Επανερχόμεθα, όπως είχαμε υποσχεθεί, στη συνέχεια της εισήγησης του αριστερού πρωθυπουργού Τσίπρα. Θα σχολιάσουμε θέσεις και απόψεις οι οποίες δεν επιδέχονται αμφισβήτηση καθότι εδράζονται στα λεχθέντα του ίδιου του πρωθυπουργού ενώπιον των συνέδρων και των ΜΜΕ.
Το επόμενο ερώτημα που θα ετίθετο προς συζήτηση είναι το εάν είναι δυνατόν να επιτευχθεί ανάπτυξη (εννοείται οικονομική) όταν η χώρα βρίσκεται σε πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής. Ένας οικονομολόγος έχων σώας τα φρένας και αναφερόμενος σε μία χώρα όπου οι βασικές δομές υφίστανται και λειτουργούν, θα απαντούσε ότι θα ήταν ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα. Η κυβέρνηση της αριστεράς φαίνεται ότι αμφιβάλλει τώρα για τη δυνατότητα επενδύσεων και παραγωγής πλούτου εξ’ αιτίας της δημοσιονομικής προσαρμογής. Όταν ψήφισε τα μέτρα αμφέβαλλε; Ως αντιπολίτευση δε, ήταν όλοι τους βέβαιοι ότι οποιοδήποτε μνημόνιο θα οδηγούσε τη χώρα μαθηματικά στην καταστροφή. Είναι παραπάνω από εμφανές ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν κανένα σχέδιο οικονομικής ανάκαμψης της χώρας. Ακόμη χειρότερα είναι λογικά αποπροσανατολισμένοι και ψυχολογικά ασταθείς.
Εν συνεχεία ο αριστερός πρωθυπουργός αναφέρθηκε στο κομμάτι της ριζοσπαστικής αριστεράς από το οποίο απηλλάγη πριν από τις πλέον πρόσφατες εκλογές. Χωρίς να τους κατονομάσει, τους κατηγόρησε ότι λειτουργούσαν ως κόμμα μέσα στο κόμμα, με δικές τους ξεχωριστές διαδικασίες και συντεταγμένες τοποθετήσεις σε κάθε ζήτημα. Ξέχασε όμως ότι ακόμη και μετά από την πρώτη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ο ίδιος, ο οποίος ασφαλώς γνώριζε τον τρόπο λειτουργίας της αριστερής πλατφόρμας και των υπολοίπων, επαίρετο για την πολυσυλλεκτικότητα και την πολυφωνία στον ΣΥΡΙΖΑ. Υποστήριζε σε κάθε ευκαιρία ότι αυτή η κατάσταση ήταν πλούτος για το κόμμα του. Όταν όμως ήλθε η ώρα της ευθύνης και των απτών αποτελεσμάτων που θα δικαίωναν τις αντιλήψεις της αριστεράς, ο πλούτος έγινε σαβούρα. Η πολυφωνία έπρεπε να εκλείψει ή τουλάχιστον να μειωθεί γιατί στην πράξη αποδείχθηκε αποπροσανατολιστική και καταστροφική. Εμείς θα διατυπώσουμε εδώ το δικό μας ερώτημα: Οι νεοέλληνες που υποστήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ αισθάνονται ότι έχει θιγεί η νοημοσύνη τους ή υπάρχουν ακόμη αρκετοί που δεν αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει; Η απάντηση θα δοθεί στο άμεσο μέλλον από την ίδια τη ζωή.
Στη εισήγησή του ο αριστερός πρωθυπουργός τόνισε ότι η αριστερά δεν πρέπει να χρεωθεί την έξοδο της χώρας από την Ευρώπη. Πολύ παράξενη θέση η οποία δεν σχολιάστηκε από κανέναν. Δηλαδή πιθανή έξοδος από την Ευρώπη θα ήταν καταστροφή. Υποτίθεται ότι η αριστερά ενδιαφέρεται για το συμφέρον του λαού της χώρας. Εάν αυτό επιτάσσει την έξοδό μας από την Ευρώπη γιατί να μην συμβεί; Γιατί πρέπει να υποχρεωθεί ο Ελληνικός λαός να ζήσει στην υπάρχουσα Ευρωπαϊκή Ένωση; Πως είναι βέβαιος ο Τσίπρας ότι εκεί είναι το μέλλον του Ελληνικού λαού; Και μάλιστα όταν ο ίδιος υποστηρίζει ότι η Ευρώπη αντιμετωπίζει ένα μεγάλο πρόβλημα, την άνοδο της άκρας δεξιάς (εννοεί την άνοδο των εθνικιστικών κινημάτων). Όταν λέει ότι η Ευρώπη κινείται σε λάθος δρόμο; Σε αυτές τις αντιφάσεις και τα λογικά αδιέξοδα παγιδεύεται πάντοτε αυτός που υποστηρίζει το λάθος και λέει ψέματα. Η Ευρώπη είναι a priori καλή, αλλά μία αόρατη δύναμη γιγαντώνει τα εθνικιστικά κινήματα. Δεν είναι το σκοτεινό διευθυντήριο που με πλοκάμια την αριστερά, τους αριστεριστές, τα διάφορα παρατηρητήρια και τις ΜΚΟ αποπειράται να αλλάξει εθνολογικά και πολιτισμικά τη γηραιά ήπειρο. Δεν αντιδρά γι’ αυτό το Ευρωπαϊκό Αίμα. Όχι. Είναι μία αόρατη δύναμη που αυξάνει τον κίνδυνο. Εάν παραδεχθεί την αλήθεια αυτοκαταργείται. Αλλά και έξω από την Ευρώπη είναι άσχημα. Γιατί τότε το Ελληνικό έθνος θα κληθεί να επιβιώσει με τις δικές του δυνάμεις. Τότε τα φιλελεύθερα και τα μαρξιστικά παραμύθια θα σκορπίσουν ενώπιον της επιβίωσης του έθνους. Καλύτερα λοιπόν μέσα στην Ευρώπη υπό την προστασία του διεθνιστικού διευθυντηρίου. Τα ίδια ακριβώς που υποστηρίζουν και οι φιλελεύθεροι.
Ολοκληρώνουμε το παρόν με ένα αξίωμα: Αυτός που υποστηρίζει την αλήθεια όχι μόνο δεν αλλάζει τις ιδέες και τη βασική του κατεύθυνση, αλλά έχει τη δυνατότητα να εξηγεί όλα τα γεγονότα με λογικά επιχειρήματα τα οποία «κουμπώνουν» και μεταξύ τους. Οι υπόλοιποι στηρίζονται σε ανερμάτιστες ατάκες, αερολογίες, φθηνή φιλοσοφία και μεταφυσικές ανεξήγητες δυνάμεις για να εξηγήσουν τις θεωρητικές τους αντιφάσεις με την πραγματικότητα.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΥΔΟΥΝΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/deutero-sunedrio-suriza-h-epitomh-ths-politikhs-apaths-kai-ths-alazoneias-m#ixzz4NESTPGMp