Αναρίθμητα και σε καθημερινή βάση είναι τα «κατορθώματα» των «υπηρετών της ενημέρωσης και της δημοκρατίας» των ελληνόφωνων ΜΜΕ. Αυτόκλητοι δικαστές και κριτές παντός επιστητού. Αυταρχικοί δικτατορίσκοι με a la carte τήρηση της δεοντολογίας. Απύθμενα θρασείς και επιθετικοί ενάντια σε όποιον τολμήσει να τους ασκήσει την παραμικρή κριτική. Μίσθαρνα όργανα του συστήματος, των κατοχικών κυβερνήσεων και της παγκοσμιοποίησης. Και ολετήρες κάθε εθνικού δηλαδή κάθε αληθινού στοιχείου του Ελληνισμού.
Δεν υπάρχει κανένα κακό από αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην πατρίδα μας που να μην έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στη διάπραξή του. Αυτά είναι τα ελληνόφωνα ΜΜΕ σήμερα.
Το μόνο ίσως αληθινό και ανεπιτήδευτο στο χώρο της ποικιλώνυμης σαπίλας τους, είναι η ανησυχητικών διαστάσεων επικρατούσα αγραμματοσύνη. Με το μεγαλύτερο πρόβλημα να εντοπίζεται στην απίστευτη ανεπάρκεια του δημοσιογραφικού κόσμου στη χρήση της ελληνικής γλώσσας. Όλες οι υπόλοιπες στρεβλώσεις είναι επιτηδευμένες, σκοπούμενες και προφανώς υπαγορευμένες.
Ποιος μπορεί για παράδειγμα να θεωρήσει τυχαίο το ότι στα τόσα χρόνια ενασχόλησης των ΜΜΕ επί ζητημάτων λαθρομεταναστευτικού, δεν έγινε ούτε μια σοβαρή και εμπεριστατωμένη δημοσιογραφική έρευνα για το που βρίσκουν οι παράνομοι νεήλυδες όλα αυτά τα χρήματα (3000$-5000$ το «κεφάλι») που πληρώνουν στους Τούρκους δουλεμπόρους για να περάσουν στην Ελλάδα; Ερώτημα αυτονόητα κρίσιμο, καίριο και αποκαλυπτικό της αιτίας και του σκοπού αυτού του φαινομένου.
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα νοηματοδοτεί αυτόχρημα οποιαδήποτε περαιτέρω ενέργεια και στάση στο φλέγον ζήτημα. Είναι αυτή που θα αποκαλύψει τα γενεσιουργά αίτια του προβλήματος και θα καθορίσει την ενδεδειγμένη αντιμετώπισή του.
Η μη απάντηση καθιστά έωλη κάθε συζήτηση για το μεταναστευτικό και κάθε συμπέρασμα ή ενέργεια είναι εξ’ ορισμού αυθαίρετη.
Πρόκειται δηλαδή για ζήτημα μείζονος σημασίας να ξεκαθαριστεί το αν πρόκειται για ένα «φυσικό φαινόμενο» το οποίο οφείλεται στα αυθόρμητα αντανακλαστικά και την ανεπηρέαστη επιλογή των ανθρώπων που μεταναστεύουν ή σε συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές οι οποίες σχεδιάζονται, συντονίζονται και υποστηρίζονται ποικιλοτρόπως από συγκεκριμένα κέντρα αποφάσεων, τα οποία χρησιμοποιούν τους μετανάστες ως «εργαλείο» αποβλέποντας σε συγκεκριμένα πολιτικά κέρδη.
Δυστυχώς η «ελεύθερη» δημοσιογραφία δεν επέλεξε μέχρι τώρα να διερευνήσει αυτό το ερώτημα. Αρκείται μόνο στο να μας δείχνει τα έκπληκτα και γεμάτα απορία μάτια των αθώων παιδιών που υποφέρουν τα πάνδεινα ή και πεθαίνουν ακόμη στο βασανιστικό αυτό ταξίδι, χωρίς να διευκρινίζεται όμως το αν κάποιοι εκμεταλλευόμενοι τη συναισθηματική φόρτιση που προκαλεί το θέαμα επιδιώκουν να πετύχουν στόχους παγκόσμιας κυριαρχίας.
