Στην φυλλάδα «Έθνος» του Μπόμπολα δημοσιεύθηκε άρθρο του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Κ. Χρυσόγονου με τον καθόλου πρωτότυπο τίτλο «Η αντιμετώπιση του φασισμού». Στην διατύπωση του Χρυσογόνου συμπεριλαμβάνονται απίστευτα «μαργαριτάρια», τα οποία όταν εκτοξεύονται από έναν άνθρωπο με θεσμική ιδιότητα οδηγούν σε επικίνδυνες ατραπούς.
Γράφει χαρακτηριστικά ο Χρυσόγονος: «Η “κινηματική” ιδιαιτερότητα του φασισμού, δηλαδή η εμφάνισή του κατ’ αρχάς στην κοινωνία και η εντεύθεν μετάστασή του στο κράτος (η κατάληψη της εξουσίας), συνδέεται άρρηκτα με τον εγκληματικό του χαρακτήρα. Τα φασιστικά κόμματα δεν αντιμετωπίζουν τη (ανθρωποκτόνο) βία ως ένα απλό μέσο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ευκαιριακά για την επίτευξη πολιτικών στόχων, αλλά την εξιδανικεύουν ως ανώτερη μορφή ανθρώπινης δραστηριότητας, η οποία διακρίνει τους ισχυρούς «ευγενείς» (και μάλιστα όχι μόνο άτομα, αλλά και λαούς) από τους ασθενείς «εκφυλισμένους» και περαιτέρω επιδίδονται συστηματικά στη χρήση βίας, όχι μόνο με πολιτικά αλλά και με φυλετικά ή άλλα κριτήρια. Συνεπώς τα κόμματα αυτά έχουν διφυή υπόσταση, ως συλλογικοί πολιτικοί φορείς αλλά και ως μαζικές εγκληματικές οργανώσεις ταυτόχρονα».
Εάν αντικαταστήσουμε στο κείμενο την λέξη φασισμός και τα παράγωγά του με την λέξη κομμουνισμός και τα αντίστοιχα παράγωγά του, καθώς και τα «φυλετικά» κριτήρια με ταξικά, θα είχαμε μία τέλεια περιγραφή των κομμουνιστικών καθεστώτων και των ανάλογων κομμάτων, τα οποία αιματοκύλισαν τους λαούς τους με την θεωρία του «ταξικού πολέμου». Θα λέγαμε ότι η όλη οπτική ματιά του Χρυσόγονου περιορίζεται στα συνηθισμένα πλαίσια ανάλυσης ενός ιδεολογικού και πολιτικού φαινομένου, το οποίο αδυνατούν να ερμηνεύσουν οι φιλελεύθεροι και μαρξιστές κατήγοροί του, καθώς μέσα στα όρια του «φασισμού» μπλέκουν διαφορετικές ιδεολογίες, κόμματα και καθεστώτα.
Τα πράγματα, όμως, σοβαρεύουν όταν ο Χρυσόγονος αντί για την πολιτική αντιμετώπιση αυτού που ονομάζει ως «φασισμό» σπεύδει να μιλήσει, εκ των προτέρων, για ποινική! Λέει, λοιπόν, ο Χρυσόγονος κλείνοντας το άρθρο του: «Αναγκαία και ικανή συνθήκη για την αντιμετώπιση του φασισμού, προτού αυτός προλάβει να υλοποιήσει τα εγκληματικά του σχέδια, είναι επομένως η έγκαιρη και αποφασιστική αντίδραση των οργάνων του συνταγματικού κράτους, με βάση τους κανόνες της έννομης τάξης και ιδίως του ποινικού δικαίου. Εφόσον τα κρατικά όργανα επιτελούν τα καθήκοντά τους σύμφωνα με τον νόμο, η συρρίκνωση του καρκινώματος είναι θέμα χρόνου».
Η γενίκευση του όρου «φασισμός», η μη επεξήγηση του περιεχομένου των «εγκληματικών σχεδίων», τα σαφή υπονοούμενα που βρίσκονται για την «αποφασιστική αντίδραση» με ποινικούς όρους των οργάνων του κράτους, οδηγούν στις εφιαλτικές μνήμες της πολιτικής σκευωρίας που έστησε η κυβέρνηση Σαμαρά σε βάρος του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος τον Σεπτέμβριο του 2013. Η αδυναμία της να αντιμετωπίσει με ξεκάθαρα ιδεολογικά κριτήρια και πολιτικούς όρους την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ φαίνεται ότι βρίσκει ως συνεχιστή τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος «ελαφρά τη καρδία» επιθυμεί να ποινικοποιηθεί χωρίς καμία επεξήγηση και με σαφή υπονοούμενα ο Έντιμος και Νόμιμος πολιτικός αγώνας της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.
Εάν, λοιπόν, «φασισμός» είναι η παρεμπόδιση της ελεύθερης έκφρασης, της διακίνησης των ιδεών και της ανταλλαγής απόψεων, τότε ο Χρυσόγονος και οι συνοδοιπόροι του θα προβληματιστούν πολύ εάν καθίσουν μπροστά στον καθρέφτη και δουν τι αντανακλάται ως εικόνα…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/tremoun-thn-anodo-ths-chrushs-aughs-oi-surizaioi-kai-epizhtoun-poinikopoihs#ixzz4ONaFFoE8
