Το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Συρίας (Islamic State of Iraq and Syria – ISIS) είναι μια τρομοκρατική παραστρατιωτική συμμορία που αποτελείται από σαλαφιστές τζιχαντιστές, στην ουσία εγκληματίες που υποστηρίζουν ότι ασπάζονται το δόγμα του υπερσυντηρητικού σουνιτικού ισλάμ. Οι ορολογίες ISIL (Islamic State of Iraq and Levante) και Daesh (αραβικά για την ISIS) σημαίνουν την ίδια τρομοκρατική οργάνωση.
Οι πραγματικοί λόγοι της δημιουργίας του ISIS χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες και έχουν προέλθει από τα πολλαπλά και μερικές φορές συγκρουόμενα συμφέροντα των δυνάμεων στην περιοχή του Ιράκ και της Συρίας.
1. Γεωπολιτική Αναταραχή, δηλαδή αστάθεια στην εθνική ισχύ και τον έλεγχο της γεωγραφικής επικράτειας του Ιράκ και της Συρίας. Δυνάμεις που επωφελούνται από αυτή την κατηγορία είναι για παράδειγμα η Αμερική που επιθυμούσε με την τωρινή πολιτική της να φέρει σοβαρή αναταραχή στον μόνο σύμμαχο των Ρώσων στην Μεσόγειο, την Συρία, αλλά και ασφυκτικό έλεγχο στα οικονομικά θέματα του πετρελαιοπαραγωγού Ιράκ. Εδώ υπάρχουν και αρκετές αποδείξεις ότι η Αμερική έχει εξοπλίσει άμεσα το ISIS, όπως για παράδειγμα μέσω της Χίλαρυ Κλίντον.
2. Έλεγχος φυσικών πόρων και σχετικών διόδων μεταφοράς, δηλαδή τον έλεγχο των υδάτινων πόρων και της εξόρυξης και μεταφοράς των υδρογονανθράκων στην επικράτεια της Συρίας και του Ιράκ. Εδώ οι δύο πλευρές χωρίζονται όπως ακριβώς πολεμούν στον μαινόμενο μίνι τρίτο παγκόσμιο πόλεμο εκ αντιπροσωπείας, δηλαδή Συρία, Ιράν, Ρωσία εναντίον Τουρκίας, Σαουδικής Αραβίας και Κατάρ. Φυσικά και εδώ βρίσκουμε την Αμερική να έχει ενεργό σχετικό ρόλο ιδιαίτερα στην περιοχή του Ιράκ και στην ενίσχυση των Κούρδων. Επιπροσθέτως χαρακτηριστική σύγκρουση συμφερόντων για τον έλεγχο των φυσικών πόρων η άρνηση του Άσσαντ το 2009 για την δημιουργία ενός αγωγού που θα ξεκινούσε από το Κατάρ και θα διέσχιζε την Συρία προς την Τουρκία. Άλλο ιδιαίτερο παράδειγμα είναι η καταλήστευση του πετρελαίου της Συρίας και του Ιράκ από την Τουρκία μέσω του ISIS.
Όμως με την εισαγωγή της Ρωσίας στο πλευρό του Άσσαντ άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τους τρομοκράτες του ισλαμικού κράτους. Οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί των ρωσικών μαχητικών έγειραν την πλάστιγγα υπέρ της Συρίας και του Ιράν, δηλαδή των σύμμαχων των Ρώσων στην Μέση Ανατολή. Υπενθυμίζουμε ότι το Ιράν είχε επιτρέψει, έστω και για λίγες μέρες, την επίσημη φιλοξενία ρωσικών μαχητικών στην αεροπορική βάση του Χαμεντάν.
Μετά τον θρίαμβο της Ρωσικής διπλωματίας στο ξεσκέπασμα της άμεσης σχέσης της Τουρκίας με το ισλαμικό κράτος καθώς και με τους λιποτάκτες τζιχαντιστές του Free Syrian Army η κατάσταση άλλαξε ριζικά. Ενόσω οι λιποτάκτες του FSA έφευγαν από το Χαλέπι για να βοηθήσουν τους Τούρκους στην “Ασπίδα του Ευφράτη” ο νόμιμος Συριακός Στρατός κέρδιζε περισσότερο έδαφος προς το κέντρο της πόλης. Με αποτέλεσμα το Χαλέπι να ξαναβρεί την ηρεμία του από την απελευθερωτική κίνηση του Άσσαντ στα τέλη του Δεκεμβρίου του 2016. Αφήνοντας την Τουρκία να βρίσκεται τελματωμένη σε μια στρατιωτική αναμέτρηση στην περιοχή της βόρειας Συρίας όπου εκεί πρέπει να αντιμετωπίσει και το ισλαμικό κράτος που ο Ερντογάν στην ουσία συνδημιούργησε αλλά και τους Κούρδους που έχουν βρει την ευκαιρία να προσπαθήσουν να αποσπάσουν ή να ελέγξουν πλήρως ένα κομμάτι της σημερινής Τουρκίας για να δημιουργήσουν ένα αυτόνομο κράτος.
Όμως το ισλαμικό κράτος ακόμη και με μειωμένη πια την χρηματοδότηση από τις ξένες δυνάμεις (πχ Τουρκία) αλλά και την άμεση ενίσχυση σε πολεμικά εφόδια έχει στον έλεγχο του αρκετά πολύτιμα εδάφη. Δηλαδή αν δούμε την γεωγραφική επικράτεια που έχει παρανόμως καταλάβει το ISIS στην περιοχή της Συρίας θα αποδείξουμε άμεσα τους δυο παραπάνω κύριους λόγους της δημιουργίας του.