Χωρίς να διευκρινίζεται το αν αυτοί που τους ωθούν στη μετανάστευση είναι οι ίδιοι που τους «ήπιαν κυριολεκτικά το αίμα», πρώτα με την αποικιοκρατία και στη συνέχεια με πολέμους κατακτητικούς με σκοπό τον «εκδημοκρατισμό» των χωρών τους. Οι ίδιοι που τώρα παριστάνουν τους ανθρωπιστές, επιχειρώντας δήθεν να στέρξουν τους εξαθλιωμένους μετανάστες. Αδιαφορώντας για τα βάσανα και τους θανάτους που προκαλούνται κατά τη μεταφορά. Για να μην πούμε ότι τους επιδιώκουν κιόλας αυτούς τους θανάτους για να δημιουργήσουν κλίμα συγκίνησης και κατευνασμού των αντιδράσεων στις χώρες διέλευσης και προορισμού.
Η συγκάλυψη όμως όλων αυτών των εγκλημάτων ουδόλως συνάδει με την έννοια της «ελεύθερης» και «δημοκρατικής» δημοσιογραφίας. Πρόκειται για μια δημοσιογραφία «εργαλειακή». Μια δημοσιογραφία συνένοχο και συνεργό εκείνων που εγκληματούν κατά της ανθρωπότητας.
Πάντως σε κάθε περίπτωση η φτώχεια και η δυστυχία των ανθρώπων που μεταναστεύουν, από μόνη της δεν αρκεί για να εξηγήσει το φαινόμενο. Απαιτούνται χρήματα, τα οποία οι ίδιοι δεν διαθέτουν και τα οποία προφανώς τους δίδονται μυστικά. Όμως η εξεύρεση, η διάθεση και η διακίνηση τέτοιων ποσών και μάλιστα με απόλυτη μυστικότητα, προϋποθέτει τη στενή συνεργασία πολύ ισχυρών οικονομικών παραγόντων, του διεθνούς τραπεζικού συστήματος, μυστικών και κρατικών υπηρεσιών και πλήθος ΜΚΟ.
Αν πολλαπλασιάσει κάποιος τον αριθμό των εκατομμυρίων λαθρομεταναστών που έχουν περάσει τα τελευταία είκοσι χρόνια προς την Ευρώπη (από Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία κλπ) με τα ποσά που όλοι αυτοί πλήρωσαν για τη μεταφορά τους, το ποσό που προκύπτει είναι ιλιγγιώδες. Με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς υπερβαίνει τα πενήντα δισεκατομμύρια δολάρια. Άρα είναι προφανές ότι υπάρχει κρυφή χρηματοδότηση.
Επομένως δεν πρόκειται για μια αυθόρμητη αντίδραση κάποιων κατατρεγμένων. Οι δυστυχισμένοι άνθρωποι που υφίστανται τις απίστευτες ταλαιπωρίες δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι «ανθρώπινες ασπίδες» που χρησιμοποιεί ο νεοφιλελευθερισμός για να εισβάλλει στα εθνικά κράτη και να τα καταλύσει.
Αδιαφορώντας οι νεοταξίτες για τα δεινά και τις ανθρωπιστικές καταστροφές που προκαλούν επιδιώκουν να επιβάλλουν το ιμπεριαλιστικό τους όνειρο για έλεγχο και υποταγή ολόκληρου του πλανήτη, διαλύοντας τα εθνικά κράτη επειδή αυτά αντιστέκονται στην ισοπέδωση και τον εξανδραποδισμό. Αυτό εξυπηρετεί η λαθρομετανάστευση και για αυτό και την πραγματοποιεί ο νεοφιλελευθερισμός.
Για αυτό και όλα ανεξαιρέτως τα αριστερά κόμματα έχουν την τιμητική τους στα «τηλεκατευθυνόμενα» ΜΜΕ. Με τον αντεθνικό – διεθνιστικό τους λόγο συνδράμουν τα ληρώδη μυθεύματα της Νέας Τάξης καλυπτόμενοι πίσω από τις γνωστές φανφάρες περί ανθρωπισμού. Για τις υπηρεσίες τους φυσικά αμείβονται πλουσιοπάροχα από τους «φονιάδες των λαών», που τόσο «σκληρά πολεμούν».
Για τον ίδιο λόγο έχουν επίσης την τιμητική τους στα ΜΜΕ και οι οπαδοί της «ψευδονεοβυζαντινής σχολής» (μαζί με όλους τους ανθέλληνες διεθνιστές και αναρχικούς). Πρόκειται για κάποιους «διανοούμενους» οι οποίοι υποστηρίζοντας την άποψη ότι ο ελληνισμός μπορεί να ακμάσει μόνο υπό συνθήκες πολυεθνικής αυτοκρατορίας και καταλογίζοντας στο ελληνικό έθνος-κράτος κάθε κακοδαιμονία, ουσιαστικά συνδράμουν στην κατάρρευση και την κατάλυσή του, τασσόμενοι και αυτοί ουσιαστικά υπέρ της Νέας Τάξης με την οποία υποτίθεται ότι διαφωνούν. «Παραδόξως» και αυτοί επίσης αμείβονται πλουσιοπάροχα από τη «βαρβαρική δύση» την οποία κατηγορούν ότι κατέλυσε το Βυζάντιο.
Για αυτό δαιμονοποιούνται συστηματικά από τα ΜΜΕ όσοι αγαπούν την Πατρίδα τους και αντιστέκονται στα σχέδια του ιμπεριαλιστικού νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης.
Για αυτό και επιχειρούν να προσάψουν στους Ενεργούς Πατριώτες, δηλαδή τους Εθνικιστές τη «ρετσινιά» του μισαλλόδοξου και του ρατσιστή.
Η αλήθεια φυσικά είναι ακριβώς η αντίθετη. Διότι ο Εθνικισμός είναι η μόνη στάση ζωής που εδράζεται στο σεβασμό του δικαιώματος κάθε ανθρώπου να ζει ελεύθερος καθορίζοντας ο ίδιος τα της τύχης του, ζώντας εντός των ορίων του κράτους έθνους στο οποίο ανήκει.
Ο Εθνικισμός δεν επιβουλεύεται κανέναν. Δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση κατακτητική διάθεση εναντίον άλλων εθνών και επιβολή του δικού μας έθνους δια της βίας πάνω στους άλλους. Αυτά που αποδίδουν τα ΜΜΕ στον Εθνικισμό δεν είναι τα χαρακτηριστικά του Εθνικισμού αλλά του νεοφιλελευθερισμού-ιμπεριαλισμού, της σιωνιστικής παγκοσμιοποίησης.
Ο Εθνικισμός δεν είναι ξενοφοβικός προς τις άλλες κουλτούρες και τις άλλες φυλές όπως ισχυρίζονται οι επικριτές του, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Θεωρεί ως απόλυτα φυσιολογικό και αποδεκτό η κάθε φυλή, άρα και το κάθε Έθνος, να έχει το δικό του κράτος στα εσωτερικά του οποίου κανένας δεν έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει. Να έχει τη δική του «κουλτούρα» (πνευματική καλλιέργεια) και το δικό του πολιτισμό.
Ο νεοφιλελευθερισμός και οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης είναι εκείνοι που είναι ξενοφοβικοί και δεν ανέχονται τη διαφορετικότητα. Αυτοί είναι που επιδιώκουν να επιβάλλουν ομογενοποίηση των φυλών και την επικράτηση ενός πολιτισμού, μιας γλώσσας και μιας θρησκείας (την Πανθρησκεία) σε όλο τον κόσμο.
Ένας από τους πιο σημαντικούς θεωρητικούς του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης ο Αμερικανός Robert Gilpin τονίζει χαρακτηριστικά: «Οι διαφορετικοί πολιτισμοί δημιουργούν άνιση ανάπτυξη και η άνιση ανάπτυξη δημιουργεί προβλήματα ασφάλειας μεταξύ των λαών και πολέμους».
Αυτό υποτίθεται ότι πάει να διορθώσει η παγκοσμιοποίηση. Επιδιώκει να επιβάλει έναν ομογενοποιημένο τύπο ανθρώπου που να συγκεφαλαιώνει όλες τις κουλτούρες μαζί, ώστε να μην υπάρχουν τα σύνορα και οι πολιτισμικές διαφορές που κατά την άποψη της Νέας Τάξης γεννούν τους πολέμους. Έτσι πιστεύουν ότι θα επικρατήσει η παγκόσμια ειρήνη.
Απόλυτος μύθος δηλαδή η ανοχή στο διαφορετικό από τους νεοταξίτες παγκοσμιοποιητές, Επικυρίαρχους και κατά τόπους «τσιράκια» τους. Η αλήθεια είναι ακριβώς αντίθετη. Έχουν μίσος για κάθε διαφορετικό. Είναι μια θεωρία πραγματικά μισαλλόδοξη που βασίζεται στη βίαιη επιβολή ενός και μόνο πολιτισμού παγκοσμίως και στην εξάλειψη κάθε διαφορετικότητας.
Απόδειξη της βίαιης της μισαλλόδοξης και δολοφονικής φύσης του νεοφιλελευθερισμού είναι όλοι οι πόλεμοι των τελευταίων τριάντα ετών που έγιναν για την επιβολή της παγκοσμιοποίησης: Γιουγκοσλαβία, Γεωργία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη, Συρία, Ουκρανία, «Αραβική Άνοιξη», «έγχρωμες επαναστάσεις» κλπ.
Στον αντίποδα αυτού του αίσχους, ο Εθνικισμός, θα μπορούσε να συνοψιστεί σε μια γνωστή για τους Έλληνες φράση, που λέει: «Δεν διεκδικούμε τίποτε ξένο δεν παραχωρούμε τίποτε οικείο». Χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει ότι ο Εθνικιστής παραιτείται από την αρχή των ιστορικών δικαιωμάτων και τη διεκδίκηση απελευθέρωσης των σκλαβωμένων πατρίδων. Ο Εθνικιστής δεν είναι επιθετικός και αναθεωρητικός προς τους γείτονές του, αλλά για αυτόν δεν υπάρχει χρονικό όριο απαλοιφής των ιστορικών του δικαιωμάτων από εδάφη που έχασε δια της βίας, πέραν του οποίου η βία συγχωρείται και η άδικη κατάληψη μεταβάλλεται σε νόμιμη.
Κανένας λοιπόν «ανθρωπιστής» δημοσιογράφος δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να διερευνήσει το καθοριστικής σημασίας ερώτημα της χρηματοδότησης της λαθρομετανάστευσης, το τόσο αποκαλυπτικό για τα αίτια και τους στόχους της τεράστιας αυτής μεταφοράς πληθυσμών. Αντίθετα επιδίδονται συστηματικά σε νεοπλασίες χαρακτηρίζοντας πρόθυμα ως ρατσιστές και μισάνθρωπους όλους εκείνους οι οποίοι ουδέποτε εξέφρασαν μίσος εναντίον άλλων ανθρώπων, φυλών ή εθνών. Αλλά αντίθετα σέβονται απόλυτα το δικαίωμά τους να ζουν ανεξάρτητοι εξουσιάζοντας οι ίδιοι τις ζωές τους και την τύχη των πατρίδων τους, διεκδικώντας όμως παράλληλα το δικαίωμα να εξουσιάζουν και αυτοί τη δική τους πατρίδα.
Μια καινοφανής νεοπλασία που «παίζει» πολύ τώρα τελευταία στα κανάλια των αγραμμάτων, στρεβλωτική και αυτή παραδοσιακών εννοιών των διεθνών σχέσεων και της ιστορίας, είναι ο «Εθνικισμός» του Ερντογάν. Κάποιοι άθλιοι που αυτοαποκαλούνται δημοσιογράφοι, αλλά δεν είναι τίποτε άλλο από διατεταγμένα τσιράκια ξένων μυστικών υπηρεσιών, πάνω στον υβριστικό τους οίστρο εναντίον του Εθνικισμού και στην προσπάθειά τους να τον δαιμονοποιήσουν ακόμη περισσότερο, χαρακτηρίζουν τις απειλές του Ερντογάν εναντίον της Ελλάδος ως «εθνικιστικό παραλήρημα».
Πληροφορώ λοιπόν τα μίσθαρνα όργανα των ξένων συμφερόντων ότι ο Ερντογάν είναι ισλαμιστής και σε καμμία περίπτωση Εθνικιστής, γεγονός που φαίνεται ξεκάθαρα άλλωστε στο ότι προσπαθεί να προσεταιριστεί πληθυσμούς αλλοεθνείς, προκειμένου να επιτύχει τους επεκτατικούς σκοπούς του. Όπως ακριβώς κάνουν, δηλαδή, οι τζιχαντιστές.
Για όλα αυτά όμως δεν φταίει κανένας Εθνικισμός παρά μόνον ο νεοφιλελευθερισμός και οι ισλαμιστικές τάσεις της Τουρκίας. Οι νεοφιλελεύθεροι αμερικανοσιωνιστές έφεραν τον Ερντογάν στο «τιμόνι» της Τουρκίας. Αυτοί τον στηρίζουν και τον κατευθύνουν και αυτοί υπαγορεύουν την επιθετική πολιτική της Αλβανίας σε βάρος μας. Ο νεοφιλελευθερισμός και όχι ο Εθνικισμός.
Να τι έλεγε ο πατέρας του ελληνικού εθνικισμού Ίωνας Δραγούμης για τον πολιτισμό και τα έθνη:
«Οι εθνικιστές δεν έχουν χωματική βουλημία. Στο διάβολο όλοι οι ιμπεριαλισμοί»
«Ποιος είναι ο τελικός προορισμός των εθνών; Ο πολιτισμός! Να ένα έργο άξιο για τα έθνη, έργο αληθινά ανθρώπινο. Να πως τα έθνη είναι χρήσιμα στην ανθρωπότητα. Πολιτισμούς γεννούν τα έθνη και αυτά μονάχα. Δεν φθάνει όμως να είναι ένα έθνος πολιτισμένο, πρέπει να είναι πολιτισμένο και από δικό του πολιτισμό. Οι πολιτισμοί γεννιούνται ο καθένας σε κάποια πατρίδα, σε κάποια εποχή και σε κάποιο έθνος. Έξω από αυτά δεν μπορεί να σταθεί πολιτισμός».
«Μόνο εμείς, όσοι νοιώθουμε την δική μας την πατρίδα, μπορούμε να νοιώσουμε και των άλλων τις πατρίδες. Πρώτα πρέπει να νοιώσω τον εαυτό μου καλά, έπειτα καλά το έθνος μου και έτσι φθάνω στην ανθρωπότητα. Όσοι λένε πως είναι κοσμοπολίτες και δεν περνούν από όλα αυτά τα στάδια, δεν μπορούν να νοιώσουν την ανθρωπότητα».
Ίσως τελικά δεν είναι υπερβολικό αυτό που άκουσα να λέει κάποιος. Ότι δηλαδή το πρόβλημα των ΜΜΕ σε μεγάλο βαθμό έγκειται στο ότι η δημοσιογραφία στην Ελλάδα αναπτύχθηκε σε βάρος της… κτηνοτροφίας. Και ότι η πλειοψηφία των δημοσιογράφων κατάγεται επαγγελματικά από τον συμπαθή κλάδο των τσοπάνηδων.
Δεν το έχω ψάξει, αλλά σαν πρώτη διαπίστωση μπορώ να πω ότι είναι πράγματι γεγονός πως η εκρηκτική ανάπτυξη των ΜΜΕ, ιδιαιτέρως στη δεκαετία του ’80, συμπίπτει χρονικά με την κατάρρευση της κτηνοτροφίας στην Ελλάδα. Που απορροφήθηκαν επαγγελματικά όλοι αυτοί οι κτηνοτρόφοι, οι οποίοι κάποτε έβοσκαν «βοβάλες», όπως λέει και το γνωστό τραγούδι του Μηλιώκα; Ίσως θα ήταν ένα ενδιαφέρον αντικείμενο έρευνας η κοινωνική – καταγωγική προέλευση της πλειοψηφίας των δημοσιογράφων.
Ενδεχομένως η παντελής έλλειψη ηθικών αξιών-αντιστάσεων και ανοχή στον παράνομο και αντισυνταγματικό τρόπο λειτουργίας των ΜΜΕ, να εξηγείται σε μεγάλο βαθμό από την πολύ χαμηλή κατά κεφαλήν τους καλλιέργεια. Ίσως όμως και να οφείλεται στο ότι πολύ πριν ξεπουλήσουν τον αυτοσεβασμό και την τιμή της επαγγελματικής τους δεοντολογίας έχουν συνήθως ξεπουλήσει στα παρασκήνια την ίδια την προσωπική τους τιμή και αξιοπρέπεια. Ίσως πάλι και να οφείλεται και στο ότι αυτοί οι άνθρωποι έμαθαν για πολλά χρόνια να ζουν παρασιτικά προσκολλημένοι σε ένα σάπιο και ξενόδουλο σύστημα εξουσίας.
Σε κάθε περίπτωση πάντως και αυτό το πρόβλημα θα μπορούσε να το λύσει μια Εθνική Κυβέρνηση. Οι Εθνικές Κυβερνήσεις δεν έχουν αδιέξοδα. Οι περισσότεροι από αυτούς-ές, τους εξαιρετικά εύρωστους-ες όπως μαρτυρά το παρουσιαστικό τους ανθρώπους της δημοσιογραφίας, θα μπορούσαν να βοηθηθούν να νοιώσουν ξανά τη χαρά της δημιουργίας, συνεισφέροντας τα μέγιστα στην ανάκαμψη της εθνικής οικονομίας με την επιστροφή τους στην πρωτογενή παραγωγή. «Οψόμεθα εις Φιλίππους».
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/oi-ideologikes-neoplasies-twn-mme#ixzz4RmyJnNTk