Άρθρο της διευθύντριας της εφημερίδας “Εμπρός”, Ειρήνης Δημοπούλου – Παππά στην στήλη “Εγέρθητι”
Διπλή επέτειος Τιμής, Αγώνα και Νίκης, το ΟΧΙ των Εθνικιστών στους εισβολείς του τότε και τους εισβολείς του σήμερα. Τότε, στις 28-10-1940, οι ιταλοί ζήτησαν την διέλευση του στρατού τους από το έδαφος της Ελλάδος προκειμένου να καταλάβουν λιμένες και αεροδρόμια για τις ανάγκες ανεφοδιασμού και την προώθησή του στην Αφρική. Αυτό ήταν το επίσημο αίτημα. Ο Μεταξάς (προσθέστε τα επίθετα που χρησιμοποιούν οι Yes men για το πρόσωπό του) αρνήθηκε την «διευκόλυνση». Στην Ελλάδα της Μεταπολεμικής Συμμαχικής και Μεταπολιτευτικής «Δημοκρατίας», οι ξένοι αποκτούν αυτοδικαίως στρατιωτικές βάσεις στην Ελληνική επικράτεια, και οι «δημοκράτες» υπάλληλοί τους ο Τζέφρυ, ο Αντώνης, ο Αλέξης κι ο Κυριάκος διαγκωνίζονται για να παραδώσουν την Πατρίδα μας, σαν να είναι αντικείμενo της ιδιοκτησίας τους, στους δανειστές των χρεοκοπημένων κομμάτων τους.
Μέσα από τα συντρίμμια που αφήνουν εκείνοι, οι Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής σηκώνουν την σημαία της Αντίστασης και της Ελευθερίας και λένε το νέο ΟΧΙ. Το παρακράτος των διεφθαρμένων απαντά με σφαίρες, δολοφονώντας εν ψυχρώ δύο Χρυσαυγίτες την 1-11-2013. Οι Έλληνες Εθνικιστές δεν κάνουν πίσω. Τρία χρόνια αργότερα, λέμε πάλι ΟΧΙ στους παράνομους νόμους τους, στις ανθελληνικές αποφάσεις τους, στους Ψεύτες και τους κλέφτες του καταστροφικού μνημονιακού και αντισυνταγματικού τόξου. ΟΧΙ στους δημίους, τους υποκριτές «συμμάχους» που όταν
«Σε κάθε χιονισμένη ράχη,
σαν πολεμούσαμε μονάχοι,
όλοι λαγούς με πετραχήλια μας ετάζατε
και μεσ’ στα μάτια με λατρεία μας κοιτάζατε.
Μα ξεχαστήκαν όλα εκείνα,
η Πίνδος και η Τρεμπεσίνα,
κι ίσως μια μέρα εμάς που τόσο αίμα εχύσαμε,
να μας καθίσουν στο σκαμνί, γιατί νικήσαμε».
Τραγούδια του Αγώνα και της Δόξας του 1940 δεν αρέσουν, βεβαίως, στα γιουσουφάκια, τα όργανα της Μεγάλης Αντικατάστασης των Ευρωπαϊκών Πληθυσμών, που διευκολύνουν και χρηματοδοτούν την εισβολή των εκατομμυρίων «μεταναστών». Γι’ αυτό και, σύμφωνα με καταγγελίες εκπαιδευτικών, με εγκύκλιο που πήγε στα Σχολεία οι δάσκαλοι καλούνται να μην περιλάβουν φέτος τραγούδια της «τραγουδίστριας της νίκης», Σοφίας Βέμπο, στις σχολικές εορτές. Είναι «Ρατσιστικά» και «Εθνικιστικά» γιατί η εικόνα της Δόξας να τυλίγει «με της νίκης τα κλαδιά» τους Έλληνες πολεμιστές, τα παιδιά της Ελλάδος «που ορκιστήκαν να νικήσουνε», και η προσευχή στην « γλυκιά Παναγιά» δεν ταιριάζει με τις εθνομηδενιστικές ιδεοληψίες του Φίλη και των πολιτικών και οικονομικών προϊσταμένων του.
Γενιές διαβρωτών του εθνικού φρονήματος, από τα προπαγανδιστικά σχολεία του Περισσού, χαϊδέψουν τα αυτιά των χλιαρών Ελλήνων με τα εύηχα περί «ειρήνης και συναδέλφωσης των λαών», ενώ τέτοιες μέρες το κρατικό τους πρότυπο κατέπνιγε την αντίσταση των Ούγγρων στα σοβιετικά τανκς. Με τους Έλληνες γονείς αδιάφορους καταναλωτές, το έργο τους ευκολύνεται. Με γονείς και δασκάλους με αποφασιστικότητα και γνώση, οι απαγορεύσεις παρακάμπτονται, και τα τραγούδια της ελευθερίας θα ανθίσουν στα χείλη και τις ψυ- χές των νέων Ελλήνων.
Το σύνθημα των Εθνικιστών «Τα κόμματα διχάζουν-Η Πατρίδα ενώνει» είναι σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ. Όπως και τούτο το τραγούδι της Βέμπο από την εποχή του ξενοκίνητου σπαραγμού που επιβλήθηκε με την πτώση του Άξονα: «Τώρα που αίμα αδερφικό το χώμα ιδρώνει κι η Ελλάδα πνίγει την Ελλάδα στα βουνά, έβγα απ’ τον τάφο Θοδωρή Κολοκοτρώνη κι αδέρφια κάνε όλους τους Έλληνες ξανά». Αδέλφια ξανά! Μετά από δεκαετίες εμφύλιου μίσους, ρεμούλας και κομματοκρατίας, ήρθε η ώρα να πούμε Πρώτα η Ελλάδα! Πρώτα οι Ελληνες!
Τότε, σε κάθε βουνό και κάθε θάλασσα, θα τραγουδήσουμε πως
Των εχθρών τα φουσάτα περάσαν
σαν το Λίβα που καίει τα σπαρτά
Μα οι εχθροί μας πια τώρα σκορπίσαν
και ξανάρθε για μας λευτεριά,
για να φτιάξουμε τα όσα γκρεμίσαν
ας κοιτάξουμε τώρα μπροστά.
Νέα δύναμη το έθνος θα πάρει
σαν και πριν να βαδίσουμε εμπρός
κι ο καινούργιος στρατός με καμάρι
θα σταθεί των συνόρων φρουρός
Όλη ορθή μες στον ήλιο προβάλει
και ψηλά το κεφάλι κρατεί
μια πατρίδα πολύ πιο μεγάλη,
μια πατρίδα πολύ πιο τρανή.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/ochi-sthn-jenokratia-nai-sthn-ellada#ixzz4OYshtuPX