Άρθρο της διευθύντριας της εφημερίδας “Εμπρός”, Ειρήνης Δημοπούλου – Παππά στην στήλη “Εγέρθητι”
Με την υπερψήφιση των νέων μέτρων για την Οικονομία τα οποία υπαγόρευσαν οι διεθνείς τοκογλύφοι στις πρόθυμες μαριονέτες των Αθηνών, έκλεισε η αυλαία και αυτής της παραστάσεως του κοινοβουλευτικού θεάτρου. Η κυβερνητική και αντιπολιτευτική υποκρισία ενισχύει την αίσθηση του λαού ότι «τίποτε δεν αλλάζει». Και πράγματι, τίποτε δεν αλλάζει όσο τα κόμματα του μνημονιακού τόξου και οι παραφυάδες τους παραμένουν διαχειριστές της εξουσίας, όσο η Ελλάδα δεν έχει κυβερνήτη αλλά εκτελεστή, με όποια έννοια και αν το διαβάσει κάποιος. Όσο στην πολιτική ζωή του τόπου δεν χωρούν η παιδεία, η πνευματική συγκρότηση, η υπηρεσία στην Πατρίδα και η ηγεσία του Λαού, όσο δεν μετρά η ικανότητα στην διακυβέρνηση της χώρας αλλά ο παράς και ο τραμπουκισμός της κοινωνίας από τα Τάγματα Εφόδου του «δημοκρατικού» διευθυντηρίου, η πολιτική ζωή, η διακυβέρνηση και συνακόλουθα η πορεία της Πατρίδος θα βαίνουν χωλαίνουσες μέχρις ότου καθηλωθούν στο νεκροκρέβατο της ιστορικής λήθης.
Ένας Πρωθυπουργός «Αμερικανάκι» που δεν ξέρει πού πέφτει η Μυτιλήνη ή η Πορτογαλία, και επιπλέον δεν έχει την ικανότητα να επιλέξει τους κατάλληλους συμβούλους για να τον βοηθήσουν, είναι ένας αστοιχείωτος φασουλής που δεν μπορεί βεβαίως να σταθεί απέναντι στα γεράκια της διεθνούς πολιτικής και δεν είναι ικανός να κυβερνήσει την χώρα. Ποιο είναι το αντίβαρο; Μια Αξιωματική Αντιπολίτευση διαμαρτυρόμενη και φωνασκούσα, αλλά εν τέλει συμπλέουσα με την κυβέρνηση, ένας θίασος από τριτοκλασάτους θεατρίνους, με πρωταγωνιστή μια καρικατούρα ηγέτη που χωρίς το οικογενειακό πελατολόγιο και την μηχανή εξόντωσης των εσωκομματικών του αντιπάλων, δεν θα μπορούσε να κάνει κουμάντο σε περίπτερο. Και όμως, υπάρχουν ακόμη πολίτες που εναποθέτουν τις ελπίδες τους στον Κούλη και την πάμπλουτη φαμίλια του, η οποία μάλιστα προσφάτως ενέκρινε για τον εαυτό της κονδύλιο του ΕΣΠΑ για την μετατροπή της πατρικής οικίας του γόνου, Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδος Κώστα Μπακογιάννη σε…«Κέντρο Σύγχρονης Δημοκρατικής Ιστορίας».
Πώς να μην στηρίζουν κάθε απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οπαδοί των ελληνοκτόνων Μνημονίων, αφού από αυτήν σιτίζουν την αδηφάγο «Σύγχρονη δημοκρατική Ιστορία» τους; Οι διοικούντες είναι φαιδροί, εγωπαθείς, αργόνοες, μικρο- και μεγαλο- απατεώνες, αλλά και ο λαός δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Έχει εθιστεί στο να τον διασκεδάζουν οι κλόουν της πολιτικής, να παρακολουθεί την εξέλιξη του μέλλοντός του ως τηλεοπτικό παιχνίδι, να θυμώνει, και να ξεφουσκώνει τον θυμό του με σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης -ένα ακόμη εργαλείο του συστήματος για να ελέγχει τους αντιφρονούντες και να εκτονώνει την λαϊκή οργή. Οι πολιτικοί της μεταπολίτευσης έχουν βάλει την μπάρα της πολιτικής τόσο χαμηλά που οτιδήποτε δεν είναι απολύτως γελοίο, περνιέται για επιτυχία, και το γκροτέσκο αναδεικνύεται στην εναλλακτική του.
Η μαζική λαϊκή κάθοδος προς την βλακεία υποδαυλίζεται από τα ψέμματα των Δελτίων Ειδήσεων στις τηλεοράσεις της διαπλεκόμενης επιχειρηματικής μαφίας, τις μικρές εύπεπτες ειδήσεις που παραδέρνουν μεταξύ διασκεδαστικής παραπλάνησης της σκέψης και προσβολής της νοημοσύνης των εχεφρόνων. Ένας φαύλος κύκλος γελοιότητας που αρμόζει στον χαβαλεδιάρικο λαουτζίκο, τον ίδιο που ανεβάζει μαζοχιστικά τις κυβερνήσεις που τον χτυπούν αλύπητα. Αυτό εξηγεί και το γιατί δεν διαμαρτύρονται και δεν επαναστατούν οι μισοί Έλληνες, κι από τους άλλους μισούς, οι μισοί απέχουν αυτάρεσκα ως ιδιώτες, και οι υπόλοιποι στοιχίζονται στην τελευταία γραμμή αντιστάσεως, τους Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής.
Θα ξυπνήσουν οι Έλληνες; Το βέβαιο είναι πως αυτό το ξύπνημα και η σύμπυξη ενός λαϊκού μετώπου γύρω από τον Λαϊκό Σύνδεσμο, είναι το μόνο που φοβάται το πολιτικό κατεστημένο. Τρία χρόνια μετά τις πολιτικές διώξεις και με τους πολιτικούς αιχμαλώτους να προχωρούν όρθιοι στον αγώνα τους σε πείσμα των διωκτών τους, ο λαός μπορεί να ελπίζει, αν αποφασίσει να μην ξεχάσει προ της κάλπης, τα ονόματα των δημίων του.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/pros-ena-laiko-ethnikistiko-metwpo#ixzz4LxROqzzi