Ντε Βέκι.
Ο Ελληνικός Λαός έλαβε εκδίκηση για τους 9 ηρωικούς Νεκρούς του καταδρομικού «Έλλη», από τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου του 1940. Ο Ελληνικός Στρατός υπό την εμπνευσμένη ηγεσία του Εθνικού Κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά, υπήρξε ο αμείλικτος τιμωρός μιας δειλής πράξης εκ μέρους ενός ανέντιμου εχθρού.
Η Ιταλία, αναγνωρίζοντας εμμέσως την ατιμία της άνανδρης δολοφονικής πράξεως, προχώρησε δέκα χρόνια μετά τον τορπιλισμό -στα πλαίσια των πολεμικών επανορθώσεων- στην παραχώρηση στην Ελλάδα του καταδρομικού Eugenio Di Savoia. Το πολεμικό σκάφος μετονομάστηκε σε «Έλλη» τον Ιούνιο του 1951 και υψώνοντας την Ελληνική Σημαία έγινε ο άγρυπνος φρουρός των ελληνικών θαλασσών.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/15-augoustou-1940-o-anandros-torpilismos-tou-katadromikou-ellh-sthn-thno#ixzz4HNwdGahH
