Τόσο η αποτύπωση των δημοσκοπήσεων όσο (πολύ περισσότερο) η αίσθηση που κυριαρχεί στην Κοινωνία, επιβεβαιώνει την αυξημένη τάση αποχής ενός μεγάλου μέρους συμπατριωτών μας από τις εκλογικές διαδικασίες.
Ένας μεγάλος αριθμός συμπατριωτών μας, με διαφορετικές πολιτικές καταβολές, ψήφισαν τον Ιανουάριο του 2015 τον ΣΥΡΙΖΑ, με την ελπίδα ότι επιτέλους θα έβαζε ένα τέλος στις μνημονιακές πολιτικές 5 περίπου ετών. Έκαναν υπομονή και επέδειξαν κατανόηση στις αρχικές παλινωδίες και μετακινήσεις της νέας κυβέρνησης, αγνόησαν την πορεία του απίθανου «ψώνιου» Βαρουφάκη και έδωσαν πίστωση χρόνου στον ΣΥΡΙΖΑ. Γι αυτό και σε συνθήκες ασφυκτικής πίεσης, που δημιούργησαν τα capital controls και η τρομολαγνεία των ΜΜΕ, έδωσαν το εντυπωσιακό 62% στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου.
Η ξεκάθαρη προδοσία αυτού του 62%, λίγες μόλις ημέρες αργότερα, από ένα πολύ μεγάλο μέρος του Ελληνικού Λαού θεωρήθηκε ως αιτία πολιτικής απογοήτευσης και απόσυρσης. Αρκετοί, όμως, θεώρησαν ότι η υπογραφή του Τσίπρα στο τρίτο Μνημόνιο ήταν προϊόν εκβιασμού και γι αυτό τον ξαναψήφισαν τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους, θεωρώντας ότι δεν έχουν εναλλακτική λύση με σαφές κυβερνητικό περιεχόμενο. Δεν είχαν νιώσει ακόμη στο πετσί τους τις συνέπειες (και) του τρίτου Μνημονίου.
Οι ραγδαίες εξελίξεις των γεγονότων διέψευσαν τις προσδοκίες τους, καθώς η πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ οδήγησε ολοένα και περισσότερους Έλληνες στον γκρεμό της φτωχοποίησης. Αυτό είναι που εξηγεί και τους λόγους της δημοσκοπικής (και όχι μόνον) κατάρρευσης του ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα, όμως, αυτή η καθίζηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν συνεπάγεται σε καμία περίπτωση άνοδο της ΝΔ, η οποία απλώς μένει στάσιμη στα εκλογικά ποσοστά των δύο αναμετρήσεων του 2015.
Στην πραγματικότητα, ένα πολύ μεγάλο τμήμα του Ελληνικού Λαού βρίσκεται σε κατάσταση εκλογικής αμφιταλάντευσης και αβεβαιότητας. Έχει απομακρυνθεί οριστικά από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν έχει βρει εναλλακτική πολιτική στέγη. Λόγω της έκτασης των μνημονιακών πολιτικών ο αριθμός αυτής της κατηγορίας των ψηφοφόρων αναμένεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο στο άμεσο μέλλον. Και βεβαίως η συμπεριφορά τους, όταν κάποια στιγμή θα στηθούν οι κάλπες, θα επηρεάσει αποφασιστικά το εκλογικό αποτέλεσμα.
Το εξόφθαλμο κενό πολιτικής εκπροσώπησης όλων αυτών των συμπατριωτών μας, οι οποίοι μέχρι στιγμής απέχουν συνειδητά από τις εκλογικές διαδικασίες, θα καλυφθεί μόνο όταν θεωρήσουν ότι μπορούν να καλυφθούν από κάποιον πολιτικό φορέα οι βασικές εθνικές, κοινωνικές και οικονομικές του ανάγκες, χωρίς αυτή την φορά ο συγκεκριμένος φορέας να τον προδώσει. Οι διεθνείς τοκογλύφοι και οι ευρωπαίοι εταίροι είναι ολοφάνερο ότι επιθυμούν να επιβάλλουν πολιτικές τόσο σκληρής λιτότητας, ώστε να «κινεζοποιήσουν» την εργασία και να αποδομήσουν πλήρως το κοινωνικό κράτος με όρους γαλέρας.
Το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ έχοντας το σαφές (και κυρίως γνήσιο) ηθικό πλεονέκτημα του έντιμου πολιτικού κόμματος, το οποίο άμεσα ή έμμεσα δεν έχει ανακατευθεί ποτέ με την διαχείριση της εξουσίας, τόσο στην μεταπολιτευτική περίοδο όσο και στην περίοδο των Μνημονίων, έχει ένα δύσκολο αλλά συνάμα μεγαλειώδες έργο να επιτελέσει. Να πείσει, δηλαδή, όσο το δυνατόν περισσότερους Έλληνες, οι οποίοι έχουν απογοητευθεί πλήρως από το καθεστωτικό πολιτικό σύστημα, ότι όντως η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ διαφέρει και ξεχωρίζει σε ολοκληρωτικό βαθμό από τα κόμμα των πολιτικών κομμάτων του «συνταγματικού τόξου». Και αυτό το έργο πρέπει και θα το φέρει εις πέρας, με μεγάλη επιτυχία!
Γιώργος Μάστορας
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-chrush-augh-kai-h-proseggish-twn-anapofasistwn-antimnhmoniakwn-pshfoforwn#ixzz4KLsQFu9X