Η Φιλοπατρία είναι η πρωταρχική μορφή αγάπης και μαζί η υπέρτατη. Πρωταρχική γιατί προϋποθέτει την αγάπη στους γεννήτορες, το πρώτο σημείο αναφοράς του ανθρώπου, και υπέρτατη, γιατί εκφράζει την αγάπη στο σύνολο της πατριάς, των άπειρων γεννητόρων στο άμετρο βάθος του χρόνου, τωρινό, χθεσινό και μελλούμενο.
Αν η Πατρίδα μας βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με μια «κρίση», η κατάστασή της αυτή δεν είναι τωρινή, δεν οφείλεται αποκλειστικά στους διεθνείς τοκογλύφους, ούτε εξαλείφεται με οικονομικούς ελιγμούς. Η «κρίση» είναι αποτέλεσμα της έλλειψης αυτής της πρωταρχικής και υπέρτατης αγάπης προς την Πατρίδα, όχι προς το κράτος ούτε τη χώρα, την τυπική δηλαδή διοικητική ή γεωγραφική οντότητα, αλλά την Πατρίδα ως προσωπικό και συλλογικό βίωμα. Αυτό το βίωμα που έχει εξασθενήσει δραματικά και έχει κατ’ επανάληψη επιχειρηθεί και επιχειρείται η αντικατάστασή του με αξίες δευτερεύουσες, ξένες ή καταστροφικές για την ύπαρξη του Λαού και της Πατρίδας.
Επί δεκαετίες αλλά και σήμερα ακόμα εντονότερα, αριστεροί και δεξιοί λοιδορούν και ξορκίζουν την αγάπη για την Πατρίδα ως ένα γραφικό και μάλλον επικίνδυνο απομεινάρι του παρελθόντος. Κι όσοι ακόμη αναφέρονται περιστασιακά σε αυτήν, στοχεύουν στην μικροπολιτική εκμετάλλευση της γηράσκουσας πνεύμα τε και σώματι ομάδας νοσταλγών μιας εξιδανικευμένης μουσειακής Ελλάδας, κι ενός αρτηριοσκληρωτικού, ρητορικού παρελθόντος σοφιστείας και απραξίας. Αυτή η μουσειακή φιλοπατρία είναι ανώφελη και οδηγεί σε έναν αυτάρεσκο λήθαργο που καταστέλλει μοιρολατρικά κάθε επιθυμία για αντίσταση του ενεργού σώματος του Λαού μας.
Μα όμως τι είναι Πατρίδα, αν όχι μια ζωντανή, παλλόμενη, μαχητική πραγματικότητα; Τι είναι η Πατρίδα αν όχι η ίδια η Ζωή;
Αν σήμερα ο κόσμος των δημιουργών του Πολιτισμού, ό,τι ωραίου και ευγενούς γνώρισε αυτός ο κόσμος, βάλλεται πανταχόθεν μα μοιάζει αδύναμος να αντιδράσει, το οφείλει στο ότι έπαψε να αγαπά την Πατρίδα του, έπαψε να αγαπά και να πιστεύει στη Ζωή και το ρόλο που η Φύση του έχει αναθέσει στη σοφή της Δημιουργία. Αφέθηκε να εγκαταλείπει καθημερινά τον δημιουργό-εαυτό του υιοθετώντας μια ταυτότητα μίζερη και ενοχική που του προσδίδουν όσοι στη θέση του κόσμου της υγείας και της νιότης, θέλουν να εγκαθιδρύσουν ένα καθεστώς μίσους, ατομισμού και διχασμού.
Αντίθετα από τη ρητορική των προπαγανδιστών αυτής της νέας διακυβέρνησης, που σαν τραγούδι των Σειρήνων ωθεί τις ανθρώπινες κοινωνίες στη διάλυση και τη δυστυχία, ο κόσμος τους, ο κόσμος που με τη βία του χρήματος και του τρόμου επιβάλλουν, είναι αυτός που εξαθλιώνει τους Λαούς και τις Πατρίδες, που ξεριζώνει καραβάνια ανθρώπων από τις εστίες τους και τους μετατρέπει σε οικονομικούς μετανάστες και απάτριδες νομάδες, ο κόσμος τους είναι αυτός που περιφρονεί και καταστρέφει την ομορφιά και την ποικιλότητα του κόσμου μας μετατρέποντας τα ξεχωριστά χρώματά του σε ένα τεράστιο γκρίζο.
Αυτόν τον κόσμο εμείς οι Εθνικιστές, εμείς οι Χρυσαυγίτες, οι μαχητές, νοσταλγοί και πρόδρομοι ενός κόσμου νιότης, πάθους και δημιουργίας, δεν τον θέλουμε και δεν θα επιτρέψουμε να μας καταπιεί. Αντιμέτωποι με το μίσος δημοσιογράφων, πολιτικάντηδων και «γνωστών αγνώστων», παραδίνουμε τους προπαγανδιστές του ολέθρου και της δυστυχίας του Λαού και της Πατρίδας μας, στους Νόμους της Φυλής και της Ιστορίας. Αποφασισμένοι να ταχθούμε με την πλευρά της Ζωής, εμείς, η νιότη της Πατρίδας μας, καλούμε τους συμπατριώτες μας και όσους αισθάνονται ζωντανοί να συνταχθούν μαζί μας στη μάχη για έναν κόσμο που ξέρει να ζει, να δημιουργεί και να αγαπά.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-patrida-mas-einai-h-idia-mas-h-zwh#ixzz4OYs2xhlN
