Δεν πέρασαν παρά λίγα εικοσιτετράωρα από την ολοκλήρωση των διεργασιών του συνεδρίου του εταίρου κυβερνητικού μορφώματος του μνημονιακού συνασπισμού που κυβερνά την Ελλάδα και ο άρτι (νεο)εκλεγείς πρόεδρος των ΑΝΕΛ, Πάνος Καμμένος, ξεσπάθωσε κατά πάντων, σε μία συνέντευξη που αποτελεί μία ακόμα -ανάμεσα στις πολλές άλλες- απόδειξη της πολιτικής ρηχότητας στην οποία έχει περιπέσει με μοναδικό γνώμονα την παραμονή του στην εξουσία και τον υπουργικό θώκο.
Σχολιάζοντας, λοιπόν, τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης και την αντικατάσταση του Ν. Φίλη από το Υπουργείο Παιδείας ο Πάνος Καμμένος φρόντισε να «νομιμοποιήσει» τον πρώην κυβερνητικό εταίρο του εξαίροντας το έργο του, αγνοώντας το γεγονός ότι η «αντικειμενική» κριτική που του κάνει δεν συμβαδίζει με την οργή και την αγανάκτηση που ένωσε τη μαθητιώσα νεολαία, τον ακαδημαϊκό κόσμο, τους καθηγητές, τους απλούς γονείς και πολλούς συλλόγους και φορείς της χώρας απέναντι στο πρόσωπο του. Έργο που οδήγησε εν τέλει σε μία αδιέξοδη και αχρείαστη σύγκρουση ανάμεσα στην πολιτεία και την εκκλησία, την οποία έσπευσε και να σχολιάσει στη συνέχεια. Καταλήγοντας στην κόντρα κυβέρνησης-εκκλησίας τόνισε πως οι προσωπικές απόψεις του Φίλη δεν έπρεπε να διαταράξουν τις σχέσεις του κράτους με την Ορθοδοξία και πως αν χρειαστεί είναι έτοιμος να ρίξει την κυβέρνηση!
Είναι πολλές οι φορές που ο Πάνος Καμμένος απειλεί εκ του ασφαλούς για αποχώρηση του από τον μνημονιακό συνασπισμό αλλά το να ληφθούν σοβαρά υπόψη οι υποσχέσεις ενός Υπουργού που ξεκίνησε την σταδιοδρομία του σε αυτό το κυβερνητικό σχήμα από τον «αντιμνημονιακό» αγώνα στην γονυπετή υπογραφή όλων των αιματηρών μέτρων, είναι μάλλον περιττό.
Αυτό που αρκεί είναι να αποδομήσουμε τον λόγο του με επιχειρήματα, ξεκινώντας από τα βασικά. Αρχικά, ο Φίλης ουδέποτε εξέφρασε προσωπικές απόψεις για την εκκλησία και την Ορθοδοξία και σύμφωνα με τον ίδιο ο πρωθυπουργός ήταν πάντοτε ενήμερος για κάθε του κίνηση. Επομένως η κυβέρνηση, μαζί με τον Καμμένο ο οποίος συμμετέχει σε αυτή, όχι μόνο δεν άφησε τον Φίλη να διοικήσει ένα τόσο σοβαρό Υπουργείο με κριτήριο τους προσωπικούς του στόχους, αλλά, επιπλέον, τον ενθάρρυνε και τον στήριξε, ζητώντας την αντικατάσταση του όταν πλέον η διαμάχη του με το ιερατείο άρχισε να βλάπτει την εικόνα του κόμματος. Επίσης ο Καμμένος σε δηλώσεις του τονίζει (και μάλιστα αφήνοντας υπονοούμενα) ότι δεν έπαιξε κανένα ρόλο στην απομάκρυνση του Φίλη από το Υπουργείο Παιδείας. Πώς γίνεται δηλαδή ένας πρώην Υπουργός να στρέφεται κατά της Ορθοδοξίας και ο Καμμένος που δήθεν την υπερασπίζεται και ετοιμάζεται για την μεγάλη έξοδο να δηλώνει πλήρη ουδετερότητα γι’ αυτό το ζήτημα;
Να υπενθυμίσουμε σε αυτό το σημείο ότι ο θεομπαίχτης Καμμένος έχει «ιστορικό» στα θέματα που άπτονται των θρησκευτικών ελευθεριών εντός του κοινοβουλίου. Οι ΑΝΕΛ καταψήφισαν τον πρόσφατο νόμο για την ανέγερση τεμένους στον Βοτανικό μόνο όταν διασφαλίστηκε η απαιτούμενη πλειοψηφία και σιγουρεύτηκε η έγκριση του νομοσχεδίου από τα λοιπά κόμματα, γεγονός που αποδεικνύει πως στην πιο κατάλληλη χρονική στιγμή για αποχώρηση από την κυβέρνηση για το ζήτημα των θρησκευτικών προτίμησε την εκ του ασφαλούς επανάσταση δια της ψηφοφορίας.
Ας αφήσει λοιπόν τα παιχνίδια και τους τακτικισμούς ο κατά δήλωση του σύντροφος των συριζαίων και ας μας εξηγήσει πώς είναι δυνατόν να παριστάνει τον υπέρμαχο της Ορθοδοξίας όταν από τη μία ως «ανεξάρτητη» προσωπικότητα ανέχεται να συγκυβερνά μαζί με τουρκόψυχους μουσουλμάνους και από την άλλη ως Υπουργός Άμυνας τους δίνει και το ακαταλόγιστο να μιλούν για τουρκική μειονότητα στη Θράκη, διεκδικώντας την προσάρτηση της στην Τουρκία.
Ματθαιόπουλος Αρτέμης
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/kammenos-se-rolo-sike-antipoliteushs-apeilei-oti-tha-rijei-thn-kubernhsh-gi#ixzz4QP1hbb00