Άρθρο της διευθύντριας της εφημερίδας “Εμπρός“, Ειρήνης Δημοπούλου – Παππά στην στήλη “Εγέρθητι”
«Ένα έθνος έχει το δίκαιον πάντοτε να μετασχηματίση και να μεταλλάξη την νομοθεσίαν του. Μιας γενεάς πρόσωπα δεν ημπορούν να καθυποτάξουν εις τους νόμους των τα πρόσωπα οπού θέλουν γεννηθή κατόπι τους». – Ρήγας Φερραίος, «Νέα Πολιτική Διοίκησις», Άρθρο 28
Ο προσδιορισμός του κυριότερου εχθρού αποτελεί καίριο και καθοριστικό βήμα στην εξέλιξη μιας μάχης, πολιτικής, οικονομικής ή στρατιωτικής. Αυτονόητο; Ίσως όχι. Με την συνέργεια των κέντρων διασποράς ψευδών ειδήσεων, η κοινή γνώμη στην Πατρίδα μας και διεθνώς διασπαθίζει τις δυνάμεις της ξιφομαχώντας εναντίον των ανεμόμυλων που παρουσιάζονται ως αντίπαλα στρατόπεδα στο μανιχαϊστικό δίπολο που κάθε φορά επιλέγεται. Φευ, η πραγματικότητα απέχει μα- κράν.
Αν ως Εθνικιστές διαθέτουμε μιαν αντίληψη της αλληλένδετης υπάρξεως της δικής μας και της Ιστορίας, μπορούμε να αντιληφθούμε με την βοήθεια της παρατήρησης και της μνήμης, πότε στήνεται ένα παιχνίδι ντόμινο. Ό,τι θα συμβεί στο μέλλον βρίσκεται ήδη στο παρόν και μάλιστα είναι αρκετά εμφανές. Ο κύκλος του Παγκόσμιου Χωριού κλείνει, το ΔΝΤ θα είναι ο εκδότης του επόμενου παγκόσμιου νομίσματος, η αμερικανική αυτοκρατορία θα τελειώσει όπως τελείωσαν οι Ασσύριοι, οι Πέρσες και οι Βαβυλώνιοι.
Το αν θα επιλέξει ο πολίτης ή ο πολιτικός να το δει και να το αντιμετωπίσει ή να το δει και να το αγνοήσει είναι ζήτημα δικής του απόφασης. Αν θέλαμε να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, θα ευχαριστούσαμε περισσότερο από τους φίλους μας, τους εχθρούς μας. Περισσότερο από τους ευεργέτες μας, τους αντιπάλους μας. Όχι βεβαίως άμεσα και έμπρακτα, εκτός και ηθελημένα προσφέρει κανείς στον αντίπαλο την παρανόηση της ικανοποίησής του, αλλά νοητικά και ψυχικά.
Επί των Οικονομικών, επί παραδείγματι, πολλοί Έλληνες μακαρίζουν τον δικτάτορα Παπαδόπουλο γιατί «κοιμόνταν με τις πόρτες ανοιχτές», «πήγε το ρεύμα στα χωριά», και χάρισε τα χρέη των αγροτών. Ο ίδιος ευεργετηθείς λαός, άφησε τον ευεργέτη του να καταδικαστεί και να πεθάνει δέσμιος και επιβράβευσε αυτούς που τον φυλάκισαν, εκλέγοντάς τους κατ’επανάληψη στην εξουσία. Τι θα γινόταν άραγε εάν δεν καταριόταν ο λαός μας, με την προτροπή «καλά πληροφορημένων» θαμώνων πρεσβειών, τον Σόιμπλε, γιατί είναι «σακάτης» και έχει «ανθελληνικό μένος εναντίον της Ελλάδος» επειδή είναι «Γερμαναράς», το οποίον δεν αποκλείεται αλλά δεν αποτελεί και επαρκή εξήγηση και βεβαίως δεν προσφέρει λύση; Τι θα γινόταν εάν αντιλαμβανόμασταν πως οι «φίλοι» μας κρατούν στο τραινάκι του τρόμου του ευρώ, για να λιώσουν κάτω από τις ερπύστριες του τοκογλυφικού συστήματος της «καλής» διαβούλευσης τον λαό μας;
Οι υπάλληλοι των τοκογλυφικών συμφερόντων, οι σημερινοί δοσίλογοι των μνημονίων, έχουν επιλέξει την αμερικανική ή την γερμανική ιδιοκτησία και προπαγανδίζουν αναλόγως. Ο Σόιμπλε, για να γυρίσουμε στο παράδειγμά μας, λέει το αυτονόητο, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ταυτόχρονα, τεράστια κέρδη για τα funds: «Μπορείτε να πληρώσετε τα χρέη με τα οποία σας φορτώσαμε δανείζοντάς σας, ενώ δεν μπορούσατε να δανειστείτε;» Το πώς αυγάτισε το χρέος το γνωρίζουν τα κόμματα του κύκλου της Μεταπολίτευσης που εκχώρησαν την Ελλάδα για 99 χρόνια.
Όπως όμως λέει ο Ρήγας, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να δεσμεύσει τις επόμενες γενιές όπως δεν έχει δικαίωμα να περιφρονήσει τις προηγούμενες. Ας απαντήσουμε λοιπόν με ειλικρίνεια στο ερώτημα. Η Ελλάδα με την συνταγή ΔΝΤ και Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω είναι … ιδιωτική, δεν πρόκειται να ξεχρεώσει ούτε το 2060, όπως θρασύτατα ανακοινώνουν. Ο αντίλογος των μνημονιακών κομμάτων στον Σόιμπλε είναι πως «θα το.. παλέψουμε!». Αυτοί για τους οποίους Κύπρος και Καστελόριζο πέφτουν μακριά, αυτοί που δεν μπορούν να πείσουν τα Ελληνόπουλα που φεύγουν γιατί «η Ελλάδα δεν έχει τίποτα να τους δώσει» πως η Ελλάδα δεν χρωστά ούτε σε αυτούς ούτε στους καλοπερασάκηδες γονείς τους, καμώνονται πως θα παλέψουν για ένα κάλπικο κέρμα.
Δεν λέμε «Ευχαριστώ» ούτε στον Σόιμπλε ούτε στους τοκογλύφους. Μπορούμε όμως να βάλουμε σε τάξη την Πατρίδα μας και την ζωή μας, ώστε τα καλά και τα σφάλματά μας, η τρέλα και η σωφροσύνη μας να μας ανήκουν. Ας βάλουμε την Ελλάδα σε τάξη ούτε Γερμανική, ούτε Αμερικάνικη, πολλώ δε μάλλον Οθωμανική. Ας ξαναβάλουμε σε τάξη τις πόλεις μας, τα σχολεία μας, την οικονομία μας, την διπλωματία μας.
Για να δώσουμε νόημα στον κόπο και την εργασία του Έλληνα. Για να αποκτήσει ξανά ζωή η ευλογημένη Ελληνική επαρχία. Πράγματα απτά, στέρεα, συγκροτημένα, που θα στερήσουν από κάποιους τα ψώνια στο Ντουμπάι, και τις ονειροφαντασίες πως θα γίνουν Μιλαίδες (μπορούν άλλωστε πάντα να πάρουν το αεροπλάνο για τα Λονδίνα τους) αλλά θα προσφέρουν βαθιά ανάσα στην πραγματική οικονομία των λιόδεντρων και όχι στην πλασματική των πούρων Αβάνας.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/gia-ena-kalpiko-eurw#ixzz4SW1oTzSY