Η παράνομη εισβολή της τουρκίας (Επιχείρηση Ασπίδα του Ευφράτη – Operation Euphrates Shield) ξεκίνησε στις 24 Αυγούστου 2016 με την επίθεση προς την συνοριακή πόλη Τζαραμπλούς της Συρίας. Είναι αποδεδειγμένο γεγονός ότι δεν υπήρξε σφοδρή μάχη μεταξύ των αντικρουόμενων τμημάτων στην Τζαραμπλούς, δηλαδή του τουρκικού στρατού (παράνομοι εισβολείς) και του Free Syrian Army (λιποτάκτες και τζιχαντιστές) εναντίον του ισλαμικού κράτους (τρομοκράτες τζιχαντιστές) και των Syrian Democratic Forces (κυρίως Κούρδοι αντάρτες).Έπειτα οι τούρκοι προχώρησαν προς την χωρίς μεγάλη στρατηγική αξία πόλη της Ελ-Μπαμπ όσο αφορά την εκκαθάριση του ισλαμικού κράτους. Γιατί η εξάλειψη του ισλαμικού κράτους ήταν ο επίσημος λόγος που εισέβαλλε παράνομα η τουρκία στην Συρία.
Όμως η στρατηγική αξία της Ελ-Μπαμπ ήταν μεγάλη για τις πραγματικές προθέσεις των τούρκων, δηλαδή την αποτροπή δημιουργίας ενός ενιαίου κουρδικού διαδρόμου και την προέλαση προς το βορειοανατολικό Χαλέπι με σκοπό την ένωση με τους αντάρτες του FSA. Παράλληλα όμως η Ελ-Μπαμπ αποτελούσε πολύ σημαντικό τακτικό κόμβο και για το ισλαμικό κράτος αλλά και ιδιαίτερα για τους κούρδους του YPG με αποτέλεσμα στην ευρύτερη περιοχή της πόλεως να μαίνονται ως σήμερα σφοδρές μάχες.
Επειδή οι τούρκοι είχαν αρχικά χρησιμοποιήσει πολύ λίγες δυνάμεις τους για τον σκοπό της παράνομης εισβολής, το κύριο μέρος της επίθεσης κατά του ISIS και του YPG στην Ελ-Μπαμπ έγινε με μεταφορά μεγάλου αριθμού μαχητών του FSA από το Χαλέπι. Αυτή την ευκαιρία δεν την άφησε ανεκμετάλλευτη ο νόμιμος πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ Αλ- Άσσαντ και με την βοήθεια των Ρώσων έξυπνα πίεσε προς πλήρη ανακατάληψη ολόκληρου του Χαλεπίου.
Εδώ αξίζει να αναφέρουμε την στρατηγική της Αμερικής σε αυτή την αναμέτρηση, δηλαδή την υποστήριξη των κούρδων του YPG σε βάρος αδιακρίτως όλων των άλλων παρατάξεων. Για παράδειγμα στις 17 Σεπτεμβρίου 2016 αμερικανικά αεροσκάφη εκτέλεσαν επιδρομή κατά του Συριακού Στρατού που έδρευε στην περιοχή της Ντέιλ Ελ Ζορ, που είναι αρκετά κοντά στον κύριο κουρδικό θύλακα της πόλης Ελ-Χασάκα με αρκετά θύματα. Εκείνη την περίοδο λάμβαναν μέρος μάχες μεταξύ του YPG και του Συριακού Στρατού για τον έλεγχο της Ελ-Χασάκα και οι αμερικανοί δήλωσαν ότι η επίθεση έγινε κατά λάθος. Αλλά οι Σύριοι δε επείσθησαν από τις δικαιολογίες τους γνωρίζοντας την δυναμική υποστήριξη (στρατιωτικό υλικό, χρηματοδότηση, εκπαίδευση) των αμερικανών στους κούρδους. Και πιο πρόσφατα περίπου στις 28 Δεκεμβρίου 2016 η τουρκία παραπονέθηκε ότι η Αμερική δεν βοηθάει σε αεροπορικές επιδρομές κατά της Ελ-Μπαμπ. Βέβαια η Αμερική έκανε μια αεροπορική επιδρομή για μην δώσει περαιτέρω λαβές αλλά το κύριο τακτικό της βάρος δεν είναι στην περιοχή της Ελ-Μπαμπ.
Το απώτερο κέρδος της Αμερικής είναι η γενικότερη αναστάτωση του μόνου σύμμαχου των Ρώσων στην Μέση Ανατολή, που είναι η Συρία (φιλική κυβέρνηση από τα χρόνια του Χαφέζ Αλ-Άσσαντ, ναυτική βάση στην Ταρτούς και αεροδρόμιο με ναυτική βάση στην Λατάκεια) και όχι οι ιδιαίτερες ατζέντες των εμπλεκόμενων μερών και πόσο μάλλον των τούρκων.
