Μιλώντας ο Τσίπρας στο πρόσφατο υπουργικό συμβούλιο υποστήριξε ότι η δεύτερη αξιολόγηση πρέπει οπωσδήποτε να κλείσει, γιατί μετά «ξεκινά στην ώρα της, στο Eurogroup στις 5 Δεκέμβρη, η συζήτηση για τα απαραίτητα μέτρα για το χρέος» και «εντός του πρώτου τριμήνου του 2017, εντάσσονται και τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ».
Ακόμα και αν πάρουμε τοις μετρητοίς τα λόγια αυτά του Τσίπρα θα πρέπει να τεθούν απαραιτήτως δύο ερωτήματα: α) Σε τι θα ωφελήσει τον Ελληνικό Λαό η όποια ρύθμιση του χρέους και η ένταξη των Ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ; β) Ποιο είναι το αντίτιμο για την ρύθμιση του χρέους στην ποσοτική χαλάρωση;
Ξεκινώντας από το δεύτερο ερώτημα, δεν είναι δύσκολο να προβλέψουμε το αντίτιμο, το οποίο αφορά το να περάσουν άμεσα οι νέες ανατροπές στα εργασιακά και να γίνουν οι προετοιμασίες για τις νέες σφαγές στις συντάξεις, αρχής γενομένης από το 2017 (γιατί διαφορετικά δεν βγαίνει ο «λογαριασμός» του νέου αντιασφαλιστικού εκτρώματος που έχουν θεσμοθετήσει). Το γεγονός ότι ο Κατρούγκαλος παράτησε το υπουργείο Εργασίας, αφήνοντας στην καυτή καρέκλα του μια άβγαλτη αλλά φιλόδοξη γιάπισσα, είναι ασφαλέστατη ένδειξη γι αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει. Και βεβαίως, κανένα κυβερνητικό στέλεχος (από τον Τσίπρα μέχρι τους οικονομικούς υπουργούς του) δεν μπαίνει στον πειρασμό να υποσχεθεί στον Ελληνικό Λαό κάποια ελάφρυνση στο ορατό μέλλον. Αερολογούν μόνο με αόριστη αναπτυξιολογία, υποσχόμενοι έξοδο από την κρίση, με επιχειρηματολογία (έξοδος στις αγορές) η οποία θυμίζει το θλιβερό δίδυμο Σαμαρά – Στουρνάρα το 2014.
Και με την αναδιάρθρωση του χρέους τι γίνεται; Η μέχρι πρότινος φιλολογία της κυβέρνησης «όλα τα μέτρα τώρα, όπως συμφωνήσαμε» έχει πάει στο καλάθι των αχρήστων. Ο νέος κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «Ο κ. Σόιμπλε για πρώτη φορά αποδέχθηκε ότι θα πρέπει να ανοίξει ήδη η συζήτηση στις 5 του Δεκέμβρη, με θέμα τα βραχυπρόθεσμα μέτρα του ελληνικού χρέους». Αυτό, δηλαδή, που έλεγε ο Σόιμπλε από τον περασμένο Μάιο, μαζί με τον Ρέγκλινγκ, τον Ντάισελμπλουμ και τον Μοσκοβισί. Οι συριζαίοι, όμως, έλεγαν ότι πρέπει να συζητήσουν και να συμφωνήσουν και τα μεσοπρόθεσμα και τα μακροπρόθεσμα μέτρα, για να καθησυχαστούν οι επενδυτές και να σπεύσουν να επενδύσουν στην Ελλάδα.
Έτσι, λοιπόν, θα έχουμε κάποια βραχυπρόθεσμα μέτρα ενός χρέους το οποίο έχει πληρώσει πολλές φορές μέχρι τώρα ο Ελληνικός Λαός. Επομένως, οι Έλληνες θα συνεχίσουν να πληρώνουν τα ίδια υπέρογκα τοκοχρεολύσια στους διεθνείς τοκογλύφους (και λίγο μεγαλύτερα τα πρώτα χρόνια, αν τα κυμαινόμενα επιτόκια μετατραπούν σε σταθερά) και όταν έρθει η ώρα για τα μεσομακροπρόθεσμα μέτρα (επιμήκυνση των λήξεων) θα υπάρξει σκληρή δέσμευση του Ελληνικού κράτους (με ή χωρίς νέο Μνημόνιο), ότι θα εξακολουθήσει να εφαρμόζει την ίδια σκληρή δημοσιονομική λιτότητα και να διατηρεί άθικτη την «κινεζοποίηση» των εργαζομένων.
Γιατί πίσω από τα ψεύτικα λόγια αισιοδοξίας (και) αυτής της κυβέρνησης κρύβονται ακόμη μεγαλύτερα δεινά για την Πατρίδα και τον Λαό.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/etoimh-h-kubernhsh-gia-nea-sklhra-metra-kata-ths-patridas-kai-tou-laou#ixzz4QMdqgfJs