Χρησιμοποιώντας πληροφορίες από τον διαδικτυακό τόπο http://syria.liveuamap.com/ βλέπουμε η περιοχή της Ελ-Μπαμπ είναι το αμυντικό προπύργιο του ισλαμικού κράτους στα δυτικά του Ευφράτη και ανατολικά του Ευφράτη βρίσκεται η κύρια βάση του ISIS στην Συρία στην πόλη Ράκκα (Ar-Raqqah). Επίσης η ανακατάληψη της Παλμύρας τον Δεκέμβριο του 2016 σκόπευε ακριβώς στον έλεγχο των πεδίων άντλησης φυσικού αερίου και στην επικείμενη καταλήστευση αυτών φυσικών πόρων για την χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων του ISIS.
Επίσης παρατηρούμε την κίνηση των Κούρδων, με το κίτρινο χρώμα, να έχουν ως αντικειμενικούς σκοπούς την ένωση των εδαφών τους μέσω της Ελ-Μπαμπ αλλά και την προέλαση τους προς το μεγαλύτερο φράγμα της Συρίας, το φράγμα του Ευφράτη (Tabqah Dam), με σκοπό την κατάληψη του. Και η μάχη για τον έλεγχο του Φράγματος του Ευφράτη είναι έτοιμη να ξεκινήσει, μάλλον κάτω από την επίβλεψη και τις οδηγίες των Αμερικανών.
Μελλοντικές Εκτιμήσεις
Ο ζωτικός χώρος του ισλαμικού κράτους βορειοανατολικά του Ευφράτη είναι η Ελ-Αρίμα (El-Arimah) ανατολικά, στην μέση οι πόλεις Κιουαμπασίν (Qabasin), Μπζάα (Bzaa) και Ταντίφ (Tadif) και στα δυτικά αυτού του τόξου η Ελ-Μπαμπ (Al-Bab).
Βλέπουμε ότι οι τούρκοι παράνομοι εισβολείς, με το πράσινο χρώμα, προσπαθούν με κάθε μέσο να ανακόψουν την προέλαση των κούρδων και γι΄ αυτό δημιουργούν αντίστοιχα μέτωπα που όμως μπορούν πολύ εύκολα να υπερφαλαγγιστούν. Αλλά και το ISIS προσπαθεί να καταστρέψει τον τουρκικό θύλακα εκεί που πιέζεται ιδιαίτερα από τους Κούρδους αλλά και από τους Σύρους, δηλαδή στην περιοχή της πόλης Αζάζ (Azaz), όπου πρόσφατα έγινε έκρηξη παγιδευμένου οχήματος.
Η κατάσταση σίγουρα παραμένει πολύ ρευστή. Πρώτον είναι γεγονός ότι οι κουρδικές δυνάμεις έχουν προελάσει αρκετά και δυσανάλογα με τις δικές τους δυνάμεις. Άρα πρέπει κατά μεγάλη πιθανότητα να ενισχύονται από την Αμερική.
Οι Τούρκοι παράνομοι εισβολείς και οι λιποτάκτες τζιχαντιστές του FSA σίγουρα έχουν ηττηθεί ως προς την επίτευξη του αρχικού τους σχεδίου που ήταν η γρήγορη προέλαση, κατάληψη και εγκαθίδρυση τουρκικού προπυργίου στην Ελ-Μπαμπ. Έπειτα ο FSA θα απαγκιστρωνόταν να γυρίσει στο Χαλέπι όπου και θα συνέχιζε την εγκληματική του δράση. Επίσης, οι τουρκικές δυνάμεις έχουν υποστεί βαριές απώλειες σε στρατιώτες αλλά και σε υλικό από την αρχή της πολιορκίας της Ελ-Μπαμπ.
Ο Συριακός Στρατός που είναι τώρα μόλις μερικά χιλιόμετρα νότια στο Χαλέπι είναι η μόνη δύναμη που θα έπρεπε να απελευθερώσει την Ελ-Μπαμπ. Όμως η πρώτη προτεραιότητα του Συριακού Στρατού είναι ο έλεγχος του νόμου και της τάξης στο Χαλέπι καθώς και η εξάλειψη των λιποτακτών τζιχαντιστών του FSA αλλά και των εναπομεινάντων θυλάκων του ISIS δυτικά στην επαρχία της Ιντλίμπ (Idlib). Αλλιώς ο Συριακός Στρατός θα άνοιγε δύο μέτωπα.
Παράλληλα με πολύ ενδιαφέρον περιμένουμε την έλευση του νέου προέδρου της Αμερικής Ντόναλντ Τραμπ στην σκακιέρα της Μέσης Ανατολής. Μην ξεχνάμε ότι ο νέος υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ θα είναι ο Ρεξ Τίλλερσον της ExxonMobil με τεράστια συμφέροντα στο Ιράκ και προσωπικός φίλος του προέδρου της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν.
Συμπερασματικά ο πόλεμος στην Συρία και το Ιράκ είναι πρωτίστως για το έλεγχο των ενεργειακών αποθεμάτων και των φυσικών πόρων. Και είναι ευτυχές ότι οι τούρκοι μέσω της μικροπολιτικής τους αναλώνονται ηθικά και στρατιωτικά στην βόρεια Συρία επειδή έχουν διεξάγει μια επιχείρηση που προφανώς δεν είχε την έγκριση ούτε της Ρωσίας αλλά ούτε και της Αμερικής. Και ποιά μεγαλύτερη απόδειξη ότι οι πόλεμοι κερδίζονται πριν καν πολεμηθούν αρχικά στο διπλωματικό επίπεδο.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/ektimhsh-ejelijewn-gia-ton-elegcho-twn-fusikwn-porwn-sthn-suria-kai-to-irak#ixzz4VRqQeaQw