Με το παρόν άρθρο θα επιχειρήσουμε να καταγράψουμε τα οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά δεδομένα έτσι όπως ακριβώς αυτά διαμορφώθηκαν τα τελευταία 7 έτη των μνημονίων. Αρχικά, είναι αυταπόδεικτο το γεγονός ότι τα μνημόνια δεν ευεργέτησαν ούτε στον ελάχιστο βαθμό την οικονομία, αντιθέτως την επιδείνωσαν και αυτό γίνεται αντιληπτό από το σύνολο των πολιτών. Ως προς αυτό θεωρούμε πώς κάθε περαιτέρω εξήγηση είναι περιττή.
Συγκεκριμένα, η «αρχή του τέλους» για την οικονομική (και όχι μόνον) καταστροφή της Ελλάδος συνέβη στις 23 Απριλίου 2010 όταν ο αλήστου μνήμης George Papandreou ανακοίνωνε περιχαρής από το Καστελόριζο το δέσιμο της χώρας μας στο φονικό άρμα των μνημονίων και της οικονομικής κατοχής. Θυμίζουμε ότι υπήρχε πολύ συγκεκριμένη μεθόδευση και σκοπιμότητα για να καταλήξουμε στα μνημόνια και αυτό αποδεικνύεται από το μέγιστο έγκλημα της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας να διογκώσει και να παραποιήσει οικονομικούς δείκτες προκειμένου η έλευση του μνημονιακού καθεστώτος να παρουσιαστεί ώς «μονόδρομος» για την Πατρίδα μας. Οι ποινικές ευθύνες είναι πολύ συγκεκριμένες, αλλά αυτό δεν αφορά το παρόν άρθρο.
Το κομβικό αυτό σημείο αποτέλεσε την απαρχή μιας «νέας εποχής» για την Ελλάδα, προς την αντίθετη ωστόσο κατεύθυνση από εκείνη που υποστήριζαν οι πολιτικοί απατεώνες που εμφάνιζαν ευατόν ως σωτήρες του τόπου. Οι εξελίξεις ήταν και είναι καταιγιστικές, το κατά κεφαλήν εισόδημα συρρικνώθηκε σε τραγικό βαθμό, η ανεργία εκτοξεύθηκε στα ύψη και γενικότερα δεν προωθήθηκε καμμία απολύτως μεταρρύθμιση προς όφελος της οικονομίας μας. Το καίριο χτύπημα δόθηκε στον πρωτογενή τομέα, στην παραγωγή και το Ελληνικό Ακαθάριστο Εθνικό μας Προϊόν.
Ήταν μια κίνηση μεθοδευμένη προκειμένου η ελληνική οικονομία να καταστεί όλο και πιο αδύναμη και επομένως η (επίπλαστη) ανάγκη των ξένων να γίνει όλο και πιο απαραίτητη, όλο και πιο επιτακτική. Εν μέσω αυτής της σαρωτικής κατάστασης για την Ελλάδα, είδαμε αρκετές κυβερνήσεις να εναλλάσσονται στην εξουσία, καμμία ωστόσο δεν τήρησε στάση ενάντια στα μνημόνια. Το ακριβώς αντίθετο, ενώ εμφανίζονταν ώς αντίπαλοι των μνημονίων, εντέχνως, για να εξαπατήσουν τους πολίτες και να υφαρπάξουν την ψήφο τους, στην συνέχεια ακολουθούσαν την γνωστή πεπατημένη του οικομικού όλεθρου, των περικοπών, των αυξήσεων των φόρων και ευρύτερα μιας αντιλαϊκής και αντεθνικής πολιτικής η οποία είχε ώς αφετηρία την οικονομία και ώς τελική κατάληξη την ίδια την υπόσταση του Ελληνικού Έθνους μέσω του δούρειου ίππου της λαθρομετανάστευσης και της διαφρθοράς των ηθών μέσω των…. συμφώνων συμβίωσης.
Αλήθεια, πόσοι έχετε αναρωτηθεί αν η Ελλάδα αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε πόλεμο; Η απάντηση για εμάς είναι απλή και είναι θετική. Σύμφωνα με τον Suz Tzu, κάθε πόλεμος βασίζεται στην παραπλάνηση. Ο πιο απηνής και τρομαχτικός πόλεμος είναι ο ύπουλος πόλεμος. Αυτός που γίνεται, με διαφορετικά δεδομένα και όρους, από τους γνωστούς. Άραγε, είναι ή όχι σε πόλεμο μια κοινωνία με 8 και πλέον χιλιάδες αυτόχειρες, 500.000 νέους Έλληνες επιστήμονες μετανάστες και σχεδόν το μισό του πληθυσμό, στα όρια ή κάτω, της φτώχειας; Ουδέν σχόλιο…
Τελευταία πράξη του δράματος, η συγκυβέρνηση Σύριζα – Ανέλ που αυτοπροσδιορίζονταν ως αντιμνημονιακοί, υπόσχονταν απαλλαγή από το υπάρχων καθεστώς των μνημονίων, έγιναν πιστευτοί από τους πολίτες και εν συνεχεία με την αναρρίχηση τους στην εξουσία επεξέτειναν την πολιτική των προκατόχων τους, την οποία προεκλογικά… κατέγγελναν. Συνεπώς, γίνεται αντιληπτό και στον τελευταίο πολίτη ότι το Σύστημα διαθέτει… «δικλείδες ασφαλείας», εμφανίζει δηλαδή στο προσκήνιο πολιτικά κόμματα που στην προμετωπίδα τους διαθέτουν δίκαια αιτήματα, απορροφούν την δίκαιη λαϊκή οργή και αγανάκτηση, απηχούν στην θεωρια τις απόψεις των απλών Ελλήνων που υποφέρουν και τελικά εφαρμόζουν τα ακριβώς αντίθετα. Καθοδηγούμενοι από το ίδιο σύστημα που απομιζεί τους πολίτες. Πιστοί υπηρέτες τους.
Με μία και μόνο εξαίρεση: τους Έλληνες Εθνικιστές! Το πολιτικό εκείνο κίνημα που γεννήθηκε μέσα από τον λαό και δεν προωθήθηκε ποτέ από κανένα σύστημα. Το μόνο κόμμα που πολεμήθηκε με λύσσα από τους πάντες, άραγε για ποιό λόγο; Απλούστατα, διότι είναι το μοναδικό κόμμα που δεν ελέγχεται από κανέναν. Και όποιος δεν ελέγχεται, είναι αυτομάτως επικίνδυνος, διότι δεν υπακούει σε συμφέροντα αλλά συγκρούεται με εκείνα, προς όφελος των πολιτών και της χώρας. Απλούστατα, διότι ο μόνος καθοδηγητής της Χρυσής Αυγής είναι η φωνή του Εθνικού Καθήκοντος, της Παράδοσης και του Αίματος.
Η Χρυσή Αυγή ακολουθεί συνεπώς τον αντιμνημονιακό δρόμο και απέχει παρασάγγας από τους πολιτικούς ψευδοπροφήτες, τους υποτακτικούς της γερμανικής οικονομικής ολιγαρχίας! Όσοι ζωντανοί… ακολουθήστε!
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/fakelos-mnhmoniwn-o-oikonomikos-straggalismos-ths-ellados-to-tetarto-mnhmon#ixzz4QAMF8cH2