Ενημερωτική δράση πραγματοποίησε η Τοπική Οργάνωση Κορίνθου την Κυριακή 23/10 στις περιοχές των Αγίων Θεοδώρων, Καλαμακίου και Ισθμίας.
Διανεμήθηκε έντυπο υλικό με τις θέσεις του Κινήματος για τα μείζονα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα και η ανταπόκριση του κόσμου ήταν ιδιαίτερα ένθερμη, αφού οι ίδιοι οι κάτοικοι ζητούσαν να παραλάβουν τα ενημερωτικά φυλλάδια της Χρυσής Αυγής και να συνομιλήσουν με τους συναγωνιστές της Τ.Ο. Κορίνθου, εκφράζοντας μια ταυτόχρονη αγανάκτηση και απέχθεια προς τα πολιτικά κόμματα του συνταγματικού τόξου που έφεραν την Πατρίδα μας σε αυτό το επαίσχυντο σημείο. Την ίδια ώρα που τα λαμόγια του πολιτικού συστήματος κρύβονται για να μην συναντήσουν την κατακραυγή του κόσμου, οι αγωνιστές της Χρυσής Αυγής μάχονται στα πεζοδρόμια και τις πλατείες με σκοπό την αφύπνιση ψυχών και συνειδήσεων.
Την Κυριακή 23/10 η Τ.Ο. Σπάρτης τίμησε για μια ακόμα χρόνια τον Γιατρό, φιλικό και αγωνιστή του 1821 Παναγιώτη Γιατράκο. (Άρνα Λακωνίας, 1790 ή 1791 – Αθήνα, 1851). Υπήρξε ηγετική μορφή της Επανάστασης και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στα στρατιωτικά και πολιτικά γεγονότα, τόσο κατά τη διάρκεια του Αγώνα, όσο και κατά την πρώτη περίοδο του νέου ελληνικού κράτους.
Mυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από το Γρηγόριο Δικαίο – Παπαφλέσσα και σπούδασε (δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς) στην Πάντοβα ιατρική, την οποία ασκούσαν εμπειρικά και άλλα μέλη της οικογένειάς του (στο «αφιερωτικό» της μύησής του στη Φιλική Εταιρεία αναφέρεται ήδη ως «Σπαρτιάτης χειρουργός»). Αργότερα, εγκαταστάθηκε στη Ζάκυνθο και κατατάχτηκε σε αγγλικό στρατιωτικό σώμα. Λίγο πριν από την έναρξη του Αγώνα ίδρυσε στη Σπάρτη «Σχολείον Ιατροχειρουργικής» και εκπαίδευσε στην ιατρική και την επείγουσα χειρουργική όχι μόνο τους αδερφούς του αλλά και πολλούς άλλους που αργότερα πρόσφεραν πολυτιμότατες υπηρεσίες στην Επανάσταση.
Μαρτυρείται ότι ο Γιατράκος εφάρμοζε αντισηπτική και ασηπτική μέθοδο με αλκοόλ (ρακί) σε μια εποχή κατά την οποία η αντισηψία ήταν άγνωστη και ότι αντιμετώπιζε με μεγάλη αυτοπεποίθηση και επιτυχία βαρύτατες χειρουργικές περιπτώσεις. Αμέσως μετά την έναρξη του Αγώνα ο Γιατράκος πήγε από το Μυστρά, όπου τότε βρισκόταν, με ενόπλους στο πρώτο στρατόπεδο της Πελοποννήσου, που ιδρύθηκε στα Βέρβαινα της Κυνουρίας, και στις 8 Απριλίου 1821 με τους Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Έλους Άνθιμο, Βρεσθένης Θεοδώρητο και άλλους, απευθύνθηκε στους Υδραίους ζητώντας από αυτούς ενεργότερη συμμετοχή στην Επανάσταση.
Πήρε μέρος στην πολιορκία της Τριπολιτσάς επικεφαλής στρατιωτικού σώματος Αρκάδων και Μανιατών, καθώς και στις διαπραγματεύσεις με τους Τούρκους για την παράδοση της πόλης. Υπήρξε επίσης μεταξύ των πολιορκητών του Ναυπλίου και του Ακροκορίνθου και συνυπέγραψε με άλλους οπλαρχηγούς τη συμφωνία παράδοσης από τον Κιαμίλ μπέη του σημαντικού αυτού κάστρου. Την άνοιξη του 1822 ο Γιατράκος διακρίθηκε στις επιχειρήσεις της Ηπείρου, όπου εκστράτευσε με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, καθώς και στην αντιμετώπιση της εκστρατείας του Δράμαλη στην Πελοπόννησο το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου.
Κατά την εισβολή του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο έσπευσε στο Νεόκαστρο, όπου πολέμησε επικεφαλής 700 ανδρών, και κατά την παράδοση του φρουρίου στον Αιγύπτιο στρατάρχη (11 Μαΐου 1825) κρατήθηκε με το Γεώργιο Μαυρομιχάληως όμηρος, για να εκβιαστούν οι Έλληνες να απελευθερώσουν δυο Τούρκους πασάδες που είχαν συλληφθεί κατά την κατάληψη του Ναυπλίου (30 Νοεμβ. 1822). Απελευθερώθηκε τέσσερις μήνες αργότερα, συνέχισε τον αγώνα εναντίον του Ιμπραήμ και δεν έπαψε να προσφέρει τις υπηρεσίες του ως το τέλος του Αγώνα.
Ένα κουκί λιβάνι για τον ξεχασμένο από τις τοπικές αρχές της Λακωνίας Π. Γιατράκο από τους συναγωνιστές και συναγωνίστριες της τοπικής οργάνωσης Σπάρτης καθώς και στεφάνι εκ μέρους του Αρχηγού του Λαϊκού Συνδέσμου κατέθεσε ο γραμματέας της τοπικής Σπάρτης Κατράκης Χρήστος. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε ως είθισται, με άπαντες σε στάσης προσοχής να ψάλλουν τον Εθνικό Ύμνο και τον Ύμνο του Κινήματος.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/drasthriothtes-topikwn563#ixzz4O5DsQWvL
You must be logged in to post a comment.