Τα πράγματα δεν εξελίσσονταν όπως τα είχε σχεδιάσει ο Ερντογάν και έτσι έγινε στις 24 Νοεμβρίου 2016 η αψυχολόγητη κατάρριψη ενός ρωσικού Su-24 από ένα τουρκικό F-16. Η δικαιολογία των τούρκων ήταν ότι το αεροσκάφος ήταν αγνώστου ταυτότητος και είχε παραβιάσει τον εναέριο χώρο της τουρκίας σε βάθος 2 χιλιόμετρων και για διάρκεια 17 δευτερόλεπτων. Και γι αυτό το λόγο εκείνη την περίοδο υπήρξαν πάμπολλα αντεπιχειρήματα από τον υπουργό εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ αλλά και από όλο τον φιλικά προσκείμενο ρωσικό τύπο για τις παραβιάσεις που κάνει σε καθημερινή βάση η τουρκία στην Ελλάδα (FIR Αθηνών). Η εξωτερική πολιτική του Κοτζιά απλά δεν υπήρξε για να δράξει της ευκαιρίας.
Γλώσσα λανθάνουσα τα αληθή λέγει και στις 29 Νοεμβρίου 2016 ο Ερντογάν παραδέχεται δημοσίως ότι η εισβολή του τουρκικού στρατού στην Συρία σκοπεύει στην εκθρόνιση του Άσσαντ. Όμως μετά από μερικά τηλεφωνήματα από τη Ρωσία, επειδή εκεί υπάρχει πολύ καλή εξωτερική πολιτική, ο Ερντογάν δημοσίως ζητάει και συγνώμη για την απρεπή συμπεριφορά του.
Λαμπρή στιγμή για τον Άσσαντ η 15η Δεκεμβρίου 2016 που περιχαρής ανακοινώνει την απελευθέρωση του Χαλεπίου από τους τρομοκράτες. Η νίκη του Άσσαντ φέρνει πανικό στην τουρκία με αποτέλεσμα στις 19 Δεκεμβρίου 2016 την άνανδρη πισώπλατη δολοφονία του Ρώσου πρέσβη στην τουρκία, Αντρέι Καρλόφ, με απώτερο σκοπό την δημιουργία διπλωματικών προβλημάτων αλλά ίσως και πολεμικής σύρραξης μεταξύ Ρωσίας και τουρκίας. Η πρόκληση δεν αλλάζει την Ρωσική ατζέντα και στις 20 Δεκεμβρίου πραγματοποιείται η συνάντηση των υπουργών εξωτερικών της Ρωσίας, Ιράν και τουρκίας κυρίως για την διευθέτηση του ζητήματος στο Χαλέπι. Η Αμερική δεν συμμετέχει επειδή τα συμφέροντα της είναι πιο βορειοανατολικά, στην Ράκκα, στην Ελ-Χασάκα και στην Μοσούλη. Και στις 29 Δεκεμβρίου 2016 υπογράφεται η ανακωχή μεταξύ των ανταρτών και του Άσσαντ με την τουρκία να παραδέχεται την ήττα των σχεδίων της για την έξωση του Άσσαντ από την εξουσία.
Σήμερα όλη η κατάσταση βρίσκει την τουρκία διπλωματικά απογυμνωμένη στα μάτια της διεθνούς κοινότητας. Επίσης βρίσκει την τουρκία να συναντάει βαριές απώλειες σε στρατιώτες και σε άρματα μάχης στα μέτωπα της κόλασης της Ελ-Μπαμπ. Με έναν Ερντογάν μαινόμενο να δηλώνει ότι πια δεν μπορεί να κάνει πίσω και ότι πρέπει να συνεχίσει με κάθε κόστος. Ας συνεχίσει λοιπόν τις απώλειες του προς τους τρομοκράτες του ισλαμικού κράτους που έχει δημιουργήσει ο ίδιος ο Ερντογάν πρωτίστως για να μπορεί να κλέβει πετρέλαιο από τη Συρία ως απατεώνας του κοινού ποινικού δικαίου.
Με μεγάλο ενδιαφέρον λοιπόν θα παρακολουθήσουμε τα γεγονότα του καινούργιου χρόνου με μια τουρκία που στέλνει συνεχώς στρατεύματα και μετράει συνεχώς απώλειες έχοντας κολλήσει στην κινούμενη άμμο των συγκρουόμενων δυνάμεων και των ιδιαίτερα μεγάλων και πολυποίκιλων διεθνών συμφερόντων στην βόρεια περιοχή της Συρίας.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/epicheirhsh-aspida-tou-eufrath-apo-ton-peripato-ths-tzaramplous-ws-thn-kola#ixzz4UeAxZUWQ